Liturgische vieringen
Zie Misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid op deze website
PAROCHIENIEUWS
Christine, 45 jaar Femma
Femma Ruiselede, het vroegere KAV, gaat er tussenuit. Een spijtige zaak maar er worden onvoldoende nieuwe bestuursleden gevonden. Christine De Jaeger was, samen met een enthousiast team van bestuursleden, 45 jaar actief voor de vereniging. Ze deed het met hart en ziel. Daarom een gesprekje met haar, over alle mooie herinneringen.
Zo begon het
Christine is van Tielt maar kwam in Ruiselede wonen met haar echtgenoot Eli. Ze heeft twee volwassen kinderen Brenda en Jurgen, die al een poos het huis in de Groenestraat uit zijn. Zelf is ze met pensioen nu en ze geniet samen met haar echtgenoot van wandelen, een film meepikken of een optreden. De Spil, De Brouckère, Gildhof, de Herbakker zijn bekende namen van cultuurcentra voor haar. Gelukkig hebben Eli en zij zelfde interesses, zegt ze. Ook met vrienden samenzijn vinden ze leuk. Ze studeerde handel in Regina Pacis. Ze werkte 7 jaar op een bureau van een garage, een mannenwereld en schakelde toen over naar Familiezorg waar ze 33 jaar actief was.
In Ruiselede vroeg wijlen buurvrouw Bernice Van Loocke meteen of ze niet lid van KAV wou worden. Ze zei ja. Waarom? Omdat je graag mensen ontmoet en bijeenbrengt. Geen groter genoegen dan te zien dat mensen deugd hebben van een samenzijn of activiteit. Ze was altijd lid als kind van de Kroonwacht en de Chiro, dus het zat in de genen. Hoe ze het allemaal rond kreeg? Ze weet het niet meer. Ze noemt zichzelf sandwichvrouw. Haar vader overleed vroeg toen hij 52 was. Ze is enig kind, dus de zorg voor haar mama en eigen kinderen en het werk, je zit ertussen en het was evenwicht zoeken, zoals bij vele actievelingen vrijwilligers.
Bestuurslid
Ze werd bestuurslid van jong KAV en later medevoorzitster KAV met Christine Seynhaeve. Ze was 8 jaar lang zelf voorzitster, het maximummandaat bij KAV. Maandelijks hadden ze kernvergadering. Ideeën uitwerken, een jaarprogramma op stapel zetten met voor elk wat wils. Wie zelf actief is in een vereniging, weet dat na die vergaderingen een pak huiswerk wacht, lokaal reserveren, spreker of lesgever contacteren, uitnodigingen maken, inschrijvingen opvolgen, materiaal voorzien… Vooraf klaarzetten en nadien, als ieder blij naar huis is, opruimen. Ze werkten efficiënt en besloten in het bestuur om elk een taak op te volgen. Voor Christine waren dat de danslessen en het bloemschikken. Bij de danslessen op zaterdag in de bovenzaal van het Sociaal Huis, het vroegere CM, Poekevoetweg, werd gestart om 18 u met dansen voor jongeren. Om 19.30 u kwamen de koppels om samba, tango, jive te leren. Er werd babysit voorzien zodat de ouders ongestoord de passen konden tellen en oefenen. Grote activiteiten zoals het Kerstfeest en het januariontbijt- pakten ze dan weer met allen samen aan. Er werd gewerkt maar ook heel veel plezier gemaakt. De sfeer van samenhorigheid was er.
Bakken maar…
Ze startten ook ooit met een pannenkoekenbakdag op de vrijdagmarkt in Ruiselede. Het werd een waar succes en ze moesten almaar meer bakken. De mannen, Eli en Marc, moesten de bakplaten installeren en het gas aansluiten. Ze bakten en verpakten het jaar nadien zelfs de dag ervoor, in een garage in de Bruggestraat en in de garage van de pastorie. Je hield er een zere rug aan over maar de kassa werd gespijsd voor weer nieuwe projecten en dat maakte alles goed.
