Naar jaarlijkse gewoonte trok bisschop Van Looy met zijn dekens en medewerkers naar de abdij van Orval voor een vormingsdriedaagse. Thema was de hertekening van het dekenale landschap.
Bij het begin van volgend werkjaar zullen de huidige 32 dekenaten in het bisdom Gent gereduceerd zijn tot tien. Deze tien dekenaten zullen tussenstructuren zijn om de groei naar nieuwe parochies te versterken en te begeleiden. De bisschop opende zondagavond de sessie met een verwijzing naar de ‘synodale kerk’ die door paus Franciscus tijdens de gezinssynode opnieuw centraal is gezet. Ook de lokale kerk die een bisdom is moet doordrongen geraken van deze werkwijze.
Doorheen de drie dagen gaven de verantwoordelijken van de tien taakgroepen een tussentijds verslag van hun werkzaamheden sedert september. Ze formuleerden de pastorale uitdagingen die ze ontmoetten. In een open discussie werden vragen en bedenkingen uitgesproken. Wie zullen de dragende krachten zijn? Hoe helder en transparant communiceren over dit proces? Welke eenduidige en positieve terminologie hanteren? Hoe kunnen de nieuwe parochies netwerken zijn en verbonden blijven? … Ook de praktische aspecten waaronder de toekomst van de kerkgebouwen en de noodzakelijke logistieke ondersteuning, kregen hun plaats.
Om beter de eigen situatie te begrijpen, helpt het om over het muurtje te kijken. Gelijkaardige processen in andere Vlaamse bisdommen, maar ook in andere landen werden toegelicht. Vooral de recente tekst van de Duitse bisschoppen (“Gemeinsam Kirche sein”) maakte veel indruk: “Wij kunnen de kerk niet maken. Wij moeten de kerk niet redden. Maar het moet ons wel verontrusten als we ons als kerk opsluiten, als we een bepaalde gestalte van de kerk en van het kerkelijk leven willen bewaren, in plaats van de vreugde en de hoop, het verdriet en de angsten van de mensen, in het bijzonder van de armen en bedroefden, te delen."
