De vierde coronagolf treft ons land hevig. Ziekenhuizen staat het water aan de lippen. Meer en meer scholen schakelen noodgedwongen over op afstandsonderwijs. De productieketen komt in moeilijkheden. Cultuur, horeca en zovele andere sectoren gaan opnieuw een donkere tijd tegemoet. Vooral kruipt een algemene moedeloosheid onder de huid. We dachten dat we met de vaccins het virus zouden kunnen verslaan. Het blijkt echter hardnekkiger en onvoorspelbaarder dan verwacht. Wat nu?
De bisschoppen van ons land zien slechts één beloftevolle uitweg: alleen een volgehouden solidariteit biedt echte toekomst. Solidariteit door de veiligheidsmaatregelen met overtuiging te blijven naleven: ze beschermen onszelf én onze naaste. Solidariteit door ons te laten inenten: de vaccins werken, ze maken voor velen het verschil tussen leven of dood, tussen zwaar of eerder licht ziek. Hoe minder mensen door het virus in de ziekenhuizen belanden, hoe minder ingrepen moeten worden uitgesteld voor andere zwaar zieken.
Solidariteit ook wereldwijd: elke mens heeft recht op bescherming en enkel wanneer de wereldbevolking afdoende zal ingeënt zijn, maken we een kans op slagen in het bedwingen van deze pandemie.
De bisschoppen hebben al herhaaldelijk een lans gebroken voor deze solidariteit die grenzen stelt aan onze individuele vrijheid. Zij doen het vandaag nogmaals. Zij roepen op de moed niet op te geven in deze moeilijke, donkere dagen. Zij vragen de maatregelen van de overheid nauwgezet op te volgen. Maar er is nog meer mogelijk. Nu uitgeputte professionele medewerkers almaar meer uitvallen, kan vrijwilligerswerk in zorg, kinderonthaal, huishoudhulp en elders een wereld van verschil maken. Extra aandacht voor bejaarden, alleenstaanden en anderen die in een moeilijke situatie verkeren, kan erger voorkomen. Zoveel is mogelijk: individueel, als gezin, groep, vereniging, parochie, netwerk ...
Asielcrisis
In deze gure weken willen de bisschoppen de nieuwe asielcrisis waarmee ons land wordt geconfronteerd extra onder de aandacht brengen. De opvangcentra zitten overvol. Tientallen mensen leven op straat. De bisschoppen vragen aan de overheid, het middenveld, parochies en kloosters om hun inspanningen verder op te drijven en aan al wie extra kan helpen om dat zeker te doen.
Niemand mag op straat achter blijven. Dit is een humane samenleving onwaardig.
Het is voor christenen opnieuw advent: de tijd van het toeleven naar het hoogfeest van Kerstmis, van het ondanks alles hoopvol uitkijken naar “het ware Licht dat iedere mens verlicht” (Johannes 1, 9). Christenen doen dat door de handen uit de mouwen te steken: via Welzijnszorg, Caritas en zoveel andere inzet voor elkaar in deze coronatijd. Christenen doen dat evenzeer in gebed en het samen vieren van de eucharistie. Ze hebben ook bijzondere aandacht voor levensvragen en spirituele noden in hun omgeving.
De bisschoppen danken van harte al wie zich blijft inzetten voor de medemens, de meest kwetsbare eerst.
IPID - Persdienst van de bisschoppen van België
Brussel, 6 december 2021
