[7] Vitaliteit en diversiteit! Wie kerk-zijn in Brussel beleeft, stelt al gauw vast dat het om een zeer diverse maar tegelijkertijd levendige werkelijkheid gaat. Wie de kerk is en wat zij in onze stad doet, kan men moeilijk onder één noemer samenvatten.
[8] Wij leven in een geseculariseerde maatschappij waar christelijk geloof geen evidentie meer is. Christenen vertegenwoordigen een bepaalde visie op de werkelijkheid, die niet langer door allen wordt gedeeld. Door sommigen worden we bekeken alsof we vreemd en ouderwets zijn, door anderen worden we als vijanden beschouwd. De eerste brief van Petrus waarschuwt reeds “wees bereid tot verantwoording aan ieder die rekenschap vraagt van het geloof dat in u leeft” (3,15). Dit is spijtig, maar tegelijk is de situatie ook een kans: geloven in Jezus-Christus is een persoonlijk engagement geworden, een ja, een amen aan Diegene die zin geeft aan ons leven.
[9] Zo nemen christenen steeds vaker de taak op om het evangelie, de Blijde Boodschap van Christus, ongeremd en zonder arrogantie te verkondigen[3]. Er worden talrijke initiatieven gehouden waarbinnen de Kerk missionair kan zijn in de stad. Op die wijze kan ze diegenen die zoekend zijn, bereiken. Een van de vele vruchten hiervan, is het stijgend aantal volwassen dat vraagt om het doopsel of het vormsel. Bovendien, stelt de Kerk voortaan een hernieuwde catechese voor, die het zwaartepunt zowel legt op geloofsinitiatie als op het trage maturiteitsproces dat daarmee gepaard gaat[4]. We zijn immers geen christen vanaf onze geboorte. We worden het op een dag door het doopsel, en blijven het voor de rest van ons leven. Het bewustzijn dat geloof doorgeven een verantwoordelijkheid is van heel de christelijke gemeenschap neemt toe, alsook het inzicht dat men blijvend moet groeien in het geloof. Er bestaan verschillende centra die mensen informeren en vormen in de beleving van hun geloofsgroei en hun engagement[5]. lees verder...
Terug naar hoofdpagina
******************************************************
[3] Ik gebruik hier het algemene woord ‘christenen’ eerder dan ‘katholieken’, maar het is vooral deze laatste groep die ik in eerste instantie in mijn brief op het oog heb. Het is een spijtige zaak dat katholieken, protestanten, anglicanen en orthodoxen tot op heden niet beter samen getuigen van hun geloof in Christus.
[4] Zie hiervoor de brochure: Vormsel? Eerste communie? Samen groeien in geloof. Catechese in Brussel in een nieuw kleedje. Een brief aan ouders die gelovig op weg willen gaan met hun kinderen.
[5] Zo bijvoorbeeld de dienst Verkondigen en Vieren in het Pastoraal Centrum van de Vlasfabriekstraat 14 te 1060 Brussel.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.