Hosanna in den Hoge
Roepen en prijzen wij onze helden niet de hemel in. De Goden van het voetbal en het wielrennen, hoe bejubelen wij hen? Maar wat als er een mindere prestatie is, hoe reageren wij ons daar tegen af. Zoals Jezus verheerlijking met Palmzondag tot zijn veroordeling enkele dagen later waar Hij gelijkberechtigd werd met de twee moordenaars.
Groene Lof
Hosanna, letterlijke Hebreeuwse uitdrukking van “Help nu”. Een christelijke betekenis van “Gezegend Hij die komt”. Het ene moment werd Hij in den Hemel geprezen, bij Zijn intrede te Jeruzalem, enkele dagen later riep de menigte “Kruisig hem”. Hoe het Jezus kon vergaan. Hij wist het. Hij geeft de opdracht om een ezel, een veulen, te gaan zoeken waarmee Hij zijn blijde intrede kon doen te Jeruzalem. Zelf wou Hij geen paard, een paard waarmee Hij vereenzelvigd wordt als een Koning. Zichzelf het gezag van een Koning toemeten, zichzelf uiten wie Hij eigenlijk was, deed Hij toen nog niet. Zijn leerlingen brachten het veulen, de ezel, tot bij Jezus en legden hun mantels op het dier zodat Jezus er plaats op kon nemen. Ze gingen op stap. Mensen spreiden hun mantels op de grond, als teken van onderwerping, als teken van eer betuigen. Nog anderen bedekten de weg met het jonge groene takken, twijgen. Dit is een teken van leven dat we doorheen het jaar tentoonspreiden om de levende God aan te duiden. Te starten met het groen in de adventskrans, de groene versiering met Kerst – kerstbomen - , de groene stola en kazuifel/dalmatiek die de priester en de diaken dragen doorheen het jaar als teken van leven en tenslotte de groene palmtakken op palmzondag waarmee we de kruisbeelden in onze huizen en kerken versieren. Het bleef hier niet bij, de mensen bejubelden hem door te roepen: “Hosanna, Zoon van David, -uit het geslacht van Koning David kwam Jezus-, gezegend Hij die komt in de naam van de Heer! Hosanna in den hoge!”. Het volk wist goed wie Jezus was: de profeet uit Nazareth in Galilea.
Koning
Kortom, We erkennen vandaag Jezus’ koninklijk gezag en loven Zijn komst te midden van ons. Een Koning met hoofdletter K. Geen gewone koning die we kennen aan het hoofd van een land. Hij kondigt Zijn hoedanigheid en komst aan door een blijde intrede te Jeruzalem. Blijde intrede zoals die Koningen en Koninginnen bij hun inbezitname van hun macht doen. Laten tonen aan iedereen wie Hij werkelijk is, zonder het zelf te zeggen. Hij zal het maar pas zeggen aan Pilatus, de landvoogd, als het kalf al verdronken was en zijn veroordeling al vaststond, niettegenstaande Pilatus zijn handen in onschuld waste.
In beweging
Als Jezus Jeruzalem binnentrekt, gezeten op zijn ezel, raakt de hele stad in beroering, in beweging. In beweging dat verwijst naar de geboorte van Jezus, toen was ook het hele land in beweging. In beweging voor de volkstelling. Jozef die zich begaf naar de stad waar hij vandaan kwam, Bethlehem. Jezus begeeft zich nu naar de stad waar Hij veroordeeld zal worden, waar Hij gekruisigd zal worden, waar Hij zal sterven, waar Hij zal verrijzen uit de dood. De cirkel is rond, de beweging is voldaan. Getrouw aan de wil van Zijn vader, is Hij trouw aan het lot dat Hem gegeven wordt, zonder te contesteren, tegen te pruttelen, ondergaat Hij zijn lot In volle nederigheid, gezeten op een jonge ezel, in plaats van een paard wat aan koningen toekomt. Maar Zijn Koningschap is van een andere orde, zoals Hij later aan Pilatus zal toevertrouwen.
