Donderdag van de Goede Week kreeg ik een telefoon van een journalist van de krant 'Het Laatste Nieuws': "of er ook verhoogde veiligheidsmaatregelen waren bij de diensten van de Goede Week in de kathedraal"? Eerlijk gezegd: de noodzaak daarvan was bij mij nog niet opgekomen... De avond voordien was bisschop Luc Van Looy voorgegaan in de chrismaviering in een volle kathedraal. Ik had geen extra security bespeurd en de mensen waren naar de viering gekomen. De verantwoordelijken van de kathedraal zijn altijd wel waakzaam, zeker in drukke toeristische tijden. Gent is natuurlijk Brussel niet, maar toch... Spontaan antwoordde ik aan de journalist dat christenen zich niet laten afschrikken om samen te komen, en al zeker niet in deze bijzondere week.
Dat bleek ook in de Goede Vrijdagwake. Deze wake met liederen van Taizé heeft reeds meer dan twintig jaar traditie in het bisdom Gent. In de aankondiging staat: "Jongeren waken bij het kruis en bij het lijden in de wereld". Die jongeren zijn er. Maar zij niet alleen. We verwelkomen ook ouders met hun kinderen en bejaarde mensen die soms van ver komen. We zijn blij met de jaarlijkse aanwezigheid van mensen met een beperking. Zonder hun aanwezigheid is de Kerk - het Lichaam van Christus - niet af. We zouden onvolledig zijn, beperkt! In deze wake toont de Kerkgemeenschap zich zoals ze is: één in grote verscheidenheid.
De 'kruishuldiging' duurde dit jaar langer dan gewoonlijk... Het leek wel alsof elke aanwezige in deze verwarrende week heel bewust tijd wou doorbengen bij de corpus van Christus die in deze wake centraal staat.
Wanneer op het einde van de viering de draagberrie met de corpus weggedragen wordt het donker van het hoogkoor in, wordt een aria van Bach gespeeld op orgel en viool. Steevast blijft het nadien enkele minuten stil...
Neen, deze wake heeft de wereld niet veranderd. Maar het lijden is benoemd.
"We zijn onder het kruis gaan staan. We zijn niet weggevlucht," zegt bisschop Van Looy in zijn paasboodschap die hij samen met de Nederlandse bisschop Gerard De Korte uitsprak voor de Nederlandse televisie (KRO-NCRV-Inspiratie). Bekijk hier het filmpje.
De foto's die Koen Van den Bossche maakte spreken voor zich. Ze tonen het realisme van het christendom: "Geen Pasen zonder Goede Vrijdag, maar ook geen Goede Vrijdag zonder Pasen". We blijven mensen van de hoop, verbonden met alle mensen die kinderen zijn van dezelfde Vader.
Beleef de wake mee met deze fotocarousel.
Zalig Pasen!
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.