Langs de Vlassenbroekse polder,
kom je in een grote bocht langs de Schelde,
tussen waaibomen en grasland,
aangeland bij de kerk,
het hartje van onze parochie,
de kleinste van het bisdom Gent.
Iets meer dan 100 mensen wonen hier,
maar onze kerk trekt velen
van buiten zijn parochiegrenzen aan:
ver in de omtrek is haar schoonheid bekend,
ze is een plaats van gebed geworden
voor vele christenen
over de parochiegrenzen heen.
Toen de knoestige notelaren
van de Scheldedijk
één omloverde kronkellaan vormden
en het torentje van de kerk
daarboven liefelijk uitstak,
zijn ontelbare schilders en dichters
hierheen gekomen
om de sprekende schoonheid
op doek of in woorden vast te leggen.
Nu zijn de dijken verbreed,
de notelaren geveld;
asfalt is in de plaats gekomen
van de aarden grond van het dijkpad.
Maar het Scheldezicht is verruimd,
de natuur is overweldigend.
Met haar muurresten uit de 11e eeuw
is onze kerk een oeroud teken geworden
van het christelijk geloof,
een confrontatie met de vraag
waar het in ons leven uiteindelijk op aan komt,
een plaats van hemelse troost en bijstand.
Welkom, van harte!
namens de parochianen, de pastoor,
Roger Van den Berge
