"Goede Vrijdag is een van de meest pakkende dagen van het jaar. Ik denk dat we onszelf moeten dwingen om stil te staan voor het kruis. In het Westen is het kruis vandaag iets vreselijks. Het is iemand die daar hangt te sterven. We zitten ver van de mooie iconen die de triomferende Christus tonen.
De eerste reactie is gewoon stil worden. Niet stil worden om een oplossing te krijgen, want de vraag wordt dan alleen nog sterker. Als ik dan echt stil geworden ben voor die stervende man, dan hoor ik elke keer opnieuw de stem die Elie Wiesel laat horen in zijn pakkende boek De nacht wanneer hij beschrijft hoe hij toeschouwer is van de ophanging van een aantal joodse medegevangenen: ‘Waar is God nu?’ En het antwoord: ‘Waar is God? Hier is Hij. Hij hangt aan de galg’.
Ik weet inderdaad niet waar God is. Wat ik wél weet, is dat Jezus antwoord geeft, dat Hij zelf het antwoord is. Niet op de vraag ‘waar is God?’, maar wel: ‘wie is God?’ Als je kijkt naar het kruis, dan zeg ik: ‘Zo is God’.
(...) Men kan zich ook de vraag stellen: moest Jezus sterven? In het Westen moeten we van een bepaalde theologie af. Die waarin God ons beschuldigt, de schuld opgeëist en uitgeboet moet worden. Dat is afgrijselijk en het kan de reden zijn om te zeggen: ‘die God wil ik niet’. Ik zeg dat ook.
Jezus moest voor God niet sterven. Jezus moest trouw blijven aan de liefde, dat wel.
Laat me hier ‘de wereld’ in de Bijbelse betekenis even tegenover God stellen. De wereld waarin Jezus terechtkwam, de wereld van de duisternis, die kon met die liefde geen weg. En dan moest Jezus wel sterven. Hij moest sterven in de logica van de oppositie tegen de liefde zoals Hij die bracht. Voor God moest Jezus niet sterven. Integendeel, Hij moest leven brengen, Hij moest ons redden. Maar in een bepaalde logica moest Hij wel sterven. Wij slaan die twee logica’s door elkaar. Maar God is zoals Hij zich daar getoond heeft: trouw aan de liefde tot aan het einde."