En wij, hoe gaan wij om met Jezus op deze dag? Palmzondag betekent iets voor ons, want het is één van de drukste dagen in de kerk. Het godsvolk dat in beweging komt, om palm te halen om Hem te eren. In onze huizen hangen we deze palm op of we steken het achter een kruisbeeld. De palm heeft voor velen van ons nog een betekenis, de jonge twijgen die verwijzen naar het prille leven. De eer die wij op onze beurt geven aan Jezus, de gekruisigde en verrezen Heer.
Hosanna in den hoge, gezegend Hij die komt in de naam van de Heer, Hosanna in den hoge!
(Jan Van Achter)
VIJFDE ZONDAG VAN DE VEERTIGDAGENTIJD 2023
Wij worden op-standig
Als we de torenhoge energiekosten, de extreme ongelijkheid en de armoede in de wereld voor ogen houden, laten wij dan onze moed zakken, onze hoop afnemen en weeklagen we over vergane welvaart? Zo kan het niet verder. We kunnen ook verontwaardigd zijn en in opstand komen. Met de veerkracht om recht te staan, kunnen we vol ijver willen geloven dat er een nieuwe toekomst bestaat als we daadkrachtig nieuwe wegen durven gaan. Samen willen we werk maken van een duurzame relatie tussen mens en natuur en mensen onderling. Daarvoor staat de 25% revolutie.
De Zuid-Afrikaanse mensenrechtenactivist Desmond Tutu heeft ooit gezegd: “Armoede is de grootste oorzaak van menselijk lijden op onze planeet. Armoede verergert door conflicten, onrecht en de klimaatverandering. Ziekten kunnen niet bestreden worden zonder voldoende middelen. Zo zie je dat alles met elkaar verbonden is. Om de oorzaak van menselijk lijden aan te pakken, moeten we op alle fronten samenwerken.”
Elk jaar tijdens de vasten geeft Broederlijk Delen informatie over wereldproblemen en worden initiatieven van de plaatselijke bevolking ondersteund. Karem Luque is een 32-jarige biologe in Peru. Ze groeide op bij haar grootouders die haar de liefde en het respect meegaven voor Pachamama, Moeder Aarde. Ze werkt bij Derechos Humanos Sin Fronteras (Mensenrechten zonder grenzen) en adviseert er de gemeenschappen over hun collectieve rechten en milieurechten. Ook helpt ze bij de registratie van de mensen die getroffen zijn door giftige metalen.
In het zuiden van Peru, bij de Zwitserse kopermijnen, is door herhaald bloedonderzoek vastgesteld dat 78% van de inwoners metalen in hun bloed hebben. Ze wachten nog steeds op verzorging. Zij ijvert voor een zorgplichtwetgeving voor bedrijven, waardoor ze verplicht worden rekening te houden met mensen- en arbeidsrechten én milieunormen.
Zij is ervan overtuigd dat ze die inzet verschuldigd is aan alle mensen die er zich al jaren voor inzetten.
In de eerste lezing van de vijfde zondag van de veertigdagentijd voelt het volk van Israël zich wanhopig in Babylon. De profeet Ezechiël geeft hen moed: zo zeggen de beenderen in zijn visioen iets over de mensen. Ze zijn meer dood dan levend. De fut is eruit. Daartegenover plaatst de profeet de belofte van God: een nieuwe adem voor het volk, een nieuw leven en hoop op een terugkeer naar het eigen land.
In het evangelie zijn Marta en Maria de wanhoop nabij, hun broer is gestorven en Jezus is te laat gekomen. Alle hoop is verloren. Ook Jezus weent, maar zijn emotie is een uiting van ongeduld over het gebrek aan geloof van zijn omstaanders. Dan neemt Jezus het initiatief: niet weeklagen maar opstaan. Lazarus staat op uit de dood. Verrijzen is op een nieuwe manier verder leven, ondanks alles wat het leven kapot maakt.
Ook wij willen op-standig worden: mensen die door omstandigheden kleingekregen zijn, worden genegeerd en doodgezwegen. Ze hebben geen papieren en bestaan dus niet, ze leven vergeten in een rusthuis of ze tellen niet mee omdat ze te arm zijn. Door gastvrijheid en solidariteit kunnen ze tot leven gewekt worden en mogen ze er weer helemaal bij horen.
Als wij samen met anderen durven opstaan en daadkrachtig nieuwe wegen durven gaan, horen we bij de 25% revolutie.
