Sint-Pieterskerk

De tent waar Hij onder de mensen verbleef…

Pal in het midden van de Emmaüsparochie ligt de St.-Pieterskerk, een moderne kerk, in de vorm van een tent . 
Als gevolg van de snelle aangroei van de bevolking op de wijken De Kathoek en ’t Hoge werd op 19 september 1946 de nieuwe parochie Sint-Pieter opgericht. Na een lange en bewogen bouwgeschiedenis, die begon in 1967, werd de kerk op Pinksterdag 29 mei 1971 door mgr. Emile-Joseph De Smedt ingewijd in het bijzijn van duizend aanwezigen. De ‘lijdensweg’ die bij de bouw werd afgelegd, staat te lezen in het boek ‘De geschiedenis van de Kuurnse St.-Pietersparochie’ door Frans en Lutgard Van Houdenhove-Van Wezemael, uitgegeven in 1996 ter gelegenheid van het vijftigjarige bestaan van de parochie.

Een wandeling door de kerk 

Wie de kerk binnentreedt, krijgt onmiddellijk een gevoel van ruimte en licht. Er staan geen zuilen in de weg en over de hele lengte van de kerk zijn er ramen tot op de grond waarlangs het ‘dagelijkse leven’ binnenvalt. Opvallend daarbij is de tentvorm. Het is duidelijk dat de kerk ontworpen en gebouwd werd in de periode na het tweede Vaticaans Concilie, waarin de Kerk vaak als “volk van God onderweg" wordt genoemd. En een tent is nu eenmaal geschikt voor wie onderweg is. 
De tent verwijst ook naar het Joodse volk dat op zijn tocht door de woestijn bij iedere halte een ‘tent van de samenkomst’ (=tabernakel!) opsloeg, waarin de ark met de verbondsstenen werd ondergebracht. Zo sprak men over de "tent waar Hij (Jahweh, God) onder de mensen verbleef" (Psalm 78,60).

Centraal in de kerk staat het vrij grote altaar in de vorm van een schip. Het werd vervaardigd door de leerlingen van het VTI in Roeselare. De romp van deze boot is beslagen met zo maar eventjes 14.000 koperen spijkers! Vanzelfsprekend verwijst de vorm naar de patroonheilige van de parochie, de apostel Petrus die als visser door Jezus werd geroepen. Zijn beeltenis staat prominent naast het altaar, in een kunstige moderne uitvoering door Edgard Defoort.

Tegen de oostelijke achterwand trekt het grote keramieken kruisbeeld de aandacht. Het is een creatie van Marie-Thérèse Iserbyt, uitgewerkt door Jozef Druart. Ook het monumentale glasraam aan de westzijde werd door hem uitgewerkt. Het stelt Maria voor die haar mantel beschermend over de parochie en de gemeente Kuurne houdt. Er zijn 8288 steentjes in dit glasraam verwerkt.
Nog niet zo lang geleden werd het beeld van Sint-Kristoffel nauwgezet gerestaureerd. In de weekkapel zien we het beeldje van Onze-Lieve-Vrouw ter Hulp, dat vroeger in ‘Putjes kapelle’ (in de Koning Boudewijnstraat) stond.

Een woning voor God en mens… 

In die mooie tent "waar Hij onder ons verblijft", mogen christenen elkaar als gelovigen ontmoeten en samen gemeenschap vormen. Bij elke activiteit is het beeld van de lijdende en verrezen Christus op de frontmuur prominent aanwezig. Het herinnert er ons voortdurend aan waarvoor die ruimte in eerste instantie is bedoeld.

Maar door zijn architectuur biedt de Sint-Pieterskerk heel wat mogelijkheden om in te spelen op vele verschillende pastorale situaties. Bij activiteiten en vieringen waaraan vele mensen deelnemen (weekendviering, grote uitvaarten, feestelijke vieringen, autozegening) is er voldoende ruimte aan de ‘grote kant’ van de kerk. Het grote podium biedt veel mogelijkheden voor mooie visualisering, of actieve betrokkenheid van bijvoorbeeld kinderen in gezinsvriendelijke vieringen. Koren maken ook dankbaar gebruik van de grote ruimte naast het centrale priesterkoor. 
De ‘kleine kant’ van de kerk is geschikt voor vieringen waarbij minder aanwezigen verwacht worden (uitvaart binnen een kleine familie, schoolvieringen, parochiale biddag …), terwijl de ‘weekkapel’ dan weer ideaal is als ruimte voor stil gebed en voor de wekelijkse eucharistieviering op donderdag. 
Naast het gebruik als liturgische ruimte, biedt onze kerk ook heel wat mogelijkheden voor activiteiten van christelijke gemeenschapsopbouw. Bij de vormselwerking bijvoorbeeld kunnen terzelfdertijd deelactiviteiten plaats vinden op verschillende locaties in de kerk. Verschillende vergaderingen van parochiale werkgroepen hebben plaats aan de ‘kleine kant’ of in de ‘weekkapel’. Zo is de kerk een centrum van het parochiale leven.

Een open kerk 

De Sint-Pieterskerk is dagelijks open aan de voor- en de achterzijde. Iedereen kan er even komen bidden bij het Mariabeeld, bij de kruisjes van de overledenen of in de stilte van de ‘weekkapel’ bij het H. Sacrament. 
De Sint-Pieternaren zijn terecht fier op hun kerk en zijn ook dankbaar tegenover de mensen en instanties die ervoor zorgen dat deze kerk een mooie, verzorgde en warme thuis is voor onze christelijke gemeenschap ‘onderweg’!
 
diaken Ksaf Hennion