Verzoening
Iedere keer dat we
elkaar vergeven in plaats van elkaar te lijf te gaan,
elkaar zegenen in plaats van te vervloeken,
elkaars wonden verzorgen in plaats van ze dieper te maken,
elkaar bemoedigen in plaats van te ontmoedigen,
elkaar hoop geven in plaats van elkaar tot wanhoop te drijven
elkaar omhelzen in plaats van te bestoken
elkaar begroeten in plaats van te negeren,
elkaar danken in plaats van te bekritiseren,
elkaar prijzen in plaats van te belasteren,
kortom iedere keer dat we kiezen voor elkaar in plaats van tegen elkaar,
maken we Gods onvoorwaardelijke liefde zichtbaar,
verminderen we het geweld
en werken we aan het tot stand komen van een nieuwe gemeenschap.
(Henri Nouwen)
Goede Week - Heilige week
Er is heel veel leed in deze wereld ook dicht bij ons:
eenzaamheid – lijden – verdriet - pijn – angst – geweld – vernedering.
Rouwen kan niet, wegens de corona epidemie,
omdat men geen afscheid kan nemen zoals men gewoon is.
Heel veel tranen vloeien van zoveel lijdende mensen,
deze tranen komen tot bij God en vloeien over zijn gelaat.
Jezus is ook vernederd, geslagen, verwond geweest,
is als een slaaf gestorven op het kruis, zo neemt Hij ons mee bij God als bevrijde mensen.
Laat ons samen bidden , om mekaar te steunen in deze moeilijke tijd.
(Christine)
Witte Donderdag
Dit feest wil gewoon zeggen hoe ongewoon liefde is.
Dat de meester zich buigt voor de knecht die zich met verbaasde ogen afvraagt :
“gebeurt dit echt? Zien mijn ogen werkelijk wat ze zien? Is dit de nieuwe orde?
De wereld op zijn kop.
Liefde heeft geen troon en geen kroon, liefde staat gebogen.
Met het hoofd naar het stof op onze voet, met de handen in het wasbekken,
bereid om ze te leiden naar de voet van de ander.
Bereid om de eigen handen vuil te maken aan mensen
die met vuile voeten door het leven gaan.
Niets zo kwetsbaar als het lichaam van een mens.
Niets zo ingrijpend als een mens die ons lichaam aanraakt.
Niets zo confronterend als een meerdere die zich voor ons buigt.
Onze wereld keert zich om. Wij knielen voor de minsten.
Onze handen geven zonder te weten.
Onze ijdelheid wankelt. Onze macht breekt.
Wij laten ons de voeten wassen en worden bedelaars in onze eigen wereld.
Vereenzelvigd worden wij gelijken in Gods ogen.
Dienstbaar worden wij mensen begenadigd en waardig om elkaars voeten te wassen…
(pastorale eenheid Kana)
Het wordt dit jaar een Pasen met huisarrest
Opgesloten in ons huis. Ons land in lockdown.
Heel de wereld belaagd door een dodelijk virus.
Er is grote onwennigheid, veel angst en diepe onzekerheid.
Ons leven is beknot. Onze stad is een woestijn.
Het volk zit in ballingschap. Het wordt dit jaar een andere Pasen.
Of wordt het eerder een lange Goede Week in onze benauwde cel?
Corona is niet enkel een doornenkroon. Corona maakt ons niet enkel tot slachtoffers.
We kunnen ook leren uit onze lijdensweg.
Corona kan ook een krans van nieuw licht worden.
Liefde en solidariteit in eenzaamheid en lijden. Kracht in kwetsbaarheid.
“Aan de stromen van Babel, daar zaten wij neer, daar weenden wij tranen, denkend aan Sion; onze citers hingen al aan de wilgen.” Zo herdenken de Joden hun pijnlijke Babylonische ballingschap destijds.
Die ballingschap werd echter een sterke, verdiepende impuls in hun latere geschiedenis.
Hier en nu, in de woestijn van onze ballingschap anno 2020, verzamelen ook wij nieuwe inspiratie en verse energie.
Onze innerlijke vernieuwing kan groot en sterk worden. We kunnen ons klaarmaken voor een heel nieuwe tijd.
Onze huiskamer wordt een kluizenarij. Onze binnenplaats wordt een bronplek. Herbronnen kan het begin zijn van een weg naar nieuwe verrijzenis. Mag de corona Goede Week ons sterker maken!
Maak ons hart ontvankelijk
Maak ons hart ontvankelijk om in de kracht van de Goede Week te kunnen binnentreden.
Om bewuster dan ooit mee te gaan met die mens van Nazareth, mee op zijn weg van overgave tot het uiterste.
Maak ons - met en door Hem - krachtiger, om het kruis in ons leven en de wereld te kunnen dragen vandaag.
Om te dragen, verdragen en overstijgen, om te blijven doen wat we zelf kunnen doen,
om uit de zwaarte van ons gemoed te kunnen opstaan,
om te kunnen doorgaan met een warm hart en met schenkende handen.
Daarvoor bidden we in deze Goede Week:
Maak ons hart sterk, Gij, Bron van altijd nieuwe kracht.
We moeten in deze weken zoveel lijden en dood verwerken.
Maak ons hart sterk, Gij, stille, krachtige Aanwezigheid.
We moeten zoveel verlies en afscheid een plaats geven in ons leven.
Maak ons hart sterk, Gij, Stuwkracht tot gerechtigheid.
We moeten zoveel onrecht en leed in de wereld machteloos aanzien.
Maak ons sterk, vandaag en de komende moeilijke weken of maanden. Amen.
Om te relativeren - om te aanvaarden
In deze uitzonderlijke coronadagen is werkelijk alles anders, voor iedereen.
Er is zoveel verwarring in ons. Er is zoveel onzekerheid in ons.
Over de komende weken, over de toekomst na corona.
Er is angst en stress. Er zijn vragen en twijfels, verveling en leegte.
Er broeden spanningen en er ontstaan conflicten in de relaties met onze medemensen:
allen staan we onder een ongekende druk.
Ons isolement duurt langer dan ons lief is.
We missen de warmte en houvast van samen, we missen de inspiratie en het nieuw elan
die ontspringen in onze uithuizige momenten.
Daarom is het nodig om ons hart en gemoed rustig te maken. Het kan.
Het kan door ons te verbinden met zovele mensen in de wereld die allemaal lijden door dit coronavirus.
Het kan door te leren relativeren, door ons te verzoenen met ons leven zoals het nu is.
Laten we aandachtig en ontvankelijk binnentreden in de kracht van de Goede Week.
De Goede Week die ons leert om moedig onze kruisweg te gaan.
Om onze hoop te blijven richten op een nieuw Pasen.
(Jean-Paul Vermassen)