In november herdenken we wie overleden is, maar natuurlijk beperken rouw en herinnering zich niet enkel tot deze maand. Wanneer iemand recent overleden is en het rouwproces het leven sterk kan bepalen, ondersteunen heel wat mensen de rouwende nabestaanden.
Diaken Danny Vandenbroucke
Mijn naam is Danny Vandenbroucke en als permanent diaken ben ik voltijds verbonden aan de PE Sint-Augustinus Beernem-Ruiselede-Wingene. In samenspraak met de aangestelde pastoors en parochieassistenten ga ik af en toe voor in kerkelijke uitvaarten; hetzij met eucharistieviering, hetzij in woord- en gebedsdienst.
Vanuit het pastoraal rouwgesprek probeer ik mij een beeld te vormen van de gelovige situatie van de overledene. Dit gebruik ik als insteek voor de inhoud van de (gebeds)teksten, de opbouw van de inleiding en homilie en voor de vormgeving met rituelen, symbolen en muziek.
Nabestaanden voelen zich best betrokken vanuit een gastvrije houding. Het is nodig dat zij zich beluisterd voelen. Daarin is een houding van luisterbereidheid en verduidelijking van de eigenheid van onze christelijke uitvaartliturgie wenselijk. De aangereikte getuigenissen, muziek en teksten door de nabestaanden worden (waar mogelijk) ingebed in de woord- en gebedsviering.
Mijn klemtoon ligt op de boodschap van ‘hoop’ die eigen is aan onze kerkelijke uitvaartliturgie: hoop (eeuwige toekomst) voor de overledene en hoop en kracht (ondanks het verlies) voor de nabestaanden!
Menselijke nabijheid, begrip en een bemoedigend woord vanuit mijn persoonlijk geloof, zijn hierbij mijn insteken.
Een van de meer praktische facetten van het gesprek is het wezenlijke verschil duiden tussen uitvaarten met eucharistie en woord- en gebedsvieringen (zonder communie). Daarnaast wijs ik ook op de eigenheid van een kerkelijke uitvaartliturgie tegenover vormen van louter rituele dienstverlening. Tot slot probeer ik de verwachtingen van nabestaanden met de eigenheid van onze christelijke liturgie te verbinden.
Voor mij is het begeleiden van uitvaarten onze troostende en hoopvolle boodschap mogen brengen in een situatie van rouw en verlies, gekoppeld aan een verzorgde, inhoudelijk en vormelijk kwalitatieve liturgie. Het her-bezoek aan de familie – één jaar na overlijden – door een teamlid, geeft een sterk gevoel van pastorale nabijheid!
lees verder onder de afbeelding