Plaatsen van Onrecht

Vier stevige inleiders daagden de Christelijke Arbeidersbeweging uit op de inspiratiedag van 1 maart 2016 om verder te werken aan Rerum Novarum . Ellen Van Stichel was de eerste. Zij actualiseerde de boodschap van Rerum Novarum, zoals ze dat ook al deed in haar boek  ‘Uit Liefde voor Rechtvaardigheid’. Ook Bleri Lleshi had het over de liefde en bracht eveneens zijn nieuwste boek mee: ‘Liefde in tijden van angst’.  Naïma Lafrarchi sprak over solidariteit vanuit Moslimperspectief. Steven Vanackere gaf de Christelijke Arbeidersbewegingen een aantal stevige aanbevelingen mee in de slotbeschouwing.

Met volgende uitdagingen gingen de deelnemers naar huis.

“Mensen en organisaties verbinden”

Ons model van solidariteit wordt hard aangevallen. Toch willen we het verder promoten. Binnen Beweging.net kunnen we de hand reiken naar anderen die ook aan solidariteit werken. We moeten niet teveel preken over, maar vooral veel doen. Positieve acties werken! Zo vermijden we mee te werken aan verzuring en geven we een positief signaal, bemoediging voor wie onze visie deelt. Hoe kunnen we meer tot verbinding komen? Hoe kunnen we het gevoel van machteloosheid op een aantal domeinen bestrijden?

 “Naar mensen toe gaan”

Stop met je leden ‘klanten’ te noemen! Leden worden dikwijls opgenomen in statistieken. Ze krijgen digitale nieuwsbrieven. Maar worden ze daardoor niet te veel herleid tot nummers. Kennen we onze leden nog? Sluit onze inhoud aan bij wat ze echt nodig hebben?

Stop ook met je leden ‘vrijwilligers’ te noemen!  Zit in het woord vrijwilligers wel voldoende wat we samen willen opbouwen? Zijn onze leden niet meer dan dat, nl. volwaardige leden,  geëngageerde mensen, die participeren, die hun talenten ter beschikking stellen van een betere wereld? Vragen we nog voldoende engagement? Geloven we in hun talenten? Voelen we nog genoeg het kloppend hart van mensen in de buurt?

Diversiteit, leven in een geglobaliseerde wereld

Hoe werken we de angst en het cynisme weg die bij mensen leeft: angst voor de islamisering van Europa, angst voor de economische vluchtelingen, die ‘ons werk komen afpakken’, angstgevoelens die nog worden aangewakkerd door sommige politici en media. Moeten we als beweging niet meer getuigen van vertrouwen en de Bijbelse partijdigheid voor de ‘weduwe en de wees’ (Bijbelse beeldspraak voor de armste en de zwakste in de samenleving) uitdragen? ‘Wir schaffen das’ (Merkel) – dat is nu net de kracht van beweging!  We moeten ons ook afvragen waar we nog meer in dialoog kunnen treden? Hoe komen we in contact met jongeren In de moeilijke gebieden (Molenbeek, Kuregem, Brussel Centrum,…)? Kunnen we onze nationale geledingen en het beleid– die de programma’s uitwerken- maar zelden in deze moeilijke buurten wonen- meer contact laten hebben met deze groepen?  Kunnen we door meer interlevensbeschouwelijke initiatieven elkaar vinden?

Werk genoeg voor de komende 125 jaar dus…

Pol Arnauts.