Liturgische vieringen
Zie Misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid op deze website
PAROCHIENIEUWS
Afscheid van het schoolleven
Patrick Vervaeck ging in juni met pensioen als directeur. 50 jaar bracht hij door op school in Ruiselede (zijn middelbaar en normaalschool zijn niet meegeteld uiteraard). Een leven in het onderwijs. Tijd voor een babbel.
De tijd van de jongensschool
De vader van Patrick, Lucien Vervaeck, was goed gekend als ‘garde’, een publieksfiguur ook. Patrick heeft twee broers, een ervan al overleden. Hij startte zijn eerste leerjaar bij meester Jozef (Depredomme), deed het tweede en vijfde bij meester Fasseur en het derde en vierde bij meester Listhaeghe. Het zesde leerjaar bij meester Octaaf Van De Veire. De meesters waren bakens, hadden een eigen reputatie en zijn nog onderwerp van gesprek bij reünies van zestig- en zeventigjarigen. Verhalen, anekdotes worden soms wat aangedikt. Het was de tijd van gezag. Internet was er niet dus zij waren de bronnen van kennis en wijsheid voor de leerlingen.
Keuzes maken
Op zijn zestiende werd Patrick chiroleider tot zijn negentiende. Het was de aanzet om te voelen dat hij graag met jongeren omging. En dus trok hij naar de normaalschool in Torhout. Hij was er intern maar ’t was er naast studeren, plezierig. De normen waren streng, een dt-fout werd niet geduld en kon meteen een nul opleveren. Onderwijzers moeten allround zijn, geven naast moedertaal en wiskunde ook geschiedenis, aardrijkskunde en natuurkennis, tegenwoordig Wero of wereldoriëntatie genoemd. Muziek en tekenen waren de creatieve vakken. En er was het turnen. Uiteraard had ieder zijn voorkeursvakken en daarom switchte men wel eens, gaf de ene leraar natuurkennis in beide klassen en de ander geschiedenis in A en B. Dat kon de leerlingen enkel ten goede komen. In 1984 startte hij met juf Lutgart, parttime in het vijfde leerjaar. In december moest hij nog zijn legerdienst gaan vervullen. In 1985 was hij parttime ambulante leerkracht en een jaar later stopte Agnes Snauwaert als directeur. Meester Walter Allaert volgde haar op en Patrick schoof in, in het vijfde leerjaar en zou dat 14 jaar lang als opdracht houden. Het gemengd onderwijs was er al maar in de kerk zaten jongens en meisjes nog apart.
Nieuwbouw
In 1999 startte Patrick als directeur van lagere school die later de naam De Kiem zou krijgen. Samen met Germain Bergez, lid van het schoolcomité, zette hij zijn schouders onder de nieuwbouw, een ontwerp van architect De Schacht. Het was de bedoeling de jongensschool -die een te grote renovatiekost vroeg- te integreren in de Pensionaatstraat. Voor een directie is één vestiging ook makkelijker dan fietsen tussen twee schoolgebouwen. In 2001 was de nieuwbouw af en startte men deel 2, de renovatie van de oude meisjesschool. Meer dan nodig! De klassen werden aangepast aan nieuwe normen en tijden, meer stopcontacten, meer ruimte, een lavabo in elke klas. Waar er vroeger in de jongensschool één stopcontact was en één lavabo op het einde van de gang. De renovatie was rond in 2005 en de Poortefrankstraat kon verhuizen. Meteen voegt Patrick eraan toe: een goeie accommodatie is belangrijk maar een goeie teamsfeer is even belangrijk,. De verpakking is niet alles.
