Deze week beantwoordt Chantal Vanhulst onderstaande 10 vragen. Chantal is opgegroeid in Hoksem, een mooi gehucht van Hoegaarden en zo bijzonder omdat er niet alleen een haan maar ook een hen op de kerktoren staat. Midden de jaren ’90 werkte ze op de boekhouding van het Christelijk Ziekenfonds in Kessel-Lo, daar hoorde ze voor het eerst van Ziekenzorg-vakanties. Tijdens zo’n vakantie in Nieuwpoort in april 2009 leerde ze Roger kennen. Wat ze niet verwacht had, deed ze toch … Ze verhuisde naar Keerbergen, waar ze niet alleen actief is in huis en tuin samen met haren Roger Goossens, maar ze is er altijd graag bij als er te werken valt bij KWB, ziekenzorg, Berk- en Bremfeesten,… En je vindt haar geregeld ook gewoon ’s zondags in de mis.
1. Hoe ga je om met deze aparte tijd?
Heel het Corona-gebeuren is lang een ver-van-ons-bed gebeuren gebleven. Eerlijk waar, ik had nooit gedacht dat zo’n Chinees virus zulk een impact ging hebben op ons leven. Pas toen de directie op kantoor iedereen heeft verplicht om thuis te werken, drong het echt tot me door.Het gewone leventje van opstaan, naar kantoor gaan, thuiskomen, eten en slapen gaan, viel weg.Het was de eerste keer dat Roger en ik zo veel weken na elkaar onafgebroken samen waren.En het viel reuze mee ! We volgden de berichtgeving op de voet, bleven braaf in ons kot en Roger vond het top dat de winkels dicht waren, want hij houdt echt niet van ‘gaan winkelen’.Onze tuin, de bloemen en de planten waren en zijn een hobby van ons en nu nog meer. En dat merk je wel.
2. Kennen jullie iemand die besmet is geraakt met het covid 19 - virus?
Gelukkig is er niemand die wij kennen met het virus besmet geraakt. Ondertussen ben ik me er wel sterk bewust van geworden hoe besmettelijk en gevaarlijk het wel is en doen we er ook alles om onszelf en anderen niet in gevaar te brengen.
3. Hoe gaat het met jullie familie en hoe verlopen de contacten?
Na al die jaren was ik het natuurlijk al gewoon dat mijn familie niet om de hoek woont, en hebben we steeds telefonisch contact gehouden. Met vrienden hadden we ook contact via skype en slaagden we er zelfs in om een weekendje weg te boeken.
4. Doen jullie wat bijzonders voor buren, familie, vrienden…?
Aangezien onze dichtste buren nog actieve mensen zijn, was er ook geen nood aan bv. boodschappen gaan doen. Toch leefden we mee met onze buurman wiens zaak hard getroffen werd door het stilvallen van de economie. Voor ons kleinste buurmeisje verstopten we de beertjes.
5. Welk boeken komen van pas in deze verwarrende tijden? Welke tv-programma’s, films, muziek, … raden jullie aan?
Roger houdt van lezen en TV-kijken, sport kijken en tennissen en golfen, actie en detective films en ik … kijk naar Thuis, en dat stopte dan ook nog eens midden april. Gelukkig was het mooi weer en kon ik ’s avonds in de tuin, of wat fietsen.
6. Wat willen jullie zeker gaan doen nu de lockdown stilaan wordt opgeheven?
De lockdown, het is nu welletjes geweest. Thuiswerken heeft natuurlijk voordelen; niet meer elke morgen voor dag en dauw naar de trein, samen rustig ontbijten en lunchen, en als ik mijn PC afsloot, kon ik beginnen koken. Geen gefoeter om een afgeschafte trein of een gemiste aansluiting. Van zodra het mocht, gingen we fietsen met vrienden. En wat was ik blij dat we sinds midden mei terug gedeeltelijk naar kantoor konden. Hoe heb ik genoten van een zaterdag shoppen en slenteren in Mechelen. Terug al een beetje meer naar normaal. Mensen ontmoeten, samen zijn, lachen en babbelen …wat een verrijking, de lockdown leerde me dat weer.
7. Heeft deze crisis ook mooie kanten?
Zoals m’n in het Frans zo mooi zegt Même dans la misère, on passe des beaux jours, heeft deze crisis ook haar positieve kanten. Ik denk nu maar even aan meer waardering voor verpleegkundigen, mensen die werken in rust- en verzorgingshuizen. Gezinnen die meer tijd samen konden doorbrengen. Buren leerden elkaar beter kennen. En wat ik er vooral van ga onthouden, ook al denken we veel of bijna alles in de hand te hebben, willen we steeds plannen en regelen, het kan toch o zo snel veranderd zijn.
Deze Corona-crisis leert ons toch ook dat we het hier niet zo slecht hebben en niet steeds hoeven te zagen en te klagen. Herinner je u de beelden hoe mensen in een ziekenhuis in Italië op de grond lagen ? Dat is ook Europa en is mensonwaardig, schandelijk.
8. Boezemt de toekomst je angst in?
Het ligt niet in mijn optimistische aard om bang te zijn voor de toekomst. Elke nieuwe dag is een nieuwe kans en ook deze crisis zal nieuwe kansen bieden. Ik denk nu aan meer lokaal winkelen, een vakantie in eigen land,…
9. Hebben jullie ook lessen getrokken om anders te gaan leven?
Ik wil niet graag spreken in woorden van ‘lessen trekken om anders te leven’, want de mens is een gewoonte-diertje. Het is aan zoveel te merken dat we terug willen naar onze ‘oude leventje’. Pas op TV gezien, hoe mensen kunnen genieten van een pintje drinken op café, een leuk terrasje vinden, kinderen die terug naar de klas konden,… Ik zou het al fijn vinden als er wat blijft hangen van de solidariteit en de behulpzaamheid, de wil en de kracht die er was om samen deze pandemie door te maken.
10. Ga je op een andere wijze door deze tijd en crisis heen omdat je christen bent? Wat is geloven voor jou in deze tijd?
Mijn geloof dat alles uiteindelijk goed komt, dat ik me geleid en gesteund voel in zware en moeilijke dagen, dat ik dit niet alleen hoef te doen, maar dat Hij met me meegaat, geeft steeds opnieuw moed en kracht om verder te gaan. Niet alleen nu. En daar ben ik dankbaar voor dat mijn ouders en grootouders me dat meegaven en voorleefden.