In juni verlaten de zusters Arme Claren Coletienen van het Monasterium Bethlehem hun klooster aan het Sint-Elisabethplein in Gent. Ze verhuizen naar Lokeren waar ze aansluiten bij de kloostergemeenschap van de zusters van de Heilige Engelen.
Daarmee komt na 600 jaar een einde aan hun biddende aanwezigheid in onze stad en verlaten ook de laatste vrouwelijke contemplatieve religieuzen Gent.
De geschiedenis van het klooster ‘Arme Claren of Clarissen Coletienen van het Monasterium Bethlehem’ gaat terug tot 1427 en is nauw verbonden met de hervormster van de Clarissenorde, Colette Boylet (de latere heilige Coleta). Het klooster in Gent lag aan de basiq van tal van andere stichtingen in Vlaanderen en in Frankrijk. Tijdens een veblijf in het klooster in Gent is Coleta er op 6 maart 1474 ook gestorven.
- Ludo Collin, archivaris van het bisdom Gent, schreef de bewogen geschiedenis van het klooster. Lees hier
De bisschop wilde dat vertrek niet onopgemerkt en zonder dankbaarheid laten voorbijgaan. In een overvolle kloosterkapel aan het Sint-Elisabethplein ging hij voor in een dankviering waarin de liturgische gezangen werden verzorgd door de Sint-Michielsbeweging. (Her)bekijk hieronder de livestream
In zijn homilie beklemtoonde de bisschop dat je echt moed kan halen uit de geschiedenis:
Het is precies in de crisisjaren dat grote spirituele figuren opkomen. Als veel mensen de moed verliezen vinden zij hun kracht in het evangelie.
Zo leefde de heilige Coleta in een tijd van hongersnood en tijdens de Honderdjarige Oorlog. Heel Frankrijk stond op springen. De Westerse Kerk was verscheurd, met twee (en op een bepaald ogenblik zelfs drie) pausen die elkaar bekampten. Veel monastieke orden waren in een periode van decadentie. De Franciscanen waren al kort na de dood van Franciscus uiteengevallen in verschillende observanties. In zo’n perioden – en ook in de onze – volstaat het niet van gewoon vol te houden of te overleven. Men moet de spirituele veerkracht vinden om toekomst op te bouwen. En daartoe behoort een terugkeer naar het evangelie, in zijn eenvoud en radicaliteit.
Vernieuwen is geen kwestie van uiterlijke en oppervlakkige opsmuk, maar van geworteld zijn in de grote Bijbelse en kerkelijke traditie, waarvan zoveel heiligen getuigen.
Coleta ging terug op Clara en Franciscus van Assisi. Onze zusters Coletienen laten ons een mooie erfenis na. Zou ons geschenk aan hen niet zijn dat we de fakkel moedig overnemen, zoals de heilige Geest ons die geeft voor onze tijd? Het evangelie en de heiligen zijn daar om ons te begeleiden en te inspireren."
