Het was in september 2010 dat we voor het eerst samenkwamen. Het werd een maandelijkse avond om de eigen geloofsbeleving met elkaar te delen in het concrete leven van elke dag. Want geloven is niet meer van zelfsprekend. Wie vandaag christen wil zijn, wordt er in het dagelijks leven sterk op bevraagd. Om stand te houden is het goed van bij elkander steun te vinden, elkander te bevragen, samen vorming te zoeken, het met elkaar te delen en er door te groeien.
Van bij de start waren we direct met een achttal, en dat leek wel voldoende om in één kring met elkaar te kunnen dialogeren. Intussen zijn we met twaalf.
We zochten een naam en kwamen uit bij Aäron. Aäron is de drie jaar oudere broer van Mozes, onder wiens leiding het volk Israël uit Egypte wegtrok (zie in het Oudtestamentische boek Exodus).
"Toen Mozes’ armen zwaar werden, legden Aäron en Chur een steen bij hem neer, zodat hij daarop kon gaan zitten. Zelf gingen ze aan weerszijden van hem staan, om zijn armen te ondersteunen. Daardoor konden zijn armen opgeheven blijven totdat de zon onderging."
We komen, na een drukke werkdag, samen bij iemand thuis. We delen lief en leed van de voorbije maand tijdens een eenvoudig avondmaal: een moeilijkheid op school, een puberende dochter, een gezondheidskwaal, de maatschappelijke actualiteit,... We kunnen het in vriendschappelijke intimiteit bij elkaar kwijt en er alzo een ander licht laten op schijnen.
Zo komt de jachtigheid van de voorbije dag tot rust en zijn we klaar om stil te vallen bij één of ander thema dat door iemand onder ons vooraf wordt aangebracht. Dikwijls is dat gewoon een schriftlezing uit de eucharistieviering van de komende zondag. Soms een tekst uit de actualiteit, of een stuk uit een interessant boek, of een uitspraak van de paus,... Alvast is het telkens een thema dat ons stof levert om onze eigen gedachtenvorming te bevragen, op te roepen, te verruimen,... Kortom, om Gods Geest toe te laten. En deze Geest werkt heel veel doorheen de ander die op dat ogenblik op mijn weg wordt gezet. We proberen van gedachten te wisselen en vermijden zoveel mogelijk discussie. Het is een leerschool tot het bevragen van mezelf, tot het delen van eigen overtuiging zonder iets op te dringen. En als er al eens iemand uit de bocht gaat, is de vriendschapsband er om mekaar weer terug te vinden. Soms zijn we voor mekaar dus ook een goede leerschool in barmhartigheid, vergeving en geduld.
Als afsluiter is er het samen gedragen gebedsmoment. De kaars wordt aangestoken en met zang, lezing, voorbeden, stilte, persoonlijk en gezamenlijk bidden sluiten we de avond af.
Wie kan blijft nog even om bij de afwas na te praten en dan is het uitkijken naar volgende maand..
Als u ook graag deel wilt uitmaken van zo’n groepje, neem dan gerust contact op met Gisela Vanwinckel, 0479/68.08.99 of gisela.vanwinckel@skynet.be