Het is ondertussen al een vaste maandelijkse afspraak geworden: het zoomgebed van onze pastorale eenheid. Meer zelfs, ook andere Brusselse parochies hebben er zich bij aangesloten én terecht want telkens weer is het een meer dan deugddoend gebeuren om rond het Woord samen te mediteren, te bidden en te zingen.
Die woensdagavond 19 april was pastor Gino de voorganger en hij had als thema gekozen voor de Emmaüsgangers volgens Lucas. Alhoewel dat verhaal heel bekend is en we dat al meer dan eens hebben besproken (ook in de periode van vóór Covid, toen we nog samenkwamen in onze bijbelgroepje) werd ik toch verrast en kwam ik tot nieuwe inzichten dankzij de meditatieve gedachtenwisseling.
Afwisselend lazen we een stukje uit het verhaal en gaf pastor Gino ons een diepere inkijk in de aloude bekende bijbeltekst en volgde er ook een reflectie naar ons leven van elke dag.
Een allereerste vraag: de Emmaüsgangers, wie zijn ze? Twee leerlingen van Jezus. Eén van hen heet Kleopas. De andere kennen we niet. Waarom gaan we er van uit dat het twee mannen zijn, merkte iemand van de deelnemers op. Misschien is het wel een man en een vrouw? En wat houdt hen tijdens die staptocht van Emmaüs naar Jeruzalem bezig? Ze lijken een beetje op die blinde mannen die Bruegel heeft geschilderd, aldus pastor Gino. En wij? Zijn wij ook niet vaak zo een ‘blinde’ mannen of vrouwen? Vaak zijn we zo overdonderd door de bekommernissen van elke dag, dat we als het ware ziende blind zijn en geen oog of geen tijd meer hebben voor wat veel belangrijker is.
Zo komt een derde persoon, een ‘lifter’ zouden we vandaag kunnen zeggen, met hen meewandelen. Maar door hun ‘blindheid’ hebben ze niet door dat het de Heer is.
Hij mengt zich in hun gesprek en wijst hen erop dat het zo in de Geschriften stond geschreven: moest de Messias al dat lijden niet ondergaan om zijn glorie binnen te gaan? Jezus heeft ons voorgeleefd hoe zeer God ons lief heeft, tot in de dood toe.
De twee leerlingen nodigen de ‘lifter’ uit om die avond bij hen te blijven. Pas als ze samen aan tafel gaan en Hij het brood breekt, God dankt en het brood deelt, herkennen ze Hem. Op dat moment verdwijnt hij uit hun midden. Zijn ze dan ontgoocheld? Moeten wij dan ontgoocheld zijn? In tegendeel. Jezus hoeft niet langer bij zijn leerlingen te zijn want hij is nu in hen, voor altijd. Maar wat betekent dat voor ons?
Om ons op het goede spoor te zetten, leest pastor Gino ons een gedicht voor van Felix Timmermans ‘Heer blijf bij ons, de zon gaat onder’ met als laatste vers : ‘Het was alsof Hij door ons heen verdween en ’t licht in ons is blijven branden. Blijf zoo in ons, o Heer, de zon gaat onder!’.
Ook wij allen gaan die weg van de Emmaüsgangers en het is geen gemakkelijke weg. Stap voor stap van ‘blijf bij ons’ naar ‘blijf in ons’. Of zoals pastor Gino het verwoordde de overgang van Jezus ‘aan-wezigheid’ naar Jezus ‘in-wezigheid’, dat is een weg van loslaten en ontvangen. Deze Gods’aanwezigheid in ons, is ook wat we de Heilige Geest zouden kunnen noemen, de Geest of ook nog de Adem van God die ons met zijn kracht bezielt om op te staan én naar buiten te gaan, bezielt door Gods’ Geest.
We beëindigden deze krachtige meditatie met een prachtig lied uit de 16e eeuw van Thomas Tallis ‘If ye love me’, op basis van een tekst uit het Johannesevangelie waar Jezus belooft om ons de Helper, de Geest te zenden.
Dank aan pastor Gino, ook in naam van alle deelnemers! En zoals een deelnemer terecht opmerkte, het is jammer dat niet meer mensen dit kunnen beluisteren. Maar dat kan wél! Ga naar de website van Kerknet.be van Aleidis Brussel-Noord-Oost en kies voor de tegel Podcast zoomgebed : de Emmausgangers.
Wil u ook graag deelnemen aan het volgende zoomgebed op 10 mei met als thema ‘Maria’, stuur dan een mailtje naar pastor Mariette: mariette.dhondt@gmail.be
Ria V.A.