Herinneringen voor de leden en het bestuur aan zoveel activiteiten: van kookles tot breiles, van naailes tot yoga, van moederkensfeest tot voordrachten, van uitwaaitochten met Marie-Jeanne tot halve daguitstappen en dagreizen. Drums alive, kaartjes maken, sneukeltoer. Een waaier aan activiteiten.
Leegloop maar dankbaar terugblikken
Een paar jaar geleden stopten vijf kernleden en dat was voelbaar natuurlijk. Ook een paar bestuursleden wilden stoppen. Ze bleven met drie over. Met pijn in het hart beslisten ze dus om een punt te zetten achter Femma Ruiselede. Opvolging, zo voelen ook andere verenigingen, is niet evident maar ze hadden een schitterend afscheidsfeest in Amuse Meulebeke met de partners. Ze zijn heel dankbaar voor al die mooie jaren vriendschap en samenzijn met het bestuur en met de talrijke trouwe leden.
Er waren nog centen in de kas en er werd besloten die te doneren aan een paar gekozen goeie doelen. Een warm gebaar van een warme vereniging.
Gerda M.
Vasten = solidariteit
Derde S van het klavertje gaat over SOLIDARITEIT. Van het Latijn in solidum essere instaan voor, garant staan voor. Er zijn veel nuances in onze solidariteit.
Als het over supporteren voor onze voetbalploeg of voor onze favoriete renner, beleven we dat gevoel. In groep. Spontane solidariteit na de overstromingen in Wallonië, hoe we plots alle Waals- Vlaamse controverse lieten vallen en de mens in nood zagen. Hoe we gastvrij werden voor Oekraïners, door oorlog getroffen. Bij reorganisaties van bedrijven, dreigend ontslag wordt er gestaakt, daar is er soms al wat minder solidariteit, om diverse redenen. Ander standpunt, loonverlies, bang voor ontslag… Van buitenstaanders die er last van ondervinden en het hun probleem niet echt vinden, is die solidariteit ook soms zoek. Je eigen handtekening onder een petitie zetten, oei, even nadenken. In groep zijn we sterk maar als we later alleen voor opposanten staan, blijft standhouden, vasthouden aan het gegeven woord moeilijker. Denk maar aan Petrus die, bedreigd en bang, beweert Jezus niet te kennen. zo herkenbaar menselijk.
Broederlijk Delen vraagt onze solidariteit voor Guatemala en minder bedeelden. Weinigen zullen daar nee tegen zeggen. Ver van ons bed. Moeilijker wordt het als het dichterbij komt, vluchtelingen, migranten. Ze worden in een bepaald politiek discours weggezet als profiteurs, gelukszoekers. Maar willen wij, zwanger of met een klein kind aan de hand in een te overvol bootje stappen voor een overzeese tocht waarvan de goeie afloop heel onzeker is? Dan moet je echt wel geen toekomst meer zien. Willen wij in een land wonen waar niet gestaakt mag worden, je geen mening mag hebben, waar vrouwen niet naar school mogen of niet alleen op straat mogen komen, waar je zonder proces opgesloten kan worden. ga maar door. Dagelijks toont het nieuws ons daarvan beelden. Naast geldelijke steun geven via koffiestop, solidair maal of een storting, is ook een evangelische ‘mindset’ nodig, ons oordelen bijstellen. of niet oordelen, al zeker niet veroordelen. Niet te zwart-wit alstublieft, geen felle, negatieve uitspraken over zij die hulpeloos zijn, berooid, thuisloos. zijn. Dat is ook solidariteit.
Sterk moment in het nieuws was de profbasketter Sébastien Bellin, zwaar gewond, overlever. Hij kwam getuigen op het proces van de terreuraanslagen. Hij maakt een onderscheid tussen genezen en herstellen. Herstellen was de fysieke, zware, revalidatie. Genezen is zielenwerk, is verder kunnen met je leven.
