Moriya: een gedicht

Een berg, waar hemel en aarde raken, mens met God.

Plaats van overgave, zoals Abraham met Isaäk.
Een beeld, lang voorzien, van hoe de Vader zijn Zoon zou geven.
Hij die ziet en zich laat zien, Voorzienigheid is:
Een ram voor een mens, een mens als een lam.
Een offer van onschuld, Liefde die kiest
voor wat het kostbaarst is - sterft als het moet.

Tempel van Salomo, plaats van gebed.
Om te vieren en vragen om al wat waar en goed en schoon is.
Om dankbaar te ontvangen wie we in zijn ogen zijn.
Om te zingen van Hem die straalde als de zon, op die andere berg.

(Gen. 22:2.14 en 2 Kron. 3:1)