Heropening Mariakapel

Op deze plechtige heropening van de Mariakapel in Oostduinkerke mocht Christine Hemeryck, voorzitter van de kerkfabriek van de Sint-Niklaasparochie, met fierheid om het bekomen resultaat, een overzicht geven van de uitgevoerde werken.  We geven dan ook graag hierna de volledige toespraak weer.

Heer burgemeester, dames en heren schepenen, mevrouw de volksvertegenwoordiger, leden van de gemeenteraad, pater Willy, collega’s van de Kerkfabriek, de architect en de aannemers en alle mensen hier aanwezig.

In naam van de Kerkfabriek Sint-Niklaas Oostduinkerke en het team van de pastorale eenheid Ster der Zee met pastoor Hans, mag ik u zeggen dat we blij zijn met uw aanwezigheid bij deze plechtige heropening van onze Mariakapel.  We zijn trots dat ze weer schittert in de zon van Oostduinkerke-Bad.

Maar eerst wil ik iedereen even terug in de tijd meenemen. Door toedoen van het Syndicat d’Initiative d’Oostduinkerke werd in 1927 een nieuwe kapel aan zee gebouwd. Het gebouw zelf kostte toen 90.000 BEF.  Het geld werd dus bijeengesprokkeld door het Syndicat, deels door giften van mensen van het binnenland en ook door milde steun van Burgemeester Brassine en secretaris Florizoone. Verschillende priesters deden er dienst en na lange tijd was het E.H.Vincke, die directeur was van de zusters van de Rozenkrans, die de kapel onder zijn hoede nam. Nog later kwam de Zomerkapel (want zo noemden de mensen haar in de volksmond omdat ze alleen in de zomer open was) in handen van de Kerkfabriek Sint-Niklaas.

Onder pastoor Vandamme werd een grote restauratie gedaan, een tweede grote verbetering onder pastoor Gruwet waren de trappen en de lift. En nu hebben wij dus weer grote onderhoudswerken met pastoor Hans Devos uitgevoerd.

U hebt allen gezien dat de kapel lang in de steigers stond. Wel, onder leiding van  architect Peter Seys uit Diksmuide heeft de bouwfirma Seynhave uit Hooglede-Gits de buitenkant aangepakt. En het is maar als je eraan begint dat je nog nieuwe tekorten ontdekt. 

Dat er veel bij kijken kwam, wil ik op een drafje even opsommen. Vanaf het torentje zijn we begonnen. Het verrotte houten gestoelte en de dakbedekking werden vernieuwd, daarna kwamen de muren aan bod. Alle verflagen werden tot op de ruwe steen afgestoomd en de slechte stenen werden vervangen. Op de opstaande muren kwamen dekstenen tegen het insijpelen van water. Onder het dak waren al lang dakgoten nodig met de nodige afvoer en riolering.

Na de winter begon de Firma Decupere uit Boezinge aan de schilderwerken, met eerst een soort rubberlaag als primer en dan nog 2 bovenlagen. Toen konden de steigers eindelijk weggenomen worden. Onderaan plaatste de aannemer tot op 70 cm hoogte blauwsteen, het voetpad rond de kapel werd hersteld en twee gebarsten voorzetramen werden vervangen (en dat was met die brandglazen een secuur werk).

Tijdens de werken merkten we dat de muren, door de jarenlange druk van de toren, bol kwamen te staan en daarom werden op het doksaal twee steunberen bijgeplaatst om de stabiliteit te verbeteren.

Zo werd het zomer en kon de kapel tijdelijk weer in dienst worden genomen. Na het seizoen, intussen al november, kwam de binnenkant aan de beurt. Gelukkig was er de hulp van de gemeentediensten, want alle stoelen moesten naar de grote kerk verhuisd worden. We waren met een hele ploeg om te helpen.

De muren en de radiatoren kregen een kleurtje in gebroken wit. Het parket had de laatste jaren veel afgezien en er werd dus een laagje afgeslist en opnieuw een laag opgezet en gevernist. Het is weer als nieuw. Alle houten wanden kregen ook een beurt en het tabernakel, het altaar en ander meubilair werden ook behandeld. Dan mochten de stoelen terug binnen. En dit is het resultaat. Het waren grote werken en grote kosten voor onze Kerkfabriek.

Ook wil ik de Burgemeester Vandenbussche en de schepen van Kerkfabrieken Serpieters  bedanken voor de logistieke steun, de beplanting voor en naast de kapel en de raad en daad waar wij als parochie steeds op kunnen rekenen. Het is een teken van goede verstandhouding tussen de Gemeentelijke Overheid en de Kerk

Dit wil ik er nog even aan toevoegen. Toen er in 2013 over een kerkenplan in Koksijde nagedacht werd, kwam er eventjes kritiek op deze kapel. Sommigen zeiden dat er toch al genoeg kerken in Groot-Koksijde waren. ... Maar toch! Deze kapel heeft wel degelijk een functie naar de mensen toe. Hoeveel huwelijken en doopsels worden hier niet voltrokken? Ook de eucharistievieringen lokken veel mensen en zeker in de zomer en de vakantieperiodes.

We mogen niet vergeten dat dit voor mensen een plaats is om even op adem te komen. Ze komen een kaars aansteken en ze blijven even zitten. Je kunt hier maar zelden binnenkomen dat er niemand is. Tijdens de werken werden we dikwijls gevraagd wanneer de kapel weer open zou  zijn. Mensen hebben in deze drukke tijd nood aan een plaats om te onthaasten, om even stil te vallen. Ook al zijn er zoveel mogelijkheden om op een wereldse manier je lichaam en je brein nieuw leven in te blazen, toch wordt er hier wat rust gegund zonder dat anderen op je vingers staan te kijken.

Hopelijk kunt u zich een beetje vinden in wat ik hier bedoel. Wij wensen dan ook deze Mariakapel weer ten dienste van de gemeenschap te stellen.

Tenslotte wil ik het koor bedanken voor hun mooi opluisteren van deze viering.