In dit jaar van barmhartigheid krijgt de veertigdagentijd, die een tijd van bekering is, bijzondere aandacht. Paus Franciscus herhaalt het voortdurend:
“De Kerk is er niet om de wereld te veroordelen, maar om de ontmoeting mogelijk te maken met de intense liefde die Gods barmhartigheid is. Om dat mogelijk te maken moeten we naar buiten” (Paus Franciscus in ‘De naam van God is Genade’ p.83).
Jezus stuurde zijn vrienden er op uit om het goede nieuws te brengen aan de dorpen. Ze moesten verkondigen dat de Messias gekomen was en vertellen over het koninkrijk van God (cf. Lc 9,2). Ze kregen zelfs de macht om zieken te genezen.
Is deze veertigdagentijd voor ons christenen niet een intense tijd om concreet mee te werken aan de genezing van de maatschappelijke ziekten van onze tijd? Beter dan er over te klagen, te roddelen misschien, is dat we “goed nieuws” vertellen. Elje mens heeft het zo nodig opgemonterd te worden, aangemoedigd, begrepen en ondersteund. Het is zo belangrijk mensen vreugde te brengen. De geestelijke werken van barmhartigheid zijn zeven positieve aanmoedigingen: onwetenden doen inzien hoe ze gelukkig kunnen worden, zondaars wijzen op de weg naar een beter leven, goede raad geven vooral aan kinderen en jongeren, lastige mensen geduldig verdragen, beledigingen vergeven, de bedroefden troosten. En ten slotte: bidden.
Er is zoveel goed te doen, zoveel goeds te vertellen. Maar daarvoor moeten we aan onze eigen spiritualiteit werken. Zagen en klagen werkt niet, integendeel. Indien we als christenen overtuigd zijn dat Christus verrezen is, hebben we uiteindelijk alleen maar goed nieuws te brengen.
Denk aan de vrouwen die aan de leerlingen mochten vertellen dat Jezus leeft. Denk aan de vreugde die de leerlingen ondervonden toen ze dat hoorden. Ze kregen weer moed. Dat is de boodschap: Jezus Leeft, de Kerk leeft, ook in deze woelige tijden.
“Zeg dat het goed is”. Met alles wat ons zorgen baart hoeven we niet te koop te lopen. Mijn moeder had veel pijn gedurende de laatste jaren van haar leven. Wanneer we dat opmerkten zei ze: “Als ik daarover klaag, doet het niet minder pijn”.
We hebben grote behoefte aan een “blijde” boodschap. En er is ook zoveel goeds te vertellen: wat mensen doen voor armen en daklozen, voor de opvang en begeleiding van vluchtelingen. Hoeveel mensen zich inzetten, vergaderen en studeren om te werken aan een dynamische Kerk en een bloeiend parochieleven.
“Go tell it on the mountains”, klinkt het in een bekende Amerikaanse gospel.
Dat wil niet zeggen dat wij beter zijn dan de anderen. “Wij achten ons niet hoger dan wat we kunnen verantwoorden”(Rom. 12,3). Maar we willen er wel voor zorgen dat onze vriendelijkheid bij iedereen bekend raakt (Fil. 4,5).
De taak van de volgeling van Christus is het goede doen, het goede vertellen. Het is begrijpen, troosten, op weg zenden zoals Jezus deed voor de lamme die zijn bed opnam en naar huis ging, of voor die zondaar die vergeven werd met de vermaning “ga heen en zondig niet meer”.
Het goede nieuws, de boodschap dat Christus leeft, nodigt ons uit om God een plaats te geven, om Christus te ontmoeten, Hem aan te raken in de arme of gekwetste medemens.
Het is God zelf die dichter bij de zondaars wil komen. Hij zendt ons om zieken te genezen, om mensen die gevangen zitten in negativiteit te bevrijden. Het is wellicht de grootste vreugde, mensen zien los te komen van wat hen onvrij maakt.
Goede vrienden,
de synode over het gezin heeft ons getoond hoe we positief kunnen staan tegenover iedereen en tegenover elke situatie waarin mensen terecht zijn gekomen.
Het jaar van de barmhartigheid daagt ons uit om de tederheid van God te ontdekken en door te geven.
In de veertigdagentijd willen we ons zo afstemmen op Christus dat we bereid zijn Hem vergeving te vragen in het sacrament van de verzoening. In dit sacrament wacht God op ons, geduldig en vergevend, zoals een Vader. In deze periode willen we de genade vragen om onszelf te erkennen als zondaars en willen we ons in volle vertrouwen wenden tot de vergevende Christus in het sacrament. Daar ondervinden wij ten diepste dat God barmhartig is, we hebben immers allemaal behoefte begrepen en genezen te worden.
Dat brengt goed nieuws, zeg het voort!
Verenigd in intens gebed gedurende deze veertigdagentijd,
+ Luc Van Looy
Bisschop van Gent
