Gino verwelkomt iedereen en stelt de parochieploeg voor en gaat voor in het gebed.
Johan legt onze opdracht uit: het opstellen van een kerkenbeleidsplan. De opdracht komt uit van de Vlaamse overheid en moet wettelijk gezien door het bisdom afgegeven worden aan de gemeente als de nieuwe bestuursploeg zes maanden ingesteld is. Het bisdom vraagt om de pastoraal centraal te zetten. Het plan loopt over tien jaar. De parochieploeg heeft al enige tijd hieraan besteed en heeft een aanzet tot het plan opgesteld die ze reeds afgetoetst heeft met de kerkraden en nu aan de hele parochie wil voorstellen. Na het verwerken van de opmerkingen vanuit de parochie zal het plan doorgegeven worden aan het dekenaat dat alle plannen van Gent zal samenvoegen tot een plan.
Luc legt de opdracht uit en onze werkwijze. We hebben alle onderwerpen getoetst aan vier factoren: Wat denken en verlangen onze mensen, welke middelen, mensen en tijd hebben we nodig, welke evolutie verwachten wij en wat is onze draagkracht. Door deze vier invalshoeken bereik je een werkbaar plan. Ons besluit is dat elke parochiaan op zondag een viering moet kunnen meemaken: dit kan een eucharistieviering zijn of een gebeds- en communiedienst en dit dicht bij hen. Maar afhankelijk van de plaatselijke draagkracht. We maken een overzicht van alle groepen die voor erediensten gebruik maken van onze kerken.
Hierop legt Hans het plan zelf uit: Pastoraal betekent: zorgen voor elkaar en dit is ook een gemeentelijke verantwoordelijkheid. De eerste vragen van de overheid gaan over de gebouwen en zullen door de kerkraden beantwoord worden. Wij stellen dat territoriaal en extraterritoriaal samenlopen omdat wij ook vele gelovigen aantrekken van buiten ons territorium. We willen als parochiegemeenschap missionair, open en bescheiden zijn. We volgen een synodaal proces: we gaan samen op weg. Alle kerken behouden een zondagsviering. Als Gino als enige priester overblijft zal hij rondgaan zodat men om de twee weken een eucharistieviering heeft. Als er geen eucharistie is dan zal er door de plaatselijke medewerkers een gebeds- en communiedienst voorzien worden.
Het ideale tijdstip voor een viering is op zondag om 10u30 maar om twee vieringen mogelijk te maken blijven de uren 9u en 11u om zaterdag om 17u30. Een kerk is ook een stilteplek, een luisterplek en een onthaalplek. Het valt ons op dat vele mensen een kaarsje komen branden. Er zullen ook regelmatig gezamenlijke vieringen doorgaan om te bevestigen dat wij een parochie zijn en om elkaar te leren kennen. Het plan is op maat van onze gemeenschap maar het aantal gelovigen daalt alsook het aantal voorgangers. Onze kerken worden ook gebruikt voor andere vieringen: doopsels, eerste communies, vormsels en uitvaarten en ook voor gebeds- en bezinningsgroepen. Ook diaconie is belangrijk en ons jaarlijkse ontmoetingsfeest.
Na de pauze mocht iedereen zijn mening geven. Vanuit de mensen werd er benadrukt dat wij ervoor moeten zorgen dat wij de overheid geen kansen aanreiken om toch kerken te sluiten. We moeten ook groei durven voorstellen (vragen om een viering op zondagavond in Sint-Paulus zodat studenten kunnen aansluiten). We moeten het plan onderbouwen met cijfers (die hebben we). We moeten aandacht hebben voor de jongeren en nieuwe mensen in onze kerken verwelkomen. Ook de ‘namis’ is belangrijk: het is wat de gemeenschap samenbrengt. Bij de catechese voor vormelingen moeten we ook de ouders mee catechese geven (dit gebeurt al op Sint Pieters buiten). We moeten een ruggengraat kweken en uitkomen voor ons geloof en ook durven bidden voor steun en roepingen. Er wordt ook beklemtoond dat het belangrijk blijft dat er op een vaste plek en op een vast uur een eucharistiering is. Er leeft veel op onze parochie en we moeten ervoor zorgen dat we tegen 2030 één parochie zijn zodat we bij het sluiten van kerken de mensen niet verweesd achterlaten.
De parochieploeg gaat met alle opmerkingen aan de slag en zal het plan ter inzage voorzien als het rond is. Gino sluit de bijeenkomst af met een gebed.
Erika