Evolutie
Wie zijn hele carrière op school doorbrengt, ziet veel veranderen. Patrick maakte zeven ministers van onderwijs mee. Elke minister heeft wel een nieuw idee hoe het beter kan, wil een pluim op zijn hoed maar soms kan rust adem geven, ook aan leerkrachten. We hebben het over hoe jongeren van tegenwoordig ook vaak wel overprikkeld raken, door beeldschermen, computerspelletjes, tal van hobby’s… De digiborden in de klas waarop geprojecteerd kan worden, zijn een didactische meerwaarde maar sturen ook prikkels. Zit het programma soms niet te vol? Wij, senioren, herinneren ons nog het overschrijfmoment van het bord, het waren momenten van stilte en rust en verwerken en motorisch schrijven. Het moest ook netjes zijn. Het tempo lag lager daardoor. Een grote verbetering is het wegwerken van de competitiegeest die er vroeger was. Waar is de tijd van de prijsuitreikingen in aanwezigheid van de pastoor, de zusters, het schoolbestuur. Wie goed presteerde, werd geprezen maar voor zij die het moeilijk hadden, zal dat wel geen leuk moment geweest zijn. Nu is er aandacht voor leermoeilijkheden, is er ondersteunende zorg, is er aandacht voor welbevinden. Anderzijds kaart men in de media en in onderzoeken aan dat parate kennis erop achteruitgaat. Maaltafels, woordenschat, bepaalde spellingregels moeten nog altijd gememoriseerd worden. Vaak is dat inprenten eerder saai maar het hoort ook bij leren. Patrick maakte ook de slingerbewegingen mee. van moderne wiskunde terug naar algebra.
Een andere evolutie is die van het samenwerken in schoolgemeenschappen. Waar vroeger elke directeur zijn eigen school organiseerde en uitbouwde is men via 3span = de Ruiseleedse en Wingense scholen en Zwevezele al langer tot samenwerking gekomen. Men deelt ervaringen, bespreekt toekomstplannen, denkt samen na over leerplannen, rapporten, zeg maar de pedagogie maar ook over verbouwingen, vernieuwingen, de infrastructuur en de financies. Patrick werkte er graag aan mee. Er werd meer aan taakverdeling gedaan zodat de ballast wat kon verminderen. Ouders beseffen vaak niet hoeveel op directies afkomt, van wetgeving opvolgen, tot vernieuwen van een stookketel, tot vervangers zoeken die nu moeilijk te vinden zijn. Het is op zondagavond bij erg koud weer de verwarming al gaan bijstellen, zodat het op maandag warm genoeg is. ’s Morgens kinderen helpen oversteken in de drukke Pensionaatstraat. Dat laatste deed Patrick elke dag in weer en wind. Er zijn uiteraard ook de mooie momenten, een geslaagd schoolfeest, een personeelsfeestje, een ouder die dank uitspreekt, kinderen die een tekening brengen, een schouderklop van een collega. Kleine dagdagelijkse realisaties, daar vond hij plezier in. Ook de humor in pauzes met de collega’s.
Pensioen
Hoe gaat het nu verder? Hoe graag Patrick zijn job ook deed, hij laat het nu los. Vroeger was er weinig vrije tijd, nu kan hij eens naar Frankrijk trekken met Odette, een stapelbed bouwen met glijbaan voor de kleinkinderen, handenarbeid, houtbewerking… het is een ander bezig zijn. Het is ook aangenaam te zien dat je levenswerk, je zielenkind verdergaat en ter harte genomen wordt door een sterk nieuw duo, Vicky en Elisa en dat het goed loopt. Deugddoend, zegt hij. Aan zij die leraar willen worden, zou hij zeggen: volg je hart, ga ervoor, zie de kinderen graag, heb geduld en geef een stuk van jezelf, dan krijg je veel terug. Leerlingen voelen aan of je je job graag doet.
Dank, Patrick, voor zoveel jaar inzet voor het Ruiseleedse onderwijs. Het ga je goed!
Gerda M.
Vakantieregeling - Parochieblad voor 3 weken
Het parochieblad dat u nu in handen hebt, bevat parochietekst voor drie weken. Leg dit blad niet onmiddellijk opzij, het moet drie weken meegaan. Dus, volgende week ontvangt u geen parochieblad. De week erop evenmin. Alles draait dan “op vakantietoeren”.
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingen
Geplande activiteiten
Voor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.