Kerk Jette

Dit was De Goede Week en Pasen 2016

icon-icon-artikel

Gepubliceerd op zaterdag 26 maart 2016 - 12:07

Afdrukken

HET KRUIS ALS BRON VAN LEVEN

DIT WAS DE GOEDE WEEK EN PASEN 2016 IN JETTE

Wat zoekt gij de levenden bij de doden,

Hij is hier niet, maar Hij is opgestaan.

Lucas 24 : 5b - 6a

Hoe moesten we na die vreselijke aanslagen van 22 maart toeleven naar hét feest van hoop, geloof en liefde? Of zoals iemand het uitdrukte: "Het leek wel of Goede Vrijdag dit jaar op dinsdag viel." Wellicht heeft het vieren van het Paastriduum – Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Paaszaterdag – velen geholpen om ondanks alles te blijven geloven in het kruis als teken van nieuw leven.

In elke geval vonden heel wat mensen het de moeite waard om in de drukte van het leven en ondanks de rampspoed die ons allen zo erg getroffen heeft, even stil te staan bij het lijden en het sterven van Jezus om daarna in grote vreugde en dankbaarheid zijn Verrijzenis te vieren. Zij voelden zich daarbij sterk verbonden met de wereldkerk. Want in de kerken overal ter wereld vierden miljoenen christenen op dezelfde manier het Paastriduum.

Witte Donderdag (24 maart)

Het triduum begon met de herdenking van het Laatste Avondmaal en het feit dat Jezus in alle nederigheid de voeten waste van Simon Petrus en de andere apostelen. Ook wij worden geroepen om dienstbaar te zijn tegenover God en onze medemensen. Deze viering werd ook talrijk bijgewoond door de kinderen die zich voorbereiden op hun eerste communie of vormsel.

Goede Vrijdag (25 maart)

's Namiddags om drie uur, herdachten we met velen in de Grotkapel het lijden en de kruisdood van Jezus. We luisterden naar het lijdensverhaal volgens Johannes en brachten hulde aan het kruis. In tien voorbeden werd gebeden voor de Kerk, de paus, de bisschop, de priesters, voor zij die met Pasen gedoopt zullen worden, voor alle christenen, joden, mosims, niet-gelovigen, de staatshoofden en regeringsleiders. Om zeven uur volgde dan nog een kruisweg bij avondschemer. Begeleid door gebed en gezang beleefden we zeer ingetogen de veertien statieën.

Stille Zaterdag (26 maart)

De Paaswake werd voorafgegaan door een etentje. Negentig deelnemers schoven aan voor een lekker paasbuffet, de sfeer was zeer gemoedelijk en familiaal.

De Paaswake werd plechtig geopend met de zegening van het vuur waaraan de paaskaars werd ontstoken. Na het beluisteren van vier belangrijke lezingen uit de heilsgeschiedenis en het Paasevangelie, volgde de zegening van het doopwater.

Een echt hoogtepunt in deze viering was uiteraard de gebeurtenis waar we met onze parochiegemeenschap zo lang hadden naar uitgekeken en ons zo goed op hadden voorbereid: het doopsel van David Lambrechts en zijn zoontje Nathan. Voor beiden en voor alle aanwezigen een zeer diepe en ontroerende ervaring!

Pasen (27 maart)

De Blijde Boodschap van Jezus's Verrijzenis vormt de kern van ons geloof. Zonder de Verrijzenis zouden we ons op een doodlopend spoor bevinden. Zonder de verrijzenis, zo stelt Paulus, zou het christelijk geloof leeg en inhoudsloos zijn. (1 Kor 15, 14-19)

Velen kwamen de vreugde over de Verrezen Christus samen met ons delen in de Paasviering. En na de hernieuwing van onze doopbelofte weerklonk dan ook geheel terecht de vreugdekreet: "De Heer is waarlijk opgestaan, Alleluja, Alleluja!"

Vreugdekreten ook na de viering, in de kerktuin waar de kinderen zich eens lekker konden laten gaan in hun enthousiaste jacht op paaseitjes.

Ondanks alles blijft Pasen het feest van de hoop, het geloof, de liefde. Laten we dit feest ten volle beleven vandaag, morgen, overmorgen, zodat we Pasen kunnen zien en laten gebeuren elke dag opnieuw, op onze eigen plek en veraf!

Piet VERSTRAETE

VOORBEDEN PAASVIERING

Tijdens de paasviering op zondag spraken enkele vormelingen, ouders en parochianen volgende voorbeden uit. Actuele zorgen en problemen werden daarbij niet uit de weg gegaan.

Een vormeling bidt voor kracht:

Vandaag hebben we samen met jullie, onze ouders en deze gemeenschap, ons geloof plechtig uitgesproken. Bidden we voor kracht om elke dag opnieuw te getuigen van ons geloof, en om onze keuze voor een nieuw leven waar te maken

Een vormeling bidt voor een stralende toekomst:

Bidden we dat we angst en twijfel achter ons kunnen laten. Dat we als nieuwe jong-gelovige stralend onze toekomst tegemoet gaan.

