Wie of wat zijn de beruchte ijsheiligen ?
Van 11 tot 14 mei houden moestuiniers angstvallig de (heiligen)kalender in de gaten. Na 15 mei zou er immers geen nachtvorst meer optreden.
Ze zijn de schrik van elke ongeduldige tuinier: de ‘ijsheiligen’. Ze markeren de periode van 11 tot 14 mei, in de volksmond (en grotendeels ook volgens de weerkunde) de laatste dagen waarop nachtvorst mogelijk is en jonge plantjes dus best nog niet buiten overnachten. Nachtvorst aan het einde van april of vroeg in mei kan desastreus zijn voor gewassen. Tot de IJsheiligen is voorzichtigheid dus geboden. Hoewel de kans op nachtvorst na 13 mei inderdaad zeer klein is, is het niet uitgesloten.
In sommige landen zijn de ijsheiligen met drie, soms zelfs met vijf, bij ons zijn ze doorgaans met vier.
De naam IJsheiligen komt van een aantal katholieke heiligen, van wie de naamdagen vallen in de periode van 11 tot en met 15 mei. Al rond het jaar 1000 was sprake van deze heiligen, het gaat om Mamertus (11 mei), Pancratius (12 mei), Servatius van Maastricht (13 mei) en Bonifatius van Tarsus (14 mei). Omdat 3 een heilig getal is, wordt de 4e heilige (Bonifatius van Tarsus) meestal niet meegerekend. Zo, dat weten we dus ook weer!