Deze week beantwoordt Monique Verheyden onderstaande 10 vragen. Monique had 20 jaar een eigen kapsalon en is nu zelfstandig kapster in verschillende rusthuizen. Sinds enkele jaren is ze ook vormselcatechiste.
1. Hoe gaat het met u in deze aparte tijd?
Over ‘t algemeen goed, eerst wat angst, van oei wat nu? Ik vind vooral de rust zalig, voor de eerste keer in mijn leven heb ik een lege agenda. Want zelfs tijdens de vakantie heeft een mens een agenda af te werken. In deze tijden doe ik veel handwerk, yoga en mediteer ik, dit zie ik ook als een vorm van bidden. Ook de grote kuis, kan ik afvinken. Maar het gemis van kinderen en kleinkinderen is groot.
2. Kent u iemand die besmet is geraakt met het virus?
Ja, mijn vriendin. We kennen mekaar al van onze schooltijd en zijn steeds vriendinnen gebleven. Ze had een aantal symptomen, in begin heel lichte. Dan kreeg ze plotseling veel hogere koorts. Uiteindelijke werd ze 4 dagen opgenomen in het ziekenhuis. Dan is het natuurlijk bang afwachten. Mijn vriendin getuigt van een vreselijk gevoel met veel pijn, hoge koorts en geen adem. Nu is ze gelukkig weer thuis, maar de revalidatie gaat zeer langzaam. Gelukkig stelt ze het nu beter.
3. Hoe gaan uw kinderen en kleinkinderen om met deze crisis?
Mijn dochter Wendy, zij is leerkracht en geeft nu les van thuis uit. En steunt en helpt haar dochters zoveel mogelijk met de thuisstudie. Ze doen dat goed, ik voel wel aan dat ze het fysieke contact met mijn man en mij missen. Julie, mijn andere dochter heeft een eigen zaak, die is nu gesloten. Ze mist dat natuurlijk ook maar ze krijgt nu wel de kans om haar eerste kindje Milan, 11 maanden, alle dagen bij haar te hebben. Die kans zou ze anders niet gehad hebben. Wij bellen bijna dagelijks via WhatsApp, maar bij mekaar spontaan binnen lopen, missen we enorm. Wij houden van samen een kopje koffie drinken. We hebben nu een vensterknuffel uitgevonden, de ene aan de binnenkant de andere aan de buitenkant, en dan maar knuffelen. Het is anders, maar beter dan niets.
4. Doet u iets bijzonders voor uw buren, uw familie,…?
Mijn buren zijn jonger als wij en slaan af en toe praatje aan de draad in de tuin. Met familie houden we via sociale media contact.
5. Welk boeken komen van pas in deze verwarrende tijden? Welke tv-programma’s, films, muziek, … raadt u aan om de dag mee door te komen?
Boeken lees ik veel en graag. Ik lees zowat alles van romans tot waargebeurde verhalen. Aanraders in deze tijden vind ik Michele Obama met "Mijn verhaal", boeken van Nelson Mandela, Ingeborg en Paus Franciscus zoals "De naam van God is genade". Allemaal mensen die kracht uitstralen en hoop geven!
6. Hoe houdt u contact met uw ouders, bejaarden,…?
Mijn ouders wonen aan zee. Normaal komt mijn mama wekelijks naar het binnenland. Nu kan dat niet. Wij zijn met een groot gezin, ik ben de oudste van zes. We proberen veel te bellen en sturen foto's door van de achterkleinkinderen. We sturen ook al eens een pakje naar hen als verrassing. Zelf bel ik ook wekelijks met mijn klanten, bejaarden in de rusthuizen. Gewoon om een praatje te maken en ik voel dat doet hen deugd.
7. Wat wilt u zeker doen als de lockdown voorbij is?
Met mijn kinderen en kleinkinderen aan tafel zitten, samen eten, babbelen, zeker knuffelen en doodgewone dingen doen. Daarnaast een terrasje doen met vrienden en familie, met mijn kleinzoon een wandeling maken zomaar nergens heen, met de kleindochters Louise en Céleste bijkletsen, … allemaal ZALIG!. Meer moet dat niet zijn.
8. Boezemt de toekomst u angst in?
Neen, we komen hier met z'n allen door. Misschien wordt het wat anders leven maar dat went. Ik hoop dat er ook iets positiefs blijft hangen. Dat de mensen, politiekers en wij allemaal daar iets mee doen.
9. Heeft deze crisis ook mooie kanten?
Zeker, dat durf je bijna niet zeggen. Maar ik ervaar de rust als een zegen, dit zou ik graag vast klampen na deze coronatijd. De natuur herleeft, de samenhorigheid, de waardering voor de zorgsector, de goedendag onderweg van de mensen, ….
10. Gaat u met heel dit gebeuren anders om omdat u christen bent?
Dat denk ik wel, ik heb vertrouwen dat het goed komt. Als christen heb ik een houvast aan mijn geloof. Geloof is een rode draad in mijn leven. Met vier grote pijlers: Dankbaarheid, Hoop, Liefde en Vrede. DANKBAARHEID omdat ik er mag zijn, de kleine dingen in het leven. HOOP moet je blijven koesteren, zeker nu in coronatijd. Alles komt goed. LIEFDE is alles, liefde is God. VREDE met jezelf, de mensen en de wereld.