Een vormeling bidt voor onze naasten:

Bidden we ook voor alle mensen van onze familie, onze vriendenkring en van deze gemeenschap , die reeds overleden zijn en de vreugde van Pasen bij de Heer mogen beleven. We koesteren ze in ons hart en in ons gebed.

Een ouder bidt voor alle ouders:

Bidden we voor alle ouders. Dat we elke dag de liefde en de tederheid van de verrezen Heer uitstralen naar onze kinderen toe. Dat we de verantwoordelijkheid willen en kunnen dragen om onze kinderen voor te gaan in een leven als gelovige medemens.

Een parochiaan bidt voor alle gelovigen:

Bidden we vandaag voor alle gelovigen in de wereld, dat ze de warme genegenheid van een uitnodigende gemeenschap kunnen ervaren, als basis van een leven in geloof. Een leven in geloof dat start met de liefde voor je naaste, de liefde voor elkaar, liefde die sterker is als de dood, die eenzaamheid overwint en verdriet kan helen. Laten we opgewekte, stralende mensen zijn voor elkaar, aanstekelijk in vreugde.

Een parochiaan bidt voor de slachtoffers van de aanslagen:

Bidden we voor alle slachtoffers van de aanslagen in Zaventem en Brussel, mensen die een dierbare verloren hebben, die verder moeten leven met pijn of handicap. Maar ook voor allen die leven in angst en onbegrip en die zich afsluiten van de medemens en de wereld.

Bidden we voor allen die de gevolgen dragen van dit blinde en zinloze geweld . We zijn mensen met een eigen gedachtegoed , met een eigen geloof en eigen waarden. Maar we kunnen niet als mens leven als we ons opsluiten in de beperkingen van onze identiteit. Om te kunnen leven als mens hebben we mekaar nodig.

Laten we bidden voor onszelf , dat we de kracht vinden om deuren en vensters te openen naar de wereld, naar buiten.

Pasen is verrijzen uit de as van ons onbegrip; uit de scherven van ons geweld, in liefde voor elkaar samen op weg naar een nieuw leven in een nieuwe wereld, waar het ook voor onze kinderen goed om leven is.

PAASZONDAG - 27 maart 2016

Liturgie van de verrijzenis van de Heer met hernieuwing van de doopbeloften van jong en oud en doop. Sint-Pieterskerk: om 10 uur.

Daarna rond 11 uur paaseieren rapen met alle kinderen, in de tuin van de kerk.

De Heer is waarlijk opgestaan, Alleluja!

Een Zalig Paasfeest! Pasen is het oudste en belangrijkste christelijke feest. We hebben vele redenen om te vieren want de dood is niet het einde en de Heer is verrezen. Vandaag beluisteren we het verhaal over het lege graf (Joh. 20, 1-9). "Jezus is uit het graf opgewekt, Hij leeft!" Dat is de kernboodschap van deze dag, en van heel ons geloof.

Pasen vieren betekent ook voor ons: delen in de nieuwheid en de kracht van Jezus' leven!

WAT IS VERRIJZENIS?

De verhalen over de opstanding van Jezus in de evangeliën zijn heel voorzichtig. Geen triomfantelijke verhalen over Jezus die uit het graf klimt. Geen spectaculaire details over bloed en wonden. Wel laten de verhalen doorschemeren dat Jezus op een andere manier bij zijn vrienden was dan tevoren: slechts af en toe, soms bijna onherkenbaar, maar toch onmiskenbaar sterk aanwezig als hun ogen eenmaal waren opengegaan. Dat lezen we in de verhalen over de vrouwen bij het graf, over de leerlingen op weg naar Emmaüs, over Thomas die zo moeilijk zonder bewijzen kon geloven.

Jezus was het gezicht van God op aarde. Nooit eerder konden mensen zo helder zien wie God was, wat Hij voor de mensen en de wereld plande, wat Hij van hen verwachtte. Een boodschap van liefde en hoop. De machthebbers waren niet blij met wat Jezus vertelde en brachten Hem ter dood. Maar de dood kon niet het einde zijn van een leven zo vol goedheid en liefde. De verrijzenis is het proficiat van God aan Jezus, het teken waarmee Hij zegt: "Zo was het goed, wie zo leeft, zal eeuwig leven!"

Dat is wat christenen vieren met Pasen: dat de liefde sterker is dan de dood. Dat het kwade niet zal overwinnen. Dat wij allen samen, alle mensen van goede wil samen met onze Vader in de hemel, het goede zullen laten zegevieren. Jezus is ons daarin voorgegaan. Met Hem als grote voorbeeld kunnen wij het proberen, met vallen en opstaan. En met een groot vertrouwen in God: Hij zal ook ons niet laten vallen.

Bron: "Al de dagen van ons leven", Averbode.