Op sommige vragen hebben we het antwoord vlug klaar. Zoals: kan ik op je rekenen, of: blijf je me trouw? We zeggen dan ja, maar achteraf blijkt dat we die woorden niet altijd waar kunnen maken. Zo is het met onze woorden: ze zijn soms vlug gezegd. Maar niet altijd zien we er voldoende de draagwijdte van in.
"Gij zijt de Christus"
Zo komen we bij Petrus in het evangelie van zondag (Marcus, 8,27-35) terecht. Zijn antwoord op Jezus’ vraag - “Wie zegt gij dat ik ben?” - is juist: “Gij zijt de Christus.” Dat is geen loos woord, Jezus bevestigt de waarheid ervan door zijn leerlingen te verbieden om er verder met iemand over te praten. Hij wil immers geen verkeerde voorstelling van zijn Messiasschap. Jezus is geen vergoddelijkte keizer, geen machtige politieke figuur. Hij zal zijn weg als dienaar gaan.
Hoe goed het ook klinkt, Petrus begrijpt het nog niet helemaal. Dat verklaart waarom Jezus zo streng uitvaart tegen Petrus als die hem daar op aanspreekt. Petrus ziet het anders. Hij heeft een triomfantelijke Messias voor ogen, niet één die alle macht en status prijsgeeft. Maar dat is niet de weg van Jezus. Het stelt Petrus – en ook ons –voor de keuze: zijn wij bereid om gaandeweg te ontdekken wie Jezus echt wil zijn voor ons?
Geloof omzetten in daden
Het zal tijd vragen voor Petrus om die lastige waarheid onder ogen te zien en er zich door te laten bekeren. Tijd die ook wij nodig hebben. Om de woorden, waarmee we zeggen dat we geloven, ook in ons leven waarheid te laten worden. Ons geloof zal maar blijken uit onze daden, klinkt het in de brief van Jakobus (Jacobus 2,14-18). Vrome woorden spreken, maar intussen de ogen sluiten voor mensen in nood, dat zijn pas loze woorden. Die missen elke verworteling in het leven van Jezus.
Toegepast op de predikant-van-dienst: het is in zekere zin gemakkelijker om elke zondag in de verkondiging mooie woorden te spreken bij het evangelie, dan om er voluit naar te leven. Hij of zij mag slechts hopen dat elke dag en elke vraag die hem of haar bereikt, helpt om waar te maken wat hij of zij verkondigt. Het inspirerend nabij zijn van andere mensen, maar ook hun geduld, kan daarbij helpen. Daarom is het regelmatige samenzijn rond het woord en het brood van de Heer zo belangrijk voor ons allen: het helpt ons beter de uitdaging maar ook de kracht van het evangelie te ontdekken.
(jh)
