Volgend weekend mogen we luisteren naar de evangelielezing van de wonderbare visvangst, een Bijbelverhaal dat ons allemaal goed is bijgebleven uit onze kindertijd. Jezus geeft Petrus, een visser, de opdracht naar dieper water te varen om daar de netten uit te werpen, ondanks het feit dat ze al de hele nacht geprobeerd hebben, zonder ook maar iets te vangen.
Door de enorme visvangst waarmee Petrus te maken heeft bedoelt Jezus: als je de dingen doet op mijn manier, kan dat veel meer effect hebben of de weg van de liefde kan tot grote resultaten leiden, ook daar waar je het niet verwacht.
Een samenleving waar voor iedereen genoeg is
In de tijd waarin dit verhaal speelt, werden de Galilese boeren en vissers uitgebuit. Soms moesten ze de Romeinse bezetter zelfs tot 60% belasting betalen. Geen vis gevangen, zoals in deze schriftlezing gebeurt, was dan ook een ramp, want er moest wel belasting betaald worden ook al had je niets gevangen. De enorme vangst die nu volgt, lijkt dan ook de draak te steken met dit belastingsysteem. Het is alsof Jezus wil zeggen: er is ook een andere economische orde mogelijk. We kunnen ook gemeenschap vormen, zonder dat er sprake is van uitbuiting. Er is ook leven buiten de Romeinse orde, de vrede- en veiligheid-belovende staat, die in wezen een politiestaat is. God heeft een samenleving voor ogen, waar voor iedereen ruim voldoende is.
Zoeken naar diepgang in het leven
Maar de opdracht die Jezus geeft “Vaar naar diep water en gooi daar jullie netten uit om vis te vangen”, kan je ook zien als het zoeken naar diepgang in je leven, in jezelf. De weg van God tot jouw weg maken, de liefde als uitgangspunt in alles wat je doet, denkt en zegt. Alles in jezelf, in de ander bekijken in verdraagzaamheid, liefde, oprechtheid als uitgangspunt voor je leven. Het is een moeilijke stap, die het loslaten van angst en houvast vraagt, het loslaten van controle, het openstaan voor het onbekende. Geen plezierige stap, maar volgens het verhaal kan het je heel veel opleveren. Nieuw leven in overvloed, er is daar zoveel meer te vinden dan tot hiertoe gewend was. Willen wij op deze manier openstaan voor Jezus’ boodschap om op die manier te leven? Kunnen zo anderen bij ons tot leven komen? Geven wij anderen deze ruimte, mogen zij bij ons zijn wie ze zijn?
