Het anker houdt het schip vast en biedt daarom veiligheid. Iemand die stabiliteit en zekerheid wil uitbeelden, vindt in het anker een sprekende metafoor. In de christelijke traditie is het anker altijd een symbool geweest om de hoop en de zekerheid van het geloof te beschrijven. Een bekend voorbeeld is het ankerkruis, het kruis in de vorm van een anker. Dit symbool verbindt de hoop met de kruisdood van Jezus. In de catacomben in Rome zijn ook afbeeldingen van het anker gevonden, soms samen met kruis en hart; samen beelden zij geloof, hoop en liefde uit.
Anker in de bijbel
Hoewel de bijbel het anker maar 4 keer noemt, heeft het een duidelijke waarde in ons geloof. De belangrijkste referentie vinden we in de brief aan de Hebreeën:
‘Die hoop is als een betrouwbaar en zeker anker voor onze ziel, en reikt tot voorbij het voorhangse waar Jezus als voorloper al is binnengegaan, ten behoeve van ons: Hij is hogepriester voor eeuwig, zoals Melchisedek’. (Hebreeën 06,19-20)
De schrijver van de brief aan de Hebreeën gebruikt hier het anker als symbool voor hoop. Een anker zorgt ervoor dat een schip vastligt. Ook als er stormen komen, ligt het schip veilig door het anker. Onze hoop is ons anker. Het zorgt ervoor dat onze ziel op Gods redding gericht blijft, ook als de omstandigheden in ons leven moeilijk zijn. Door wat Jezus heeft gedaan, is er hoop voor ons. Deze hoop is als vertrouwen, niet een hoop in de zin van: ‘ik hoop maar dat…’. Deze hoop is verankerd – we mogen erop vertrouwen dat het goed komt. Omdat Jezus ons is voorgegaan naar het heilige der heilige, mogen wij uitzien naar wat voor ons ligt: dicht bij God zijn.
