De islamitische gemeenschappen in de Arabische wereld zijn in verwarring gebracht door de westerse moderniteit, die de individuele vrijheid, de mensenrechten, de emancipatie van de vrouw, en de autonomie van het kind hoog in het vaandel heeft; in een Arabische en islamitische context daarentegen wordt de mens op de eerste plaats gezien als lid van zijn gemeenschap.
Moderniteit wordt als bedreiging gezien
Dit is een uiterst belangrijk punt om goed over na te denken en tot ons te laten doordringen, wanneer we een beter begrip willen hebben van de ontwikkelingen die zich afspelen binnen deze traditionele gemeenschappen, die geconfronteerd worden met een wereld die met grote snelheid verandert. Het is deze moderniteit die door de fundamentalistische islam als een grote bedreiging wordt gezien.
Steunend op de inspiratie van Vaticanum II, treden we de islamitische wereld tegemoet met begrip en respect
Daarnaast zien we het conflict tussen de soennieten en de sjiieten. Deze twee stromingen binnen de islam vertegenwoordigen twee politiek-religieuze krachten, beide gericht tegen het moderne Westen. Wat is onze beste houding tegenover dit conflict dat een karakter heeft van broedermoord? Moeten we ons enkel laten leiden door economische belangen of moeten we onszelf de vraag stellen naar de echte religieuze en menselijke waarden die bevorderd moeten worden op een weg naar een wereld die rechtvaardiger is en meer respect toont voor de menselijke vrijheid?
De dialoog met de moderne wereld
Met de documenten van het Tweede Vaticaans Concilie, vooral die over de vrijheid van godsdienst, over de relatie met de niet-christelijke godsdiensten en over de oecumene, is de kerk in dialoog getreden met de moderne wereld, met al zijn positieve en negatieve aspecten, zoals ook met de wereldgodsdiensten, heel in het bijzonder met de islam. Als we steunen op de inspiratie van dit concilie, die van christenen vrouwen en mannen maakt die voor de ander en met de ander leven, dan zullen we de Arabisch-islamitische wereld tegemoet treden met begrip en respect, hen zien als een gemeenschap van geloof, gebed en vertrouwen.
Kort gezegd: niet geloven dat de belangrijkste waarde een krachtige economie is, maar het centraal stellen van de menselijke persoon. Dit is ook de boodschap die paus Franciscus al vanaf het begin van zijn pontificaat benadrukt heeft.
Dit is een bijdrage van Mgr. Antoine Audo SJ is een Syrische jezuïet en bisschop van Aleppo in de Chaldeeuws-katholieke Kerk
Vertaling: Jan Peters SJ
Meer artikelen over geloof, samenleving en cultuur vindt u op www.igniswebmagazine.nl
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.