Liturgische vieringen
Omwille van het coronavirus zijn in heel ons land alle publieke liturgische bijeenkomsten afgelast. Deze beslissing geldt voorlopig tot en met zondag 3 mei. Alleen uitvaarten in zeer beperkte kring kunnen nog plaatsvinden.
Onderstaande vieringen op radio en tv kunnen een alternatief zijn voor de zondagsmis op zondag 19 april:
- Radiomis op Radio 1 om 10u vanuit de Sint-Pieterskerk in Jette.
- Tv-mis op Eén om 10u vanuit de Sint-Pieterskerk in Jette.
In onze mailbox
Door het coronavirus en de daarbij horende quarantaine ligt alles in onze 3 parochies en in onze gemeente stil. Er is dan ook in dit parochieblad geen nieuws te melden. De voorbije weken echter kregen we in onze mailbox verschillende mooie teksten. We laten jullie vandaag even meegenieten.
Maar de lente wist het niet…
Het was begin 2020…
De mensen hadden een lange donkere winter achter de rug. Februari was een hele onrustige maand geweest met veel stormen en veel regen. De natuur was onrustig, alsof ze de mensen iets wilde vertellen, alsof ze de mensen ergens voor wilde waarschuwen… En toen werd het maart…
Het was maart 2020…
De straten waren leeg, de meeste winkels waren gesloten, de meeste auto’s stonden langs de kant van de weg, de mensen kwamen bijna niet meer buiten en dat over de hele wereld. Landen gingen op slot, de mensen konden niet geloven dat dit gebeurde, het was surrealistisch… Iedereen wist wat er aan de hand was.
Maar de lente wist het niet.
En de bloemen bleven bloeien en de zon scheen… De eerste mooie lentedag sinds lange tijd brak aan. En de zwaluwen kwamen terug en de lucht werd roze en blauw. Het werd later donker en ’s ochtends kwam het licht vroeg door de ramen.
Het was maart 2020…
Mensen moesten van thuis uit gaan werken. De kinderen konden niet meer naar school. De jongeren studeerden thuis, online. Kinderen speelden zoals vroeger, in de straat, in de tuin maar vooral in huis. Pubers verveelden zich, ouders wisten niet wat te doen. Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen of om de hond uit te laten. Bijna alles was gesloten, zelfs de kantoren, hotels, restaurants en cafés. Ondernemers kwamen in de problemen. Grenzen werden afgesloten. Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen, operaties en onderzoeken werden uitgesteld… Iedereen wist het.
Maar de lente wist het niet.
Ze draaide onverstoorbaar haar jaarlijkse programma af. Ze schonk ons haar mooiste bloemen en de heerlijkste geuren.
Het werd april 2020…
Iedereen zat thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief. Sommige mensen mochten niet meer naar hun werk, anderen móesten. Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was ineens een bedreiging geworden. Iedereen moest flinke afstand tot een ander bewaren. In de supermarkt waren allerlei rekken leeg. Allerlei leuke dingen gingen niet meer door. Er werd een streep door getrokken en niemand wist tot wanneer. Over de hele wereld werden teveel mensen ziek. Isolatie, ziekte en paniek… toen werd de angst pas echt.
En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit… En de weken duurden ineens veel langer…
Iedereen hoopte dat er niet nóg meer strenge maatregelen zouden volgen. De mensen zaten vast in een horrorfilm en hoopten dagelijks op verlossing.
Maar de lente wist het niet…
En de lelies bleven bloeien. De magnolia stond volop in bloei. De vogeltjes floten en begonnen aan hun nestjes.
Sommigen ontdekten dat ze niet écht leefden en vonden de weg naar zichzelf terug. Zo werd het plezier van koken en samen eten herontdekt. Iedereen gaf elkaar tips over leuke dingen die je met je kinderen kon doen.
Er was weer tijd om te schrijven en te lezen. Mensen lieten hun fantasie de vrije loop en verveling vervelde tot creativiteit. Sommigen leerden een nieuwe taal, anderen ontdekten nieuwe vaardigheden. Iedereen had van de één op de andere dag veel meer tijd voor het gezin.
Anderen boden aan om voor kwetsbare mensen boodschappen te doen of te koken. Iedereen wist ineens wat een ‘vitaal beroep’ was. Zorgverleners, dokters en zovele anderen werden helden, ze werden meer gewaardeerd dan ooit. Velen gingen voor hen op afstand muziek maken of zingen of luid applaudisseren vanop het balkon. Mensen kregen oog voor eenzaamheid en verzonnen dingen om er iets aan te doen. Uit alle hoeken kwamen vrijwilligers, iedereen wilde iets doen.
Het was het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en solidariteit, van samenhorigheid, van sociale contacten en een dragende warmte. Dit deed iets met het collectieve bewustzijn, dit deed iets met de mens. Het was het jaar waarin de wereld leek te stoppen, het jaar waarin we met elkaar in de geschiedenisboeken zouden komen… Dat wisten we allemaal.
Maar de lente wist het niet…
En de bloemen bleven bloeien, de bomen liepen uit. Het werd steeds warmer en je hoorde steeds meer vogels.
En toen kwam de dag van bevrijding…
De mensen keken naar de tv en de premier vertelde iedereen dat het voorbij was en dat het virus had verloren! Dat wij allen samen hadden gewonnen!
En toen ging iedereen de straat op… met tranen in de ogen, zonder maskers en handschoenen. De buurman werd geknuffeld, alsof hij een broer was. En de wereld was mooier en liefdevoller geworden. De mensen waren humaner geworden, ze hadden weer waarden en normen. De harten van mensen waren weer open. Doordat alles stil had gestaan, kon ook de aarde weer ademen. Ook zij was genezen van wat de mensen háár veel eerder hadden aangedaan.
En toen kwam de zomer… omdat de lente het niet wist.
En wat de lente ook niet wist...
in de ontluikende knoppen, in de bloesems en het gefluit van de vogels ontdekte iedereen de kracht van het leven.
Susan Blanco, Nederlandse sociaal pedagoog
In tijden van dreiging
Schoorvoetend bewegen we
in een wereld waar
in deze tijden
de ruimte en de tijd
weer deel worden
van kostbaar
met elkaar gedeeld mens zijn.
Wees stil, mijn vriend,
samen met mij,
in deze dagen die wel eeuwig lijken
in de uren die voortschrijden
als spiegels
waarin we onszelf weer
als broeders en zusters
herkennen en erkennen
Wees stil
en kijk
waar mensen je nodig hebben
reik hen niet jouw hand
maar je hart
en laat aan hun deur achter
wat ze broodnodig hebben
warmte en veiligheid
goedheid en begrip
alleen zo wordt die Ander
zichtbaar
Chris Nemegheer
Er zijn
Zullen we, zoals op Witte Donderdag, aan tafel gaan,
elkanders voeten wassen?
Door het corona moeten we daarvoor echter passen.
Toch in gedachte, in ons hart zo nabij,
meer dan ooit wordt het tastbaar wat Jezus allemaal zei.
Gaan we elkaar overleveren,
of met de liefde onze relaties verbeteren?
De crisis waarin we ons nu bevinden,
houdt ons weg van onze beminden.
We voelen het, dat doet pijn.
Laat ons doen wat Jezus verwacht en er voor elkaar zijn
Een ex–gevangene van het PLC in Ruiselede
Het kleine goede
De vinger die je uitsteekt, de dingen die je zegt,
gedachten die je koestert, de zaak waarvoor je vecht,
de bloemen die je uitdeelt, de blik op je gezicht,
’t bepaalt wat je teweegbrengt: het duister of het licht.
't Berichtje op een website, de koffie die je drinkt,
het ene glaasje minder, het liedje dat je zingt,
het geld dat je wil geven, ’t persoonlijke gedicht,
’t bepaalt waar je naar toe gaat: het duister of het licht.
Het nodigen aan tafel, het lachen om de trend,
het voeren van de eendjes, het zijn zoals je bent,
het nee tegen onrecht, een daad zonder gewicht,
’t bepaalt de loop der dingen: het duister of het licht.
De toegewijde aandacht, ’t vertrouwen dat je geeft,
de eenvoud van je handelen, het voelen dat je leeft,
het trilt in heel de kosmos; het heeft echt veel gewicht
zorgt voor die andere wending: het duister of het licht.
En heel de schepping ademt bij het goed dat je doet.
Het zit in kleine daden, in elke lieve groet.
Want al dat kleine goede is wat ons verbindt,
is hoe het ooit bedoeld is: dat goddelijk begin.
Peter Biesbrouck
Beeldverhaal
Rondgekleurd, uitgespeeld...
Wat kunnen we nog eens doen…
Laad ze op de mamafiets
voor een toerke in de buurt.
Vaandel erachteraan
papa met drie zonen.
En de zon zag dat het goed was.
GM
Nieuwe data vormsel en eerste communie
Door het coronavirus kan het vormsel en de eerste communie dit schooljaar niet doorgaan. Grote groepen mensen bijeen, verschillende generaties samen, mensen uit verschillende plaatsen bij elkaar, het is niet toegestaan.
Dit zijn de nieuwe data:
Kerk Ruiselede:
- Vormsel: zondag 27 september om 10u
- Eerste communie: zondag 25 oktober om 9u30
Kerk Doomkerke:
- Vormsel: zondag 20 september om 10u45
- Eerste communie: zondag 4 oktober om 11u
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat woensdag in uw brievenbus viel.