Op maandag 18 maart hielden wij onze open parochieraad en luisterden we naar een boeiende uiteenzetting van het diakenkoppel Hedwig en Alma Van Peteghem over de geschiedenis en de devotie, eigen aan de vele kruiswegen die onze streken rijk zijn. De interesse bij Hedwig begon toen hij als jongeman in het tijdschrift ‘mensen onderweg’ geraakt werd door een kruisweg in houtskool.
We kennen allemaal de vele devotionele kruiswegen. We vinden ze in praktisch alle kerken en kapellen, of ook buiten in kloostertuinen en stilteplekken. Daarnaast zijn er ook de kruiswegen die gemaakt worden door kunstenaars die eigenlijk niet gelovig zijn, maar er een verhaal van hun eigen leven in willen verwerken.
Wat ik helemaal niet wist is dat paus Johannes Paulus II, in 2004, een paar jaar voor zijn dood dus, de kruisweg aanpaste. De kruisweg die nu op Goede Vrijdag in het Colosseum wordt gegaan is die kruisweg. Zo is het eerder een wat vrouwonvriendelijke kruisweg geworden en dat betreur ik. Enkele apocriefe taferelen die niet in de Bijbel zijn beschreven liet hij vervangen door andere. Staties die werden geschrapt zijn: Jezus' ontmoeting met zijn moeder, de vallende Jezus onder het kruis en het afdrogen van Jezus' gelaat door Veronica. De kruisweg van de paus begint met de arrestatie in de hof van Olijven en zo zorgde hij ervoor dat de veertien staties wel behouden blijven.
Gelukkig bidden wij in onze streken nog steeds de kruisweg zoals vroeger en spelen de vrouwen er nog wel hun zorgende en moederlijke rol! Alma, zelf moeder, gaf een mooi getuigenis over hoe waardevol de statie ‘Jezus ontmoet Zijn Moeder’ voor haar wel is. En bij de voorlaatste statie, de dode Jezus die van het kruis wordt gehaald, zien we Hem vaak afgebeeld liggend in de schoot van Zijn Moeder. Alma noemde het een tweede kersttafereel, maar nu in volle droefenis. Maria schenkt haar Zoon terug aan de wereld. Hij had Zijn Moeder ook al aan ons geschonken onder het kruis. Ik moest terugdenken aan de woorden van de vastenbezinning van Chris enkele weken geleden waar ook zij verwees naar Maria en de band tussen het kerst- en het lijdensverhaal aanhaalde.
Wat me ook trof is het getuigenis over de man die heel wat had gelezen tijdens zijn leven, maar op zijn ziekbed genoeg had aan de kruisweg, omdat die devotie zijn leven had bezield en voeding had gegeven. Hoe mooi! Voor mezelf hoop ik dan dat ik ooit aan het einde van mijn leven nog steeds enkele psalmen van buiten zal kunnen prevelen om zo biddend met de Heer verbonden te kunnen blijven. Dankbaar ben ik omdat Hij me ooit raakte doorheen de psalmen. Gelijkaardig was die man geraakt door de staties van de kruisweg. God raakt mensen zoals Hij het wil. Laten we hopen en bidden dat deze devoties nooit zullen verdwijnen en dat de vrouwvriendelijke versie van de kruisweg altijd blijft bestaan!
Intussen zijn we de paastijd ingegaan en hoop ik dat de kruisweg op Goede Vrijdag voor u iets heeft mogen betekenen.
Laten we nu vooral stilstaan bij de vijftiende statie, de extra statie die sommige kruiswegen eraan toevoegen: Jezus is verrezen! God zij dank gebracht! Alleluia!
Kristin