Willen we er even bij stil staan? WORDEN WIJ OP-STANDIG?
Els Boeykens
VIERDE ZONDAG VAN DE VEERTIGDAGENTIJD 2023
Wij zien het alternatief
Broederlijk Delen kiest voor een alternatieve manier van ontwikkeling en voor een nieuwe manier van leven, voor een andere wereld. Als we onze ogen openen, anders kijken, kunnen we zien wat werkelijk is en een andere samenleving mogelijk maken. Daarom is de vasten de ideale periode om onszelf binnenstebuiten te keren, te proberen de verstarring in onze mentaliteit te veranderen. Kortom, opnieuw te leren zien met ons hart, met nieuwe ogen. Samen willen we werk maken van een duurzame relatie tussen mens en natuur en mensen onderling. Daarvoor staat de 25% revolutie.
In zijn encycliek Fratelli tutti (letterlijk: Broeders allemaal) nodigt paus Franciscus ons uit om zorg te dragen voor de wereld om ons heen, de onverschilligheid moet verdwijnen. Hij schrijft: “Zorgen voor de wereld waarin we leven, betekent voor onszelf zorgen. Toch moeten we onszelf steeds meer zien als mensen die samen wonen in één gemeenschappelijk huis.” Met delen en herverdelen wordt een nieuwe samenleving mogelijk en daarom nodigen we iedereen uit om deel te worden van de 25% revolutie.
Elk jaar tijdens de vasten geeft Broederlijk Delen informatie over wereldproblemen en worden initiatieven van de plaatselijke bevolking ondersteund. Jeanette Kanyana woont in Burundi waar ze samen met enkele buurvrouwen een groepje heeft opgericht om sterker te staan in de onderhandelingen met de gemeente. Ze hebben samen een spaarclub en delen de kosten van boerderijmateriaal.
Dankzij ADISCO (Appui au Développement Intégral et à la Solidarité sur les Collines) leerde ze hoe ze het land beter kon bewerken, waardoor ze een grotere oogst heeft. Door zich te verenigen verminderen de vrouwen niet alleen het risico op prijsschommelingen, maar verhogen ze ook de weerbaarheid tegen ziektes en klimatologische veranderingen zoals lange natte of droge periodes.
Jeanette houdt van de boerenstiel en heeft nu een konijn én een konijnenhok. De uitwerpselen gebruikt ze om het land te bemesten, want meststoffen kan ze zich niet permitteren. Ze droomt ervan dat haar opbrengst zo groot wordt dat ze er een deel van kan verkopen.
In de eerste lezing van de vierde zondag van de veertigdagentijd horen we dat Samuël op vraag van de Heer een nieuwe koning moet kiezen. Het wordt niet de oudste zoon, zoals volgens het erfrecht wordt bepaald, maar de kleine David, de jongste zoon, is een koning naar Gods hart, een herder, die zorg draagt en gerechtigheid doet.
In het evangelie laat Jezus de blindgeborene kijken met nieuwe ogen en zien wat de werkelijkheid is. Ook wij kunnen met nieuwe ogen en met de blik van de kleine mensen naar onze wereld kijken. Tegelijk zegt Johannes ook wat geloven is: oog hebben voor wie Jezus is en niet geloven is zich afsluiten voor de openbaring.
Ook wij willen zien dat er een alternatief is: de extreme ongelijkheid tussen arm en rijk is er altijd geweest en lijkt onveranderlijk. Het heersend denken maakt ons blind voor een nieuwe samenleving. Maar er is een alternatief, er zijn keuzemogelijkheden die toekomst openen en perspectief bieden.
De vasten nodigt ons uit om te herverdelen. In een wereld van competitie en geweld is dat een riskante onderneming. Wie verantwoordelijkheid draagt, moet ook het welzijn van alle mensen ter harte nemen en oog hebben voor de noden van medemensen dichtbij en veraf.
Als wij onze ogen openen en leren kijken en beseffen dat een andere samenleving mogelijk is, horen we bij de 25% revolutie.
Willen we er even bij stil staan? ZIEN WIJ HET ALTERNATIEF?
