Vincent de Paul werd in 1581 geboren in het dorpje Pouy, in de Landes van Zuidwest Frankrijk; het dorpje draagt thans de naam "Saint-Vincent-de-Paul". Hij was het derde kind in een arm gezin van zes; zijn vader had opgemerkt hoe begaafd hij was en zag voor hem een toekomst als priester.
Tijdens een boottocht langs de Zuid-Franse kust viel hij in handen van Turkse zeerovers die hem in Tunis als slaaf verkochten. In 1607 wist Vincent te ontvluchten aan de slavenhandelaars.
Zo ontmoette hij een aantal belangrijke personen die hem inspireren, zoals Franciscus van Sales, wiens vriend hij wordt. Als aalmoezenier van Koningin Margot, de eerste vrouw van Henri IV en als huisonderwijzer bij de rijke familie de Gondi, ziet zijn toekomst er goed uit. Maar een ontmoeting met een stervende die hem zonden biecht die hij nog nooit eerder had durven opbiechten confronteert hem met morele armoede.
Bij een confrontatie met een volledig gezin dat ziek is en in erbarmelijke ellende in een afgezonderd huis verblijft, raakt hij gechoqueerd door de materiële armoede. Deze ontmoetingen veranderen zijn leven. Nog hetzelfde jaar sticht Vincent de Paul de eerste Confréries de la Charité te Châtillon. Vincent de Paul geeft actie graag voorrang op woorden. "Wij moeten van affectieve liefde overgaan tot effectieve liefde", zegt hij. Hij is een man van daden. Vincent komt onophoudelijk tussen daar waar ellende heerst, onder meer als gevolg van de dertigjarige oorlog (1618-1648). Onder zijn belangrijkste stichtingen tellen we de "Priesters van de Missie" (de Lazaristen) in 1625 en de “Compagnie van de Dochters der Liefde” in 1633, met de hulp van Louise de Marillac.
Ook trok hij van parochie naar parochie en preekte daar gedurende drie dagen de zogenaamde volksmissies. Tevens verbeterde hij de organisatie en opleiding van de priesters.
Hij zei tegen zijn volgelingen:
“Ik geef je als klooster de straat, als cel de ziekenkamers, als kapel de parochiekerk, als slot de gehoorzaamheid en als sluier de ingetogenheid.” En ook: ” Je verliest er niets bij zusters, wanneer je het gebed of de Eucharistie moet verlaten om naar de armen te gaan, want je gaat naar God als je de armen gaat dienen.”
Hij sterft op 27 september 1660 te Parijs; in 1737 wordt hij heilig verklaard. 27 september is de naamdag van deze heilige.
Vincentius a Paulo wordt aangeroepen als de patroon van alle verenigingen voor liefdadigheid maar ook van de ziekenhuizen, gevangenissen, instellingen voor verwaarloosde jongeren en wezen. (vele verenigingen zijn naar hem genoemd met de naam Sint-Vincentiusvereniging)
Zijn voorspraak wordt ingeroepen voor spirituele hulp en het terugvinden van verloren voorwerpen.
Hij wordt afgebeeld omringd door kinderen, armen, hulpbehoevenden en/of gevangenen.
God, U hebt de heilige Vincentius geleerd, goed te zijn voor de armen. U wilde ook dat hij zorgde voor goede priesters. Leer ons, een beetje op deze heilige te lijken. Dan zijn we ook goed voor de mensen die arm zijn. We willen ook bidden, dat u ons altijd weer goede priesters geeft. Amen.
Bron:
www.Wikipedia
www.heiligen.net
