De apostelen zijn zo door Jezus’ verrijzenis begeesterd, dat zij vol passie spreken en getuigen. Dat komt bij de mensen over.
Op vele plaatsen in de wereld worden mensenrechten geschonden, soms met veel geweld. We reageren daar verschillend op. Sommigen halen de schouders op; anderen spreken of discussiëren erover en weer andere mensen voeren actie tegen die schendingen. Ook dat kan verschillend zijn: een brief schrijven of een petitie ondertekenen, gaan betogen of je vastketenen aan één of ander hekken. De meest bewogen mensen gaan het verst. Zij zetten zich met passie in.
Mensen met passie hebben vaak veel invloed. Zij teren niet zozeer op machtsmiddelen maar op de kracht van hun overtuiging. Dat is zo met de apostelen. Zij komen naar buiten en spreken vol gloed over Jezus de Christus, over de Gekruisigde die de Verrezene is.
Dat is een wonder. Zo toch beschrijft Lucas in “Handelingen van de apostelen” de verandering die de apostelen meemaken. Het mag een wonder heten dat die bange hazen die zichzelf hadden opgesloten en afgesloten, tot publieke getuigenissen zijn gekomen, ondanks de terechte vrees voor arrestatie en mishandeling. Het is inderdaad een wonder dat God zijn Geest met ons deelt en in ons laat leven. De heilige Geest is God zelf in elke mens. Dat ontdekken en daarvan kunnen leven, maakt iedere mens heilig en onschendbaar. Wie de heilige Geest in zich voelt branden, voelt passie voor evangelisch leven oplaaien. Het zullen geen vurige tongen boven ons hoofd zijn en het zal ook geen talenwonder zijn die teken zijn van de heilige Geest die ons leeft. Dat zal te meten zijn aan wat wij zeggen en doen en hoe wij het zeggen en doen.
Reageren op schending van mensenrechten kent vele gradaties. Laten wij met passie over ons geloof spreken en het intens beleven. Dat is de weg van degenen die het meest begeesterd zijn.