Op maandag 14 maart 2016 is op 71-jarige leeftijd pater Paul Aerts overleden in Leuven. Hij is geboren op 12 januari 1945 te Begijnendijk. Hij volgde de lagere school in zijn geboortedorp en ging dan naar het Sint-Jozef college in Aarschot. Aan de Katholieke Universiteit van Leuven behaalde hij de kandidatuur in de klassieke filologie, in de geschiedenis en in oriëntalistiek.
Hij kende de congregatie van de Heilige Harten van het Damiaaninstituut in Aarschot en begon zijn noviciaat in 1970. Hij legde zijn geloften af op 5 december 1971, hernieuwde ze in 1973 en sprak eeuwige geloften uit op 26 december 1975.
Na zijn eerste geloften in 1971 vertrok hij al naar de Democratische Republiek Congo, toen nog Zaïre, om er te gaan werken in de missie van de congregatie. Hij werd er leraar in het college van de missie in Lomela. Een eerste verbijf daar was van november 1971 tot juli 1973. Na twee maanden vakantie in België ging hij in september 1973 terug en bleef er tot juli 1975.
Na zijn terugkeer kreeg hij belangstelling voor het werk met de Spaanssprekende mensen in het Leuvense, en na de militaire coup van 1973 in dat land, vooral voor de vluchtelingen uit Chili.
In januari 1979 vertrok hij naar Peru om te gaan werken met de gemeenschap van de Heilige Harten in Lima. Zijn pastoraal werk, steeds met aandacht voor mensen en situaties aan de rand, deed hij o.m. in de gevangenis en vooral in het paviljoen San Juan de Lurigancho waar de gevangen leden van ‘Het Lichtend Pad’ werden opgesloten. Hij vertelde dat hij er vaak werd bedreigd en er veel schrik heeft uitgestaan. Door trouw te blijven aan zijn engagement kon hij dat apostolaat volhouden.
Paul werd op 27 mei 1980 in Lima diaken gewijd door Mgr. Luciano Metzinger ss.cc., bisschop van Ayaviri in het zuiden van Peru. De priesterwijding had plaats in zijn geboortedorp Begijnendijk op 24 januari 1981.
In 1983 werd Paul benoemd tot assistent van de provinciale econoom van de congregatie in Vlaanderen en in 1985 werd hij zijn opvolger. Hij werd eveneens provinciaal raadslid en beide taken heeft hij tot aan zijn dood blijven uitvoeren. In 1983 werd hij ook pastoor benoemd van de parochie Sint-Michiel in Leuven.
Het werk van Paul in de parochie van Sint-Michiel te Leuven, was een constante betrokkenheid voor de minder bedeelden, ‘zijn mensen’ zei Paul altijd. Dank zij Paul konden de Spaanssprekenden in Leuven een vaste plaats vinden om hun geloof te vieren. Paul bekommerde zich ook om de dragers van het HIV virus en stichtte met de hulp van een aantal mensen een Integratiecentrum. Toch bleef hij Zuid-Amerika in zijn hart dragen. Zijn vele reizen om daar zijn ‘makkers’ te gaan bezoeken, waren er een teken van.
De nabijheid, de menselijke warmte en zijn zorg voor elke persoon, zonder vragen te stellen naar zijn situatie of geschiedenis, waren de constanten in het leven en het dienstwerk van Paul. Hij was fel in het verdedigen van zijn standpunt, maar hij wist ook de zienswijze van anderen te erkennen. Zonder overdreven vroom te zijn, zoals hij zelf zei, hield hij van zijn congregatie en van de Kerk, en was hij heel loyaal.
Pater Paul ging naar het huis van de Vader op 14 maart 2016 na een jarenlang gevecht tegen kanker. Zoals iemand schreef in zijn boodschap met medeleven : “Leuven heeft een van zijn meest kleurrijke figuren verloren.”
De uitvaartplechtigheid zal plaats vinden in de Sint-Antonius-kapel op het Damiaanplein te Leuven, op woensdag 23 maart om 10 u 30.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.