Wij zeggen dank
21. De bereiding van de gaven
Eerder heeft men gezegd dat er bij deze maaltijd twee hoofdgerechten zijn: het Woord en de Eucharistie. Wat vond je van het eerste? Ben je erin geslaagd de smaak en rijkdom ervan te vinden? Het eerste voorgerecht is nauw verbonden met het tweede. We hebben dit teken eerder gezien sinds het boek van het Evangelie aan het begin van de viering op het altaar wordt gelegd. Laten we eens onze aandacht van de tafel van het Woord naar de tafel van de Eucharistie verschuiven.
Dit bevat de volgende elementen: de bereiding van de gaven, het gebed over de gaven, het eucharistisch gebed, de communieritus, het gebed onze Vader, de vredesritus, het breken van het brood en de communie. In deze tekst zullen we alleen over de bereiding van de gaven praten.
Laten we de tafel klaarmaken. Dit gebaar is voor velen thuis niet onbekend. Degenen die staand de tafel klaarmaken, zorgen ervoor dat alles wat nodig is om te eten klaar staat. Bij onze viering is het niet heel anders, zelfs niets moeilijks: brood en wijn worden naar het altaar gebracht. We hebben het over brood en wijn die voor het eerst op tafel worden gepresenteerd. Brood en wijn zijn geschenken van Gods schepping die wij van Hem hebben ontvangen. Wij presenteren aan God wat wij van Hem hebben ontvangen. Een paar mensen brengen ze naar de tafel, maar het is de hele gemeenschap die hen aanbiedt. Daarom is het belangrijk dat ze zichtbaar zijn voor de gemeenschap en dat geen enkele object of versiering hun zichtbaarheid verbergt.
Wat betekenen deze gaven eigenlijk? Brood en wijn vertegenwoordigen ons hele leven. Want wat hebben we in ons leven niet als geschenk ontvangen dat niet van God kwam?
Voedsel, natuur, lucht, familie en alle mensen die we in het leven ontmoeten zijn geschenken van God. We presenteren dit allemaal niet met niets, maar met alle inspanningen, werk, verdriet, vreugde, hoop, met heel ons kwetsbare wezen. Het is het leven dat gegeven en vertrouwd wordt in onze handen. Zo zijn brood en wijn samen, ons leven dus, 'vruchten van de aarde en het werk van onze handen’. Deze gaven worden op het altaar gepresenteerd met liederen en gebeden, en op dit moment nodigt de voorganger de gemeenschap uit om deze gaven tot uitdrukking te brengen door te zeggen:
Bidt, broeders en zusters, dat mijn en uw offer aanvaard kan worden door God de almachtige Vader.
Moge de Heer het offer uit uw handen aannemen,
tot lof en eer van zijn Naam,
tot welzijn van ons en van heel zijn heilige kerk.
Ons leven en alles wat we hebben ontvangen, komen van God. Dit alles ligt op het altaar. Als we zien wat God in onze handen heeft gelegd, zwelt ons hart op van dankbaarheid.
Dankzeggen doen we bij uitstek in de Eucharistie, maar ook aan tafel in ons eigen huis. Elke dag ontvangen we zoveel geschenken van God. Kijk eens naar het dagelijks eten dat thuis op tafel staat. Is dit (en nog veel meer) geen reden om dank te zeggen? Het danken voor de gaven van de dag duurt niet langer dan een minuut voordat je begint met eten. Je kan gerust zeggen:
Heer, zegen ons en zegen deze spijzen en drank, die uw milde hand ons geeft.
Door Christus, onze Heer. Amen.
Pr. Orlando
