Op dinsdag 31 mei hebben we weer een zoom-gebedsmoment gehad, ter gelegenheid van het feest van ‘Maria-Bezoek’. Dan herdenken we het bezoek van Maria, die pas had vernomen dat ze moeder zou worden van Jezus, aan Elisabeth, die in verwachting was van Johannes de Doper. Bij die gelegenheid spreekt Maria ook haar ‘Magnificat’ uit. Dat alles wordt beschreven door de evangelist Lucas in het evangelie van dit feest: Lucas 1,39-56.
Het feest van Maria-Bezoek valt op de laatste dag van de meimaand. Het was dus een mooie gelegenheid om de Mariamaand biddend af te sluiten. Voorganger was pastor Gino.
In het openingsgebed bad hij: « Heer onze God… raak ons ten diepste, zodat wij strijdbaar worden, moedig en volhardend. Dan zullen wij, net als Maria, het volhouden uw weg te gaan in vreugde en verdriet ».
In zijn inspirerende homilie had Gino het over de drie ‘D’s’ die opvallen in het evangelie van dit feest en die ons kunnen helpen om vandaag gelovig in het leven te staan: de ‘d’ van dienstbaarheid, dankbaarheid en durf.
Dienstbaarheid: « Maria vergeet even zichzelf, en gaat in allerijl haar nicht Elisabeth helpen. Maria stelt zich volledig ten dienste, ze plaatst de ander op de centrale positie, en zo doet zij reeds datgene wat ook haar zoon Jezus steeds zal doen. Zo toont Maria ook hoe wij zouden moeten leven, niet gecentreerd op onszelf, maar op de ander. Dat is trouwens ook de grootste garantie op geluk: iets voor de ander kunnen doen, en hierbij jezelf even aan de kant zetten.”
Dankbaarheid: Maria zingt haar bekende loflied, haar Magnificat: “Nu looft en prijst mijn ziel de Heer…”. Maria is dankbaar omdat ze moeder zal worden en ziet in dat gebeuren de hand van God. “Maria is één en al dankbaarheid voor de dingen die op haar pad komen, en ze ziet dieper, ze ziet in alles de goddelijke vonk. Maria toont ons hoeveel vreugde en geluk je kan vinden in het leven als je als een dankbaar mens doorheen de dagen gaat, en als je alles wat jou te beurt valt als een gave van God ervaart.”
Durf: in haar Magnificat durft Maria wantoestanden aan te klagen. “Ze komt op voor de kleinsten, de zwaksten, ze legt de vinger op de wonden van haar tijd. En ook daarin kan ze ons tot voorbeeld zijn. Ze nodigt ons uit om niet ongeëngageerd door het leven te gaan, maar om geraakt te worden door het lijden dat we om ons heen zien, om het aan de kaak te stellen, om op te roepen er samen iets aan te doen.”
En Gino besloot: “We krijgen dus een 3D-beeld van Maria voorgeschoteld vandaag, een Maria die nog steeds hedendaags en up to date is, een Maria waaraan we ons kunnen spiegelen. Ze leert ons om dienstbaar te zijn, om vol dankbaarheid door het leven te gaan, en om met veel durf wantoestanden die we rondom ons zien aan te klagen. Laten we dus Maria’s lof zingen. Want ze toont ons de weg naar een gelukkig en vol leven.”
Na de homilie was er tijd voor meditatieve muziek, konden we onze persoonlijke intenties verwoorden in de voorbeden, en was er nog een hedendaagse parafrase van het Magnificat bij wijze van een gebed.
Tot slot bad Gino tot Maria: “We voelen in deze tijden misschien wel meer dan ooit onze kwetsbaarheid. Maria, geef ons open ogen om al het nodige te doen, en de durf om te doen wat we niet hoeven te laten. Geef ons wijsheid, geef ons vertrouwen en bovenal, geef ons heel veel geloof.”
Het deed weer deugd om samen te bezinnen en te bidden. We hebben veel meegekregen om over na te denken en vooral om er ons geloof en ons leven als christen door te laten voeden. Ook daarvoor mogen we dankbaar zijn.
Pastor Benno.