Als 175 kaarsjes samen licht mogen afgeven ... kunnen onze zes Oudenaardse ‘karmelietjes’ hun dagelijkse glimlach moeilijk verhullen …
Zaterdag 8 mei 2021 is het dag op dag 175 jaar geleden dat de eerste eucharistieviering werd opgedragen in onze toenmalige nieuwe karmelgemeenschap. Zeven karmelietessen werden naar Oudenaarde gezonden om een nieuwe stichting vorm te geven.
Aan die stichting was heel wat vooraf gegaan.
Het was een oud idee om een Karmel naar Oudenaarde te brengen, maar het was nooit gelukt.
Franse karmelzusters uit Parijs hadden na de Franse revolutie een zwerftocht aangevat en waren uiteindelijk in Ieper terecht gekomen. Vanuit Ieper werd een stichting in Menen voorbereid. Deze ging op het laatste nippertje echter niet door en dan kwam Oudenaarde weer in zicht. Mgr. Delebecque was peter van één van de zusters in Ieper en toen hij tot bisschop van Gent benoemd werd kreeg het idee vorm.
Na heel wat discussie werd het bouwvallige klooster in de Einestraat verkozen tot gunstige plaats om de nieuwe gemeenschap te huisvesten. Het was een aloude Oudenaardse religieuze plek; zowel de tempeliers, de zwartzusters Augustinessen als de dames van het christelijk onderwijs hadden er gewoond -deze laatsten tot 1845-. Het pand stond leeg en was uitgeleefd.
Vanuit Ieper vertrokken de zeven zusters met een novice op 7 mei in twee koetsen en begaven zich naar Geluwe waar ze even halt hielden. Vandaar ging de reis naar Kortrijk, waar twee uren in het karmelklooster vertoefd werd. Het werd een soort ‘verzustering’. Van Kortrijk reden de koetsen naar de tuin van de deken van Avelgem waar de zusters de vespers van het feest van Sint-Michiel zongen.
Nadien begaven ze zich naar Oudenaarde waar de toenmalige deken eiste dat de aankomst zonder ‘bruit’ zou doorgaan.
Toch noteerde één van de zusters:
‘Bij onze aankomst in de stad Oudenaarde schoven we zorgzaam de gordijnen van het rijtuig dicht om ons te onttrekken aan het oog van de talrijke menigte die zich op straat verzameld had. Gelukkig konden we ons rijtuig en gespan laten binnenrijden in een inrijpoort van een binnenkoer die aan onze nieuwe woonst paalde. Voor we uit het rijtuig stapten, werd de dubbele poort gesloten. Onze pater provinciaal stond er ons op te wachten en gaf ons daar zijn vaderlijke zegen.’
Op zondag 10 mei 1846 werden in het nieuwe klooster de eerste verkiezingen gehouden waardoor moeder Jozefa van de Onbevlekte-Ontvangenis tot priorin verkozen werd. Het nieuwe klooster werd toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw, Hulp der christenen, en aan de heilige engelen omdat St Michaël zijn feest op 8 mei gevierd werd en het daaropvolgende Mariafeest op 24 mei.
We zijn dankbaar in onze grote parochie voor de aanwezigheid van een contemplatieve gemeenschap die de glimlach en de adem van Gods aanwezigheid voor ons zichtbaar en tastbaar maken. We danken de zusters die er vandaag zijn en bidden ook voor hen, zoals zij voor ons elke dag doen.
We bidden en hopen dat zij in deze moeilijke tijden toekomst en opvolging mogen krijgen.
Van harte proficiat voor jullie aanwezigheid en jullie mooie jubileum, en dank om jullie gebed en luisterbereidheid voor velen! Een warme groet van ons allemaal!
We weten dat jullie dit lezen: Hartelijk proficiat en dank u wel!
Deken Luc
