Liturgische vieringen
Zie Misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid op deze website
PAROCHIENIEUWS
David, zilveren medaille!
Elk jaar organiseert de KBRSF (Koninklijke Belgische Ruitersportfederatie) de Special Olympics. Dit jaar was Mechelen de warme gaststad voor ruim 3600 atleten en 1800 vrijwilligers. Deze editie liep van woensdag 17 t.e.m. zaterdag 20 mei.
De openingsceremonie was in het voetbalstadion van KV Mechelen met het aanbrengen van de Olympische Vlam, en zangers Gustaph, Günter Neefs (Mechelaar) en Metejoor.
Mivalti stuurde haar tweejaarlijkse delegatie, en David was trotse deelnemer en zilveren winnaar.
Met Mivalti traint hij wekelijks in de Manege Kerstenburg te Dentergem. Hij won zowaar in twee disciplines: stap en draf, en de gymkhana, een behendigheidsspel te paard met bal en doolhof.
De verschillende onderdelen vonden op tien locaties plaats zoals o.m. in de Nekkerhal. De wedstrijd van David ging door in de manege Verbrande Brug in Zemst. Hij ontving dan ook zijn medaille van de burgemeester van Zemst.
Voor de wedstrijd begon kreeg hij een half uur de tijd om aan zijn paard te wennen!
Wat een prestatie!
Het eerste wat hij me zondagmorgen aan de kerkdeur vertelde toen ik hem feliciteerde was dat hij met Miss België had mogen op de foto staan.
En ja! Hij geeft het ruiterlijk toe dat hij daar minstens of nog meer trots op is dan op zijn zilveren medaille!
Anne Marie.
Vakantie – Kerk en Leven
De maanden juli en augustus staan voor de deur. Twee vakantiemaanden ook voor de drukkerij Halewijn die er voor zorgt dat Kerk & Leven elke week trouw van de persen rolt.
Met die vakantie in het vooruitzicht is er een speciale regeling voor het drukken van de parochiebladzijden tijdens die 2 vakantiemaanden juli en augustus.
Er verschijnen twee edities van Kerk & Leven met telkens tekst voor drie weken.
Het nummer 26, dat verschijnt op 28 juni, bevat tekst voor drie weken. De parochietekst voor dit nummer moet in drukkerij Halewijn zijn op 25 juni.
Ook het nummer 29, dat verschijnt op 19 juli, bevat tekst voor drie weken. De parochietekst voor dit blad moet binnen zijn in drukkerij Halewijn op 2 juli.
Dit vraagt van de redactie hier ter plaatse dat we voor een zestal weken vooruitzien. Daarom deze dringende vraag: Indien u voor de periode tussen 23 juni en 6 augustus een tekst, of een mededeling wilt plaatsen in het parochieblad, wil dit dan zo snel mogelijk laten weten via e-mail: parochiesruiselede@gmail.com.
Geloof in de gevangenis
Evangelie: Mt. 9, 9-13 gelezen op 10 juni
Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs.
In die tijd trok Jezus verder. Hij zag iemand aan het tolhuis zitten die Matteüs heette, en Hij zei tot hem: 'Volg Mij'. De man stond op en volgde Hem. Terwijl Hij nu in diens woning aan tafel aanlag, kwamen ook vele tollenaars en zondaars met Jezus en zijn leerlingen aanliggen. Toen de Farizeeën dat zagen, zeiden ze tot zijn leerlingen: "Waarom eet uw Meester met tollenaars en zondaars?" Jezus hoorde dit en zei: "Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken. Gaat heen en leert wat het zeggen wil: Ik wil liever barmhartigheid dan offers. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.”
Priester Geert Dedecker is vrijwillig aalmoezenier in de gevangenis van Brugge.
Hij wil deze getuigenis van Bleri Lleshi die ooit op bezoek was in de gevangenis van Ruiselede delen en zo een ‘vergeten’ groep gelovigen daar en elders even onder de aandacht brengen.
Waarom kom je hier op zondag je tijd verliezen met ons?
Gisteren was ik te gast in de gevangenis van Ruiselede. Ik ging daar in gesprek met 25 gedetineerden en 20 mensen die van buiten kwamen. Ik werd gevraagd om te vertellen over mijn eigen verhaal. En in alle eerlijkheid gezegd: ik had het hier moeilijk mee. Ik wilde niet de ‘succesvolle, geslaagde gast’ uithangen voor mensen die in gevangenis zaten. Waar ik vandaag sta, dat heb ik niet zozeer aan mezelf te danken, maar aan mijn familie, mijn vrienden, mensen die mij hebben gesteund, de maatschappij die mij bepaalde kansen heeft gegeven - en vooral: ik heb veel geluk gehad.
Het werd uiteindelijk een geanimeerd gesprek met de mensen in de zaal. Tijdens het tweede deel van de namiddag moesten de gedetineerden aan tafels het gesprek aangaan met de mensen van buiten en reflecteren op wat ik zei en een aantal vragen voor mij voorbereiden.
