Zuster Delphine….daar stonden we nu eenmaal van te kijken!
Op zondag 23 augustus j.l. stond zuster Delphine als lector in de eucharistieviering van 9.00u. Het was de gewoonte haar daar om de vijf weken te zien. Ze las ook vaak in een begrafenis. Na de viering vertelde ze aan Ignace Dewit, dienstdoende pastoor:” Dit is mijn laatste lectorbeurt.” De verantwoordelijke en gans de groep lectoren stonden versteld; vooral omdat het zo plots, maar vooral onaangekondigd gebeurde. De zuster moest met pijn in het hart uit de lectorengroep stappen omdat haar medezusters haar vroegen hen niet te vaak alleen te laten. Zij is namelijk in ons klooster de moeder van vier ouder wordende collega’s. Hoelang zuster Delphine lector is geweest, weet ze in jaartallen niet uit te drukken. Ze weet dat ze in de zeventiger jaren positief inging op de vraag van Deken ’s Heeren. Dus Zuster, als lector heb jij er ongeveer veertig jaren dienst opzitten en je voldoet aan de door de regering vooropgezette pensioengerechtigde leeftijd. We danken de zuster voor die jarenlange inzet. Zij heeft nooit een beurt overgeslagen en was steeds tijdig op post. Zij las steeds in een klare taal, zodat ze verstaanbaar was in de uiterste kerkhoeken. Op de jaarlijkse bijeenkomst op 19 januari j.l. hebben we de zuster bejubeld, dank gezegd met een pralientje voor haar jarenlange inzet als lector en parochiemedewerkster. We zullen zuster Delphine niet meer als lector in de kerk zien, maar ze is nog dagelijks in de weer, per fiets op ziekenbezoek of harkend in de kloostertuin. Ze beloofde: ”We zijn nog zeker niet weg uit Diepenbeek.”
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.