Historische feiten
De jezuïeten zetten voor het eerst voet aan de grond in Japan in 1549 onder leiding van Franciscus Xaverius. Toen het christendom in het begin van de jaren 1600 werd verboden onder het Tokugawa shogunaat, kwamen 750.000 gelovigen voor de keuze te staan: het geloof afzweren of onzichtbaar worden voor het regime. Toen het verbod in 1873 opgeheven werd, gaven nog 30.000 christenen zich te kennen.
Het verhaal van Shusaku Endo is gebaseerd op waargebeurde feiten. De leermeerster Cristovao Ferreira naar wie de 2 jezuïeten op zoek gaan, is een historische figuur, die na 5 uur marteling niet alleen voor zichzelf maar vooral ook voor medegelovigen een einde maakte aan de foltering door aan het geloof te verzaken. Hij werd nadien een boeddhistisch priester en schreef boeken, onder meer over astronomie. Onder dwang maar schijnbaar ook met een zekere instemming, schikte hij zich in zijn nieuwe rol. Op die manier woonde hij ook martelingen van andere christenen bij en overhaalde hen om op de fumie te trappen als teken van afwijzing van het geloof.
Jezuïeten betrokken bij making-of
Jezuïet James Martin werd door Scorsese ingeschakeld om het script kritisch na te lezen om de dialogen zo geloofwaardig mogelijk te maken. Hij begeleidde bovendien de hoofdrolspeler Andrew Garfield (de rol van Rodrigues) tijdens een 30-dagenretraîte in een klooster.
Garfield had zich zodanig ingeleefd in zijn personage dat hij zelf suggesties deed om bepaalde dialogen geloofwaardiger te maken, zegt James Martin aan The Guardian. Sommige passages komen regelrecht uit de geestelijke oefeningen van Sint-Ignatius. Zo vraagt hoofdpersonage Rodrigues zich vertwijfeld af: Wat heb ik gedaan voor Christus? Wat doe ik voor Hem? Wat moet ik doen voor Hem?
Volgens James Martin werkt de film Silence als een gebed: Ja, het voelt aan als een ignatiaanse meditatie. Dat is toch bijzonder om te beleven in cinema.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.