Ranken vol vruchten
In het evangelie van vorige zondag beschreef Jezus de innige relatie tussen Hem en zijn leerlingen met het beeld van de herder en zijn schapen die elkaar kennen. Vandaag wordt een nog diepgaander relatie besproken, daartoe gebruikt Jezus een beeld uit de wijnbouw.
De Vader die Hem zond is de wijnbouwer, Hijzelf is de wijnstok, zijn leerlingen zijn de ranken die vrucht moeten dragen.
Onder die vruchten kunnen we verstaan goede resultaten in de verhouding tussen mens en God en de mensen onderling, we denken aan vroomheid, aan zorgen voor elkaar, aan het werken aan vrede en eenheid.
We stellen ons het beeld voor van een bloeiende wijnstok met ranken vol prachtige druiven, dat is alvast de bedoeling.
Maar het blijkt niet altijd het geval te zijn, daarvoor moeten we eigenlijk maar even rondom ons kijken, vroomheid, zorg en vrede zijn soms heel ver te zoeken.
De Vader is dan heel teleurgesteld en treft radicale maatregelen: de rank die geen vrucht draagt wordt gewoon afgesneden, een pijnlijke ingreep.
Voortaan behoort die rank niet meer tot de gemeenschap, door geen vrucht te dragen heeft die zich van God en de mensen afgescheiden.
Gelukkig zijn er ook vele ranken die wel vrucht dragen, ook die zien we rondom ons: al die mensen die echt met God verbonden leven, Hem erkennen, tot Hem bidden en doen wat ze kunnen om zijn wil te volbrengen.
Zij zijn het die zon en vreugde brengen in onze wereld.
Zij maken de Vader gelukkig, ook hun leven verloopt niet zonder pijn, de Vader zuivert hen, wat niet helemaal in orde is wordt eruit gehaald zodat ze nog meer vrucht kunnen dragen.
Dat ondervinden alle mensen, hoezeer ze ook hun best doen om Gods wil te volbrengen.
Geen mensenleven zonder pijn en tegenslag.
Waar mogen wij onszelf plaatsen?
Wij hebben het geluk ons te mogen rekenen bij de leerlingen van Jezus.
Dus hebben wij, net als zij, een stapje voor, wij hebben het woord van Jezus mogen horen en trachten te onderhouden, daardoor zijn we reeds rein.
Maar die goede relatie moeten we blijven onderhouden, wij moeten in Hem blijven, dat betekent trachten te leven zoals Hij dat deed, dicht bij de Vader, dicht bij de mensen, zorgzaam en liefdevol.
Dan zal Hij ook dicht bij ons blijven, de Heer blijft immers trouw, dat heeft Hij bewezen door de liefde die Hem op het kruis bracht.
Het is dank zij Hem dat wij goede vrucht kunnen dragen.
Het is heel belangrijk dit te overwegen in een tijd waarin voortdurend gesproken wordt over zelfrealisatie, je mogelijkheden gebruiken, je eigen leven uitbouwen.
We kunnen beter bedenken dat al het goede dat wij doen een geschenk is, te danken aan onze verhouding met Jezus.
We kunnen niet genoeg benadrukken in deze paastijd hoe belangrijk onze relatie met de Heer Jezus is; zijn woord beluisteren, zijn voorbeeld volgen, dat zal ons brengen tot de ware verbondenheid waarin ons leven goede vrucht kan dragen, wijzelf en de hele wereld kunnen er alleen maar beter door worden.
Het alternatief is zeker niet aantrekkelijk.
Wie geen vrucht draagt, wie alleen aan zichzelf denkt, wordt weggeworpen om te verdorren en verbrand te worden, dat leven is zonder betekenis geworden.
Na deze strenge waarschuwing volgen bemoedigende woorden, maar ze zijn zo moeilijk te begrijpen, ik heb er alvast veel problemen, mee. ‘Als gij in Mij blijft en mijn woorden in u blijven, vraagt dan wat ge wilt en ge zult het verkrijgen.’
Moesten we alles verkrijgen wat we vragen dan zou de wereld er heel anders uitzien, er zou geen oorlog zijn, er zouden geen bommen vallen, er zouden geen weerloze kinderen gedood worden of sterven van de honger.
Wij zouden minder pijn lijden en niemand zou dromen van een voortijdige dood, want een leven met Jezus is nooit helemaal voltooid.
Maar onze verlangens worden helemaal niet vervuld, onze wereld wordt altijd maar triester en hopelozer.
Het moet toch zijn dat het met onze relatie en onze verbondenheid met Jezus nog niet in orde is, er moet nog veel gebeuren vooraleer de Vader verheerlijkt wordt en wij rijke vruchten zullen dragen.
Leerling van Jezus zijn, het vraagt een voortdurende inzet, met vallen en opstaan hebben de apostelen ervan getuigd dat het mogelijk is, dat wij vandaag geloven is één van de vruchten van hun inzet.
Ook wij mogen ons inzetten zonder ooit moedeloos te worden, de goede vruchten zijn immers een geschenk van de Vader, Jezus’ Vader en onze Vader.
Luc De Baene