Els
DERDE ZONDAG VAN DE VEERTIGDAGENTIJD 2023
Wij erkennen ieders stem
Broederlijk Delen wil werk maken van een duurzame wereld zonder ongelijkheid. Door samen te werken, overal ter wereld, is dat mogelijk. Droogte, bosbranden, overstromingen, oorlog, honger, ziekten, het menselijk leed en de materiële schade zijn niet te overzien. Wetenschappers zeggen dat vandaag de situatie ernstiger is dan ooit berekend is. Dit is het resultaat van jaren non-beleid in energie-infrastructuur. Ons economisch systeem pleegt roofbouw op de aarde en is belastend voor mens en natuur. Er is nood aan verandering en daarom pleiten wij voor één wereld om de genoemde problemen samen op te lossen.
Grootschalige acties zijn nodig om het tij te doen keren. We willen de overheid overtuigen dat het nog net niet te laat is. Veranderingen in onderwijs, infrastructuur, zorg en klimaat vragen immers grote investeringen. Door samen te werken, overal ter wereld is dat perfect mogelijk. Zo willen we werk maken van een duurzame wereld zonder ongelijkheid.
We nodigen iedereen uit mee te doen aan de 25% revolutie. Door te delen en te herverdelen kunnen we het tij doen keren en mee bouwen aan een wereld zoals God ze bedoeld heeft.
Elk jaar tijdens de vasten geeft Broederlijk Delen informatie over wereldproblemen en worden initiatieven van de plaatselijke bevolking ondersteund. Irma Guinac Alvarado woont in Guatemala en vecht al 25 jaar tegen de manier waarop bedrijven het water uit de Pacaya-rivier opeisen. Grote bedrijven palmen de grond in voor exportgewassen en bevuilen de watervoorraden met pesticiden.
Dankzij de organisatie Pastoral de la Tierra San Marcos begon de bevolking een juridische strijd om hun rechten. In plaats van monoculturen voor de export willen zij respect voor hun grond en de mensen die erop werken. De kennis en het inzicht van Irma en haar mede-activisten groeien elk jaar. Samen staan ze sterker.
Na verschillende overstromingen en tropische stormen waren de huizen ondergelopen en de oogst vernietigd. Irma kent nu haar rechten om een vergoeding op te eisen voor hun geleden schade. Dankzij hun engagement en doorzettingsvermogen banen ze zich een weg naar een betere toekomst voor iedereen.
In de eerste lezing van de derde zondag van de veertigdagentijd horen we dat het volk honger en dorst lijdt in de woestijn. Ze stellen Mozes verantwoordelijk en vergeten dat God met hen gaat. We zien dat de weg naar de bevrijding er een is met vallen en opstaan. Als Mozes dan met zijn staf op de rots klopt en er water uit stroomt, is dat voor hen een teken van God die voor hen bezorgd is.
In het evangelie ontspint zich een gesprek tussen Jezus en een Samaritaanse vrouw, dit was ongezien en ongehoord zowel voor Samaritanen als voor Joden. Hiermee toont Jezus aan dat zijn boodschap niet gebonden is aan wetten en gewoonten. Luisteren, elkaar horen en elkaar leren verstaan bieden uitzicht op nieuw perspectief.
Ook wij willen ieders stem erkennen: tegenover mensen die hard roepen en hun mening doorduwen moeten we kritisch staan en anderen die niet gehoord worden of als onbelangrijk worden beschouwd kunnen we een stem geven.
De vasten nodigt ons uit om te herverdelen. Een beter leven voor iedereen steunt ook op standpunten en meningen van minderheden. Luisteren naar anderen is een voorwaarde om met respect in dialoog te blijven met andersdenkenden en andersgelovigen in het besef dat onze gemeenschap hierdoor rijker wordt.
Als we ieders stem erkennen in de wirwar van ons samenleven en werken aan een gezamenlijke toekomst, krijgt de 25% revolutie vorm.
Willen we er even bij stil staan? ERKENNEN WIJ IEDERS STEM?