De eerste vraag die ik kreeg kwam van een gedetineerde: “Waarom kom jij in godsnaam naar hier op een zondagnamiddag, om met ons in gesprek te treden? We dienen toch voor niets in de samenleving, en hebben geen stem. Waarom toch je tijd verliezen met ons?”
Ik zei: “Normaal gezien is mijn zondag heilig en voorbehouden voor de familie, maar net omdat ik hier mocht komen spreken heb ik toegezegd. Ik wil het gesprek aangaan met jullie, want jullie zijn ook een deel van deze samenleving, van mijn samenleving. Net zoals jongeren die uitgesloten worden; mensen in armoede; alleenstaande moeders enzovoort. Ik aanvaard niet dat we mensen opgeven. Integendeel zelfs, ik zie het als mijn taak om er te zijn voor mensen die uitgesloten worden. Bovendien ik ben vandaag een vrij mens en jij een gedetineerde, maar misschien kom jij ooit vrij, en geraak ik onherroepelijk vast in mijn bestaan...”
Verschillende gedetineerden kwamen achteraf naar mij toe, om te zeggen dat ze mijn inbreng inspirerend vonden. Ik liet hen weten dat ik zelf ook inspiratie bij hen had opgedaan. Ze hadden eerst zelf een half uur lang uitleg gegeven over het leven in de gevangenis. Ze hadden alles voorbereid en klaargezet voor mijn lezing, en ze zorgden voor koffie en taart voor iedereen.
Toen ik gedaan had met spreken kwam er een lang applaus en er gebeurde zelfs iets bijzonders voor mij. Eén persoon stond op en bleef maar applaudisseren. Hij keek links en rechts achter zich en zag dat hij als enige rechtstond en toch ging hij niet zitten. Hij bleef maar knikken en applaudisseren – stel je voor: allemaal speciaal voor mij…
Na het applaus ging ik achter de boekenstand staan en de mensen kwamen boeken kopen. De gedetineerde die daarnet zo lang bleef applaudisseren kwam er ook bij staan. Hij wilde heel graag een boek kopen, maar hij had geen geld bij. Net achter hem zat een dame die hem zei dat ze heel graag een exemplaar voor hem had willen kopen. Hij wilde dat niet aanvaarden, maar ze bleef aandringen. Ik zag dat de gedetineerde geraakt was door deze kleine oprechte geste.
Voordat ik richting Brussel vertrok moest ik mijn identiteitskaart afhalen aan het onthaal. Daar zat een groepje van de mensen ook te wachten om hun identiteitskaart af te halen. Ik zag een dame die duidelijk emotioneel was. Ik kwam dichtbij haar en ik zei: “Dat doet iets met een mens hé, een ontmoeting met gedetineerden? En zeggen dat wij nu naar huis trekken, en dat zij hier achter blijven.”
“Ik ben diep geraakt in mijn hart door wat ik hier vandaag heb meegemaakt”, zei ze terwijl ze haar hand op haar hart drukte en intussen de tranen niet meer kon inhouden. Ik omhelsde haar en zei: “We hebben het vandaag nog een keer mogen ondervinden wat Martin Buber ooit heeft gezegd: Er bestaan geen vreemde mensen – er zijn alleen maar mensen die wij nog nooit hebben ontmoet…”
(gelezen op de Facebookpagina van Bleri Lleshi - een in België wonend filosoof, schrijver en spreker van Albanese afkomst. Hij was op zondag 29 april 2018 te gast in het Penitentiair Landbouwcentrum van Ruiselede voor het project Rondom Prison)
Geert Dedecker
RUISELEEDSE PENNENTREKKEN
Tordale motorrun
Toen ik op woensdagavond 7 juni in de Pensionaatstraat wandelde werd ik nieuwsgierig naar het grote aantal motoren en motards. Dan vraag ik dat toch!
Vier wegkapiteins vertelden heel enthousiast dat zij deelnamen aan de jaarlijkse motorrun voor Tordale. Tordale is een voorziening in Torhout voor mensen met een beperking. Jaarlijks wordt er een motorrun georganiseerd.
De wegkapiteins begeleiden vrijwillig 125 motorrijders die van over het ganse land komen, en zij verzekeren het afzetten van banen en veiligheid op smalle wegen.
Niet alle motoren worden aanvaard, ze moeten comfortabel en veilig zijn, en elke motard brengt een helm en handschoenen mee voor de bewoner van Tordale die hij of zij achterop zal meenemen.
Ze stopten in Ruiselede. Op de koer van Sancta Maria stonden de moto’s geparkeerd, en op de koer van de Kiem genoten ze allemaal van een pak friet en frikandel.
Ze doen het allemaal graag, voor de genietende blik van hun passagier, voor de dankbare blik en de brede glimlach.
Dank aan Isabelle, vrouwelijke wegkapitein voor de toelichting en de foto’s.
Anne Marie
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingen
Geplande activiteiten
Voor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Lief en leed
Naar de overkant
Zie hier op deze website
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.