De ziekenzalving is één van de zeven sacramenten van de Kerk (doopsel, vormsel, eucharistie, het boetesacrament, de ziekenzalving, de priesterwijding en het huwelijk).
Wat is een ziekenzalving?
De zalving wil een zieke persoon weer kracht geven om het leven met hernieuwde moed aan te vatten. Het sacrament wordt toegediend door een priester, in het bijzijn van familieleden en van mensen die de zieke verzorgen en bijstaan. Wanneer er in stervensgevaar geen priester beschikbaar is, kan een diaken of iemand die een pastorale aanstelling heeft van de bisschop, de ziekenzalving toedienen.
Verloop van de ziekenzalving
De zieke wordt eerst uitgenodigd stil te staan bij zijn leven (met eventuele schuldbelijdenis). Daarna volgen een lezing uit de bijbel en enkele voorbeden. De kern van de ritus bestaat uit de handoplegging, als teken van troost en geborgenheid, en uit de zalving van voorhoofd en handen. Hiermee wordt de Heilige Geest gevraagd de zieke bij te staan in zijn genezingsproces. Dan wordt de communie uitgereikt. De viering wordt besloten met een Onze Vader en de zegen door de priester.
Lees nog meer informatie op de site van de Interdiocesane Dienst voor Gezinspastoraal.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.