Els
TWEEDE ZONDAG VAN DE VEERTIGDAGENTIJD 2023
Wij krijgen inzicht
Broederlijk Delen wil de wereld veranderen in een wereld waarin iedereen genoeg te eten heeft, waar mensen een stem hebben en waar iedereen veilig is. De uitdagingen waar we vandaag voor staan, vereisen een wereldwijde samenwerking. In Afrika, Latijns-Amerika, maar ook hier bij ons, tonen velen hoe het anders kan. Het geloof in een collectieve kracht verbindt ons allemaal. We voelen ons gesterkt door het immense engagement van vrijwilligers, partners, schenkers en sympathisanten.
Hier bij ons in Machelen-Diegem proberen wij ons steentje bij te dragen door acties te organiseren en zo mee te doen met de campagne. In Machelen serveert de KWB na de viering van 5 maart een lekker tasje koffie of iets straffers en in Diegem schenken de vormelingen na hun kruisaanvaarding op 11 maart ook een warme kop koffie of chocomelk. Dit alles wordt aangeboden tegen een vrije bijdrage. De parochieploegen, het catechistenteam en Femma steken hun handen uit de mouwen om pakketjes samen te stellen met een pakje koffie en wat lekkers erin voor de prijs van 8 euro en dat wordt na inschrijving aan huis besteld in Machelen en kan op de pastorie worden afgehaald in Diegem op zaterdag 25 maart. De opbrengst hiervan gaat integraal naar de projecten van Broederlijk Delen.
We nodigen iedereen uit mee te doen aan de 25% revolutie. Door te delen en te herverdelen kunnen we het tij doen keren en mee bouwen aan een wereld zoals God ze bedoeld heeft.
Elk jaar tijdens de vasten geeft Broederlijk Delen informatie over wereldproblemen en worden initiatieven van de plaatselijke bevolking ondersteund. Chantal Uwizeyimana uit Rwanda heeft met haar buren een spaargroepje opgestart, waar ze wekelijks wat sparen en waar de winst gelijk wordt verdeeld. Met dat geld kocht ze een naaimachine en ging aan het werk met herstellingen en nieuwe stukken maken.
Duterimbere is een Rwandese ngo die vrouwen ondersteunt om zich via ondernemerschap uit de armoede te onttrekken. Chantal begon als zelfstandige te werken en leerde haar bedrijfje beheren en de winst berekenen.
Nu heeft Chantal een eigen naaiatelier en kan zelfs enkele andere vrouwen te werk stellen. Zij kan haar kinderen laten studeren en ook is de voeding van het gezin veelzijdiger geworden. Hun levensstandaard is er echt op vooruit gegaan.
In de eerste lezing van de tweede zondag van de veertigdagentijd horen we dat God aan Abraham vraagt om weg te trekken uit zijn vertrouwde gemeenschap en op weg te gaan naar iets nieuws, naar het beloofde land ofwel naar een nieuwe toekomst waar mensen tot hun recht kunnen komen. Maar Abraham weet dat de tocht lang is, zoals de weg om aan de nieuwe toekomst te werken.
In het evangelie trekt Jezus samen met enkele leerlingen de berg op. Ondanks de vooruitzichten op lijden en dood, is er even tijd voor helder licht, bezinning en verheldering. Zij zullen met nieuwe moed de berg afgaan, de toekomst tegemoet.
Ook wij krijgen inzicht in wat ons doen en laten bepaalt. De noodzaak om te herverdelen komt voort uit het onrecht dat aarde is aangedaan. De westerse landen hebben eeuwen lang zowel land, arbeid als schone lucht gestolen van landen in ontwikkeling. Daardoor zitten deze landen nu klem tussen de gevolgen van de opwarming van de aarde en hun hardnekkige armoede.
De vasten nodigt ons uit om te herverdelen. Door een lange reeks van opstanden en revoluties kon er wat meer sociale en economische ontwikkeling plaatsvinden. De rijke landen hebben hun welvaart voor een groot deel te danken aan de uitbuiting van het Zuiden. Het is dus maar normaal dat we eindelijk iets kunnen terugdoen.
Als we iedereen benoemen die in stilte, op een vreedzame manier zijn steentje bijdraagt aan de herverdeling van de wereld, zijn we goed op weg naar de 25% revolutie.
Willen we er even bij stil staan? BEGINNEN WIJ HET IN TE ZIEN?
