“Ik ben er beschaamd over”. “Ben je niet beschaamd?” … Ik hoor of zeg het wel eens. Misschien moet ik dit minder gaan doen.
Niet omdat er voortaan minder aanleiding toe zijn. Wel omdat ik meer en meer tot het inzicht kom dat schaamte nergens toe leidt. Welintegendeel. Het werpt je terug op jezelf. Niet in openheid. Wel in verborgenheid die verstikkend kan werken.
Het object van de schaamte wordt al te vlot bedekt onder een dikke laag van onbespreekbaarheid en dreigt daar te gaan rotten of gisten.
Spijt en berouw leiden tot een andere dynamiek. Die maakt dat er een ommekeer kan komen, een bekering. Met meer leven en groei aan de horizon.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.