Lieve mensen,
met onze parochie kozen we ervoor om de vasten de weg naar Pasen ook zichtbaar te maken op de straat. Je zag mij daarnet bij de buitenpanelen: de puzzel was gemaakt die startte bij Aswoensdag en eindigde met het paastafereel van het open graf. Elke week werd er een stukje van de puzzel bijgebouwd en een bijhorende tekst.
Nu zit ik hier bij onze paastuin, die ook week na week werd opgebouwd; het beeld van buiten werd hier in onze kerk een beetje meer uitgediept. Je ziet daar het anker het
teken van hoop dat al het hele werkjaar mee stapt met ons met de parochie. Hoop mag nooit verdwijnen. Hoop is de kracht om het goede verder te doen.
Ook dit anker ging in de vasten tijd met ons mee, maar niet alleen het anker, ook de houten mannetjes zijn met ons meegegaan. De houten mannetjes vertegenwoordigen een beetje onszelf wij: mensen op weg naar Pasen, zoekend in de woestijn, luisterend naar Gods woord, de weg van jezus proberen gaan, de weg van delen, niet oordelen, nieuwe kansen geven en zo werd deze tuin door al die verschillende elementen heen uiteindelijk de paastuin waarbij ook de paaskaars in het glasraam te zien is, en dit verzamelt geloof hoop en liefde alles in elkaar.
Tijdens de voorbije weken kregen de mensen ook een klein tastbaar geschenkje mee als symbool van hoop. Zo werd er een steen meegegeven: kiezen we voor het brood of kiezen we voor hebzucht; kiezen we voor het licht in ons leven; water verfrissend vernieuwend met een lint van verbondenheid; een kruisje – de weg is niet altijd eenvoudig, maar het hart geeft ons de kracht, de liefde: het geknakte riet zal Hij niet
breken – telkens opnieuw een nieuwe kans geven, eerlijke kansen; zaadjes om het nieuwe leven in de tuin zichtbaar te maken en hier is het anker van hoop.
Lieve mensen,
ik wens jullie nog van harte een warme zalige paastijd toe, een tijd waarbij je beseft dat de dood niet het einde is, maar wel nieuw leven; de weg van verdriet naar vreugde, van wanhoop misschien naar hoop, van twijfel naar geloof, van onmacht naar vrede en liefde.
Paus Franciscus is intussen overleden. Wij hopen en wij geloven dat hij nu is thuisgekomen in de liefde van God, daar zal hij met open armen ontvangen zijn en wij mogen verder gaan met zijn boodschap van liefde en het evangelie.