Els Boeykens
EERSTE ZONDAG VAN DE VEERTIGDAGENTIJD 2023
Wij maken een keuze
Broederlijk Delen is een activistische beweging die streeft naar een duurzame wereld zonder ongelijkheid. We dragen solidariteit en soberheid hoog in het vaandel door te delen en te herverdelen. In de veertigdagentijd worden we jaarlijks opgeroepen om terug te keren naar de bron waaruit wij leven. Profeten en evangelisten vragen ons elke zondag om oude structuren los te laten om een nieuwe samenleving mogelijk te maken. We streven naar een wereld waarin leven met genoeg het uitgangspunt is.
We nodigen iedereen uit mee te doen aan de 25% revolutie. Door te delen en te herverdelen kunnen we het tij doen keren en meebouwen aan deze samenleving zoals God ze bedoeld heeft.
Wat betekent de 25% revolutie? Het is bewezen dat de positieve kracht van een kwart van de bevolking volstaat om een blijvende verandering in de samenleving te realiseren. Daarom roept Broederlijk delen iedereen op om zich aan te sluiten en actief te blijven ijveren voor verbetering. Ook al verandert er weinig na luid protest en gedurfde acties en stapelt het slechte nieuws zich op, we blijven ervan overtuigd dat er genoeg is voor ©
iedereen. Door te delen en te herverdelen kunnen we het evenwicht herstellen
Elk jaar tijdens de vasten geeft Broederlijk Delen informatie over wereldproblemen en worden initiatieven van de plaatselijke bevolking ondersteund. Laurent Koudbila Kebre woont in Burkina Faso op een boerderij waar hij en zijn familie vooral sesam, gierst en bonen teelt. Het grootste deel van zijn uitgaven was bestemd voor kunstmest en pesticiden.
Inades Formation is een netwerk dat zich inzet voor eerlijke en duurzame ontwikkeling in Afrika. Zij leerden Laurent composthopen aanleggen, biologische bestrijdingsmiddelen gebruiken en stenen barrières bouwen.
Sindsdien heeft Laurent niet alleen een groter opbrengst, maar ook geeft hij minder uit aan kunstmest en pesticiden. Zijn inkomen is gestegen, hij kan zelfs een deel van zijn opbrengst verkopen en zijn gezondheid, die van zijn gezin en zelfs die van zijn dieren zijn ermee gediend. Ze lopen allemaal minder risico om ziek te worden van die chemische troep.
In de eerste lezing van de eerste zondag van de veertigdagentijd horen we dat God zijn schepping heeft gewild als een weldaad en een paradijs. Daarin is de mens geplaatst. God wenst dat ieder mens gelukkig is. In het verlangen naar “steeds meer” komt de kwetsbaarheid van de mens naar boven. Niet het lot is verantwoordelijk voor het onheil van de mens, maar zijn eigen ongehoorzaamheid. Niet de wereld is slecht, maar de mens is zelf aansprakelijk voor het kwaad.
In het evangelie krijgt Jezus met gelijkaardige verleidingen te maken. Het grote geld, een bondgenootschap met de groten der aarde, macht en invloed worden hem voorgespiegeld. Maar Jezus kiest voor Gods droom van een nieuwe wereld.
Ook wij moeten voortdurend keuzes maken. Meestal heeft de snelste en gemakkelijkste oplossing een keerzijde. Voor waar we zelf het meeste voordeel aan hebben, moeten anderen dikwijls een prijs betalen.
De vasten nodigt ons uit om stil te staan bij de gevolgen van onze keuzes. Koop ik elk seizoen nieuwe kleren die in mensonwaardige omstandigheden zijn gemaakt? Ben ik bereid mijn levenswijze te veranderen om iets te doen aan de ecologische crisis? Draag ik mijn steentje bij om oorlogs- en klimaatvluchtelingen te verwelkomen?
Klimaat, Armoede, Oorlog, Energie, de ene crisis is nog niet voorbij of daar is de volgende al. Het is hoog tijd om met een kritische blik naar de wereld te kijken. Iedereen kan keuzes maken: je neemt de fiets, je gebruikt seizoensgroenten of je koopt tweedehandskleding.
Willen we er even bij stil staan? MAKEN WE EEN KEUZE?
Els Boeykens
