Meditatie voor de vijfde zondag van de 40-dagentijd

Begin van het gebed

Ik neem de tijd om het stil te maken in mijn hart. Ik word me bewust van God die zijn liefdevolle blik op mij gericht heeft. Ik ga bij mezelf na wat ik verlang bij het begin van deze gebedstijd en praat hierover met God.

Bijbeltekst: Joh 8, 3-11

Toen brachten Schriftgeleerden en Farizeeën Hem een vrouw die op overspel was betrapt. Zij plaatsten haar in het midden en zeiden tot Hem: "Meester, deze vrouw is op heterdaad betrapt, terwijl ze overspel bedreef. Nu heeft Mozes ons in de Wet bevolen zulke vrouwen te stenigen. Maar Gij, wat zegt Gij ervan?" Dit bedoelden ze als een strikvraag in de hoop Hem ergens van te kunnen beschuldigen. Jezus echter boog zich voorover en schreef met zijn vinger op de grond. Toen ze bij Hem aanhielden met vragen, richtte Hij zich op en zei tot hen: "Laat degene onder u die zonder zonden is, het eerst een steen op haar werpen." Weer boog Hij zich voorover en schreef op de grond. Toen zij dit hoorden, dropen zij een voor een af, de oudsten het eerst, totdat Jezus alleen achterbleef met de vrouw, die nog midden in de kring stond. Nu richtte Jezus zich op en sprak tot haar: "Vrouw, waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?" Zij antwoordde: "Niemand, Heer." Toen zei Jezus tot haar: "Ook Ik veroordeel u niet; ga heen en zondig van nu af niet meer."

Gebedssuggesties

Strikt genomen hebben die Schriftgeleerden gelijk. Zowel de vrouw als de man (waar is die in het verhaal?) zijn bij overspel de dood schuldig, aldus de Wet van Mozes. Jezus herinnert zijn tegenstanders aan de momenten dat zij konden rekenen op Gods vergeving. Waarom gunnen zij dan niet aan anderen wat ze zelf - onverdiend - gekregen hebben? Als jij ooit zonde hebt bedreven en vergeven bent, waarom deze vrouw dan niet? Maar als je niet weet wat vergeving is, ja dan ga je naar anderen met stenen gooien.

• Ik ga na hoe vaak ik vergeven ben. En of mij dat tot een mens van de vergeving en barmhartigheid heeft gemaakt.
• Ik haal mij voor de geest of ik ooit onbarmhartigheid heb ondervonden waar barmhartigheid veel meer op zijn plaats zou zijn geweest?

Einde van het gebed

Tot slot neem ik nog even de tijd om te praten met God, Jezus, Maria of iemand anders in wie ik vertrouwen heb. Ik spreek gemoedelijk, zoals een vriend(in) spreekt met een vriend(in). Ik dank voor iets, stel een vraag, spreek uit wat me bijzonder getroffen heeft of iets anders.

Ik sluit af met een kort gebed dat me vertrouwd is.

Terugblik op het gebed

Na afloop blik ik even terug op het gebed, zo mogelijk schriftelijk. Wat heeft mijn hart geraakt? Waar voelde ik me aangetrokken? Wat ging moeilijk? Is er iets dat ik graag zou verdiepen, een zin of een vers dat ik wil onthouden? Wat betekent dit alles voor mijn concrete leven? 

Schrijf je in voor de digitale 40-dagenretraite