Op het einde van zijn getuigenis spreekt hij de terreurverdachten aan. 'Jullie hebben aan jullie advocaten gevraagd om als mens behandeld te worden tijdens dit proces. Vandaag vraag ik jullie om mij ook als mens te behandelen en om me aan te kijken', aldus Bellin terwijl de beschuldigden hem aankijken. 'Ik heb beslist jullie te vergeven. Hierbij koppel ik me volledig los van de wreedheid waarvoor jullie vandaag terechtstaan. Ik beslis om jullie te vergeven zodat ik meer plaats kan maken voor liefde en tolerantie. Dan pas kan ik genezen’. DS 9/3/2023
Ook Christus zei vanop zijn kruis: Heer, vergeef hen, ze weten niet wat ze doen. (Lukas 23:34)
Vieringen Goede Week
We zijn nog volop in de veertigdagentijd: een tijd waarin we de weg willen afleggen van egoïsme naar een leven in dienst van God en van onze medemensen. Broederlijk Delen helpt ons ons gevoelig te maken voor de noden van mensen wereldwijd. Zo gaan we op weg naar Pasen, naar nieuw leven voor mensen voor wie het nu geen leven is, en naar een leven in vreugde voor onszelf.
Vooral Jezus Christus heeft deze weg afgelegd tot het uiterste toe, tot de totale gave van zijn eigen leven. En dat gedenken wij ieder jaar tijdens de Goede Week. Het is zinvol deze weg met Jezus mee te gaan. Daarom nodigen we jullie graag uit naar de bijzondere diensten tijdens de Goede Week. Op Palmzondag wuiven we Jezus met palmtakken toe als onze Redder. We verlaten Hem daarna niet, ook niet als Hij het kruis op de schouders krijgt gelegd. Dit kruis en vooral de Man die eraan gestorven is eren wij op Goede Vrijdag. Op de vooravond daarvan, op Witte Donderdag, had Hij evenwel grootse gebaren gesteld. Gebaren die hun volle betekenis krijgen als op Pasen de boodschap weerklinkt dat Christus weer leeft. De verrezen Heer schenkt ons de Heilige Geest tot vrede en vergeving van zonden.
Door heel dit gebeuren mee te vieren, worden we zelf andere mensen en krijgt ons leven een nieuwe glans.
Allen van harte welkom tijdens de verschillende vieringen van de Goede Week om Jezus Christus van nabij op zijn kruisweg te volgen. Het is de moeite waard om ervoor een wat langere afstand af te leggen!
Pr. Bart Malfait
Paascommunie
Op het hoogfeest van Pasen wordt de communie thuis gebracht bij zieken en bejaarden die dat verlangen. Dit is een gebaar van verbondenheid als naar de kerk komen niet meer mogelijk is. Het is een ontmoeting met Jezus die zijn leven gedeeld heeft. Na de eucharistieviering van 9 uur gaan enkele mensen hiervoor op stap.
Kunt u ook niet zo goed meer weg en verlangt u thuis de communie te ontvangen, neem dan gerust contact op met Gerda Meulebrouck - gsmnr: 0484/74 35 98.
Wij zorgen er voor dat er iemand langs komt.
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingen
Geplande activiteiten
Voor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Voorbije activiteiten
Neos Ruiselede: Humoristische Chris & Chris show maandag 13 maart 2023
Met maar liefst 132 aanwezigen hebben we op maandag 13 maart bij Neos Ruiselede een prachtig voorstelling van Chris & Chris gekregen. Ze brachten een volwaardige show met sketches en typetjes afgewisseld met tof gezongen medleys en liedjes. Met hun volkse en herkenbare humor hielden ze de ambiance erin tot de laatste minuut. De ‘kleine’ Chris (Chris Van Camp) viel op met zijn bijna onnavolgbare natuurlijk mimiek. De ‘grote’ Chris (Chris Smets) als aanbrenger bij de sketches, kon bij het zingen niet verdoezelen dat hij zijn mooie stem geërfd heeft van zijn bekende vader, zanger Eddy Smets. Chris & Chris zijn er zeker in