Dag Mariette. Sinds hoeveel tijd mag jij jezelf nu al "pastor" noemen?
Na mijn opleiding ben ik in september 1992 door Kardinaal Danneels benoemd tot pastoraal werkster in het toenmalige decanaat Schaarbeek-Noord. De zending die ik daarbij kreeg maakt mij tot pastor voor de gemeenschap waar ik benoemd werd.
Ik werkte toen halftijds voor de pastoraal en halftijds voor de VGC. In '97, vijf jaar later, kwam van de overheid de goedkeuring dat pastoraal werkers door de overheid betaald werden. Sindsdien werk ik voltijds als parochieassistent. Tot op vandaag ben ik een gelukkige vrouw die binnen de kerk antwoord mag geven op mijn roeping om Christus te volgen.
Wat is in essentie het verschil met een pastoor?
Een parochieassistent krijgt van de bisschop een benoeming en een zending maar is niet gewijd. Daar ligt in essentie het verschil. Het komt toe aan de gewijde bedienaar om voor te gaan in de eucharistie en om sacramenten toe te dienen. De brede waaier aan andere taken binnen de pastoraal kunnen wel behoren tot de taak van de parochieassistent. In onze pastorale eenheid zijn pastor Gino, pastor Hubert en ikzelf met u als verantwoordelijke benoemd voor de ganse pastorale eenheid. De pastorale taken worden in onderling overleg verdeeld onder de vier pastores, elk naar zijn charisma en mogelijkheden.
Waarin bestaat jouw taak van pastorale werkster in onze pastorale eenheid?
Het grootste deel van mijn takenpakket ligt bij de communicatie. Kerk en leven, de website, de facebook pagina worden wekelijks samengesteld of geüpdatet. Er is ook rechtstreekse communicatie om mensen uit te nodigen naar de gezinsviering of naar de catechese of naar activiteiten die georganiseerd worden door de pastorale ploeg.
Er zijn ook de werkgroepen die samen met de collega die mede verantwoordelijk is voorbereid wordt. Bij de kinderwoorddienst en gezinsvieringen proberen we ouders te betrekken, ook dat vraagt inhoudelijke voorbereiding.
Bij de catechese neem ik de contacten met de ouders voor mijn rekening voor en tijdens het catechesejaar. Er zijn ook de persoonlijke contacten met de vrijwilligers en het mee helpen aan bruggen bouwen tussen de verschillende gemeenschappen.
Wellicht vergeet ik nog zaken maar alles wat ik doe probeer ik te doen vanuit mijn roeping om te leven en te werken in dienst van God en zijn Kerk.
Wat geeft jou vreugde in dit werk?
De grootste vreugde beleef ik aan het feit dat ik in onze gemeenschap zie dat mensen die geraakt zijn door de Boodschap, die samen willen meewerken aan de uitbouw van de parochie. Daar komen vaak heel mooie en inhoudelijk sterke getuigenissen naar boven die laten zien dat Gods Geest ook hier en nu werkzaam is
Ik mag ook samenwerken met heel fijne collega's waarbij ik mij als evenwaardig lid van het pastoresteam voel. Ook breder, binnen de Brusselse kerk voel ik mij thuis bij de collega pastoraal werkenden en de collega priesters. Het beleid van ons vicariaat draagt zorg voor elk van haar pastores.
Wat vind je lastig om dragen?
Lastig om dragen vind ik vooral het soms wat traag aandoende ritme. Ik zou het veel sneller vooruit willen zien gaan. Werken met mensen vraagt geduld. Het ritme wordt bepaald door alle medewerkers.
De functie van parochieassistent is redelijk recent en is nog niet bij de ganse goed gemeente bekend. Nogal eens wordt ik aangesproken als secretaresse van de pastoor, wat op zich niet zo erg is, maar het is meer dan dat, het is een eigen roeping binnen de kerk. Het is al sinds mijn benoeming mijn droom om iemand warm te maken om ook een taak binnen de kerk op te nemen. Of die droom ooit werkelijkheid wordt weet ik niet maar je kan niet kiezen voor iets dat je niet kent. Vandaar dat ik het lastig vind dat de functie van pastoraal werkster zo weinig bekend is. Het is nochtans zo'n mooi en deugddoend werk dat zin geeft aan je leven, want Hij gaat met je mee.
Is het een voordeel of een juist een nadeel om pastor en geen pastoor te zijn?
Zelf hoef ik geen pastoor te zijn om mij gelukkig te voelen. Het is mij sinds mijn opleiding duidelijk dat het mij niet te doen is om voor te gaan in de liturgie. Mij inzetten om Gods Rijk waar te maken, daar ligt voor mij mijn roeping. De essentie ligt voor mij niet of je voor of achter de schermen werkt maar wel als je wat je doet kunt doen in verbondenheid met God. God zien in alle dingen, in alle mensen die je ontmoet, dat maakt mij als pastor gelukkig.
Als ik in de tijd gekozen heb om dat binnen het instituut kerk te doen heb ik dat heel bewust gedaan en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Ik ben niet tegen de wijding van vrouwen, integendeel, er zijn zeker vrouwen die het even goed of misschien beter kunnen doen, maar dat is niet mijn roeping.
Hoe zie jij je toekomst in deze pastorale eenheid?
De pastorale eenheid is nog zeer jong, ze is nog in wording. Er is nog veel werk aan de winkel en zoals de boer die geduld moet hebben als hij gezaaid heeft zullen ook wij geduld moeten hebben. Maar net als de boer vertrouwen heeft, heb ook ik vertrouwen in het werken van Gods Geest.
Tony, pastor
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.