Liturgische vieringen
Zie misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid op deze website
PAROCHIENIEUWS
Clarisse en Georges, een albasten echtpaar.
Toen ze 70 jaar gehuwd waren, hun platina jubileum, werden ze gehuldigd op het gemeentehuis van Ruiselede. Bovendien stuurde de perschef van het Koninklijk Paleis een oorkonde met felicitaties, en een zeer mooie medaille met een beeltenis van het Koningspaar. Dit jaar, als het God belieft, zoals Clarisse stilletjes zegt, zullen ze in Amphora bezoek krijgen van de burgemeester en een delegatie. Ze hopen weer op een bericht van het Koninklijk Paleis.
Geschiedenis
Beiden zijn geboren en getogen in Ruiselede, en zijn er altijd gebleven, tot ze negen maanden geleden naar Amphora in Wingene, verhuisden. Ze stellen het er goed, alhoewel niets aan thuis kan tippen. In maart viert Georges zijn negenennegentigste verjaardag. Clarisse vierde eind januari haar vierennegentigste verjaardag. Georges heeft een broer en zus is overleden. Clarisse komt uit een gezin van zeven. In oorlogstijd was de vader van Clarisse bomen aan het kappen, voor hout voor verwarming uiteraard. Hij kwam ongelukkig ten val en overleed. Hij was pas 53. Moeder bleef achter met het grote gezin. Er was geen sociale zekerheid, en ze ging werken in de prei om in hun onderhoud te kunnen voorzien. Een broer van Clarisse heeft tijdens de oorlog vier jaar gedwongen bewaking gedaan in Duitsland.
Georges werd op zijn achttiende tijdens de oorlog verplicht om naar Duitsland te gaan. Hij verstopte zich en werd telkens getipt als de Duitsers op ronde waren. Zo kon hij zich blijven verstoppen en ontsnappen. Na de oorlog heeft hij een jaar legerdienst vervuld, eerst in Brugge, daarna in Soest, Duitsland. In die tijd was er schoolplicht tot veertien jaar. Georges ging na het lager werken in de Brouwerij Faict. Na zijn legerdienst was de brouwerij wasserij geworden en werkte hij daar opnieuw, gedurende 27 jaar. Daarna ging hij bij Bekaert aan de slag, tot zijn pensioen.
Romantiek
De zus van Georges, Georgette, werkte samen met Clarisse bij Billiët. Zo leerden Clarisse en Georges elkaar kennen. Over de middag hadden ze een uur vrij voor de lunchpauze. Georges zorgde dat hij op dat moment met de steekkar op stap was om de wandelende dames te ontmoeten.
De tuin van Faict, reuzegroot, had goede kersenbomen. Hij mocht kersen plukken en hij legde die aan het kleine groene poortje van de fabriek in den Berdauw, ofte de Waterboordstraat. Clarisse en haar vriendinnen vonden die daar dan en deelden ze graag. Soms waren er geen kersen, anderen hadden ze soms al voor hen gevonden. Ze moeten er nog om lachen.
In hun verkeringsperiode konden ze op zondagmiddag aan pintjedek doen. In een café in Kruiskerke was er accordeonmuziek en werd er gedanst. Clarisse had leren dansen van een broer van haar. Ze vertrokken om twee uur en moesten om zeven uur thuis zijn.
Huwelijk
Op 11 mei 1949 zijn ze voor de wet getrouwd, dat was een woensdag. Dezelfde week zijn ze op zaterdag in de kerk getrouwd. Ze droegen gewone kleren, uiteraard nieuw, en Clarisse had een bruidsboeket. Georges herinnert zich dat het feest bij hem thuis doorging. Zijn moeder had konijn klaargemaakt. Ze trouwden in, in café ’t Prinsenhof, in de Bruggestraat. Na 1 jaar waren ze gelukkig met hun huisje in de Knokstraat, daarna woonden ze nog enkele jaren in de Bruggestraat, tot ze verhuisden naar de Toekomstlaan.
Het echtpaar kreeg twee zonen, deze bleven ook in Ruiselede wonen en zorgden samen voor drie kleindochters. Er zijn zes achterkleinkinderen.
Elke dag hebben Clarisse en Georges bezoek, de twee broers wisselen elkaar af. Terwijl ik daar ben komt Freddy er trouwens aan. Even later komt ook kleindochter Eva langs.
Geheim?
Hoe doe je dat om zolang gehuwd te zijn, vraag ik? Het antwoord is eenvoudig: gewoon samen blijven. Mijn volgende vraag: en water in de wijn doen? Ze kijken elkaar liefdevol aan en schudden en zeggen tegelijkertijd “nee”. En Georges kijkt naar Clarissa en vraagt: “Moest jij veel water bij de wijn doen?” En zij zegt liefdevol nee. Hij kijkt haar verliefd aan en zegt: “ik ook niet”.
Anne Marie
Vormelingen op ontdekkingstocht in de kerktoren!
Wat de vormelingen elk jaar heel graag doen is de kerktoren bezoeken.
Er zijn 131 trappen die ze onderweg wel vergeten te tellen.
Cecilia, Annie en Anne Marie puften samen met 16 vormelingen, ook een eerstecommunicantje en een paar ouders kwamen mee. Niemand had echt hoogtevrees.
Paul gaf zoals altijd deskundige uitleg. De hoogte van de toren werd geschat, er werd getoond waar hij vroeger stond, het verhaal van de gestolen klokken tijdens de oorlog en de kostprijs, dat alles kwam aan bod.
Natuurlijk mochten er een paar handmatig eens “kleppen”. De buurt weet al: ah, de vormelingen zijn op pad! En graag!
De automatisatie van het klokgelui dateert van 1958, Paul toonde de sacristie waar de bediening hangt.
De vormelingen bedankten hem met een welgemeend applaus.
Anne-Marie
Vormelingen tonen hun goed hart!
Op vrijdag 12 april hebben vormelingen de bewoners van WZC ‘Sint-Jozef’ een fantastische namiddag bezorgd. De bewoners konden genieten van het warme zonnetje bij hun eerste uitstap en een aangename babbel met hun begeleider.
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingen
Geplande activiteiten
Voor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Voorbije activiteiten
Hostens Molen wordt provinciale hotspot
Zaterdag 30 april werd de nieuwe picknickplek bij Hostens Molen in de Kruiswegestraat ingehuldigd door de provinciaal gedelegeerde en burgemeester Greet Coens. De molen werd met subsidie gerestaureerd en staat er prachtig bij. Er is een picknicktafel en speeltrap bijgekomen en van daaruit heb je ook een prachtig zicht op de Ruiseleedse skyline (toren klooster – kerk – gemeentehuis…). Er wordt een QR-code met educatie rond ‘molens’ voorzien. Ruiselede had destijds 16 molens waarvan twee nog in werking Knokmolen (met B&B) en de Hostemolen. Ga maar eens kijken.
“De recreatieve hotspot Hostens Molen wordt een leuke belevingsplek voor de vele fietsers (2,7 miljoen in 2023) in het Brugse Ommeland en wordt ontsloten via de Tielts Plateaufietsroute en het fietsnetwerk Brugse Ommeland. Dit project is een realisatie binnen het reglement ‘Beleef West-Vlaanderen’, de ontwikkeling van een rustpunt voor fietsers en wandelaars. Bedoeling is dat we op de provinciale routes en netwerken veel plaatsjes zoals deze kunnen inrichten. Veel mensen houden ervan om te fietsen maar stoppen ook graag eens onderweg, op een mooie picknickplaats of een gezellig terrasje.”
Elke eerste zondag van de maand is de molen geopend voor het publiek en dit van 9.30 tot 12.00 uur.
GM
Lief en leed
Werden gedoopt
Zie hier op deze website
Naar de overkant
Zie hier op deze website
Pennentrekken
Secretaresse
‘Bel ne keer naar de tandartsen zeg dat ik die avond niet kan komen..,’ zegt mijn echtgenoot. Er zijn tijden geweest dat ik dat- jong en verliefd zijnde- met plezier deed maar inmiddels weet hij dat hij zelf moet bellen. Met de jaren heb ik almaar meer zelf bij te houden, te regelen en in goeie banen te leiden… zijn secretariaat kon er niet meer bij. Bovendien, als je zelf belt, kan je meteen een nieuwe afspraak regelen en moet er niet nog twee keer gebeld worden tot het geregeld is. En er is het e-mailverkeer ook! Machtig handig toch om te regelen of je kan een sms’je sturen.
Maar mijn echtgenoot, zijn broers en een aantal van zijn leeftijdsgenoten, meestal van het mannelijke geslacht, stel ik objectief vast, doen daar niet enthousiast, zeg maar node, aan mee. Tenzij in opperste noodzaak, vertaal: voor het beroepsleven. Romantische berichtjes hebben geen effect of het omgekeerde effect en geruststellende berichten vinden ze meestal overbodig. ‘Goed aangekomen,’ sms’t een mens want manlief heeft zo zijn twijfels of vrouwen wel alleen met de wagen het buitenland kunnen bereiken en thuis terugvinden, vooral in ander vrouwelijk gezelschap. Er bestaat inderdaad een boek over ‘Waarom mannen liegen en vrouwen geen kaart kunnen lezen.’ maar er is nu GPS. Wat krijgt vriendin terug van haar man? ‘Geniet ervan!’ Bij de andere soort mannen krijg je hooguit: OK.
Het volledige artikel kan u lezen in het parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.
Maité
Wil jij even naar het detentiehuis?
Met UitInZicht kan dat! UitInZicht heeft als doelstelling mensen van buiten het detentiehuis samen te brengen met mensen van binnen. Tijdens deze gespreksnamiddagen brengen we twaalf mensen samen (zes van binnen en zes van buiten) om met elkaar te praten over het leven.
Deze gespreksnamiddagen worden begeleid door een gespreksleider. Je moet dus niets zelf voorbereiden.
Het project is beperkt in tijd: zes namiddagen verspreid over drie maanden.
Het enige dat we vragen is dat je die namiddagen aanwezig wil zijn en dat je met een open geest wil luisteren naar anderen en ook eens iets over jezelf vertelt.
Uit ervaring weten we dat zowel de mensen in detentie als de mensen van buiten deze namiddagen als heel betekenisvol ervaren.
Het verveelt immers nooit als je je eigen verhaal mag vertellen maar ook mag luisteren naar het verhaal van andere mensen: verhalen, soms diepgaand en ernstig, dan weer luchtig en vol humor, verhalen van wie we zijn of wie we willen zijn, verhalen over vreugde en verdriet, verhalen van een zoektocht naar geluk en waardevolle dingen in ons leven.
Interesse ? Mail dan naar traliesuitdeweg@gmail.com en geef volgende informatie door:
Voornaam en Naam (zoals vermeld op de identiteitskaart):
Adres:
GSM-nummer:
E-Mail:
Rijksregisternummer:
Data en tijdstippen voor het voorjaar 2024:
Telkens een dinsdag van 15 uur tot 17.30 uur:
30 april, 21 mei, 28 mei, 11 juni en 25 juni
Meer informatie op: traliesuitdeweg.weebly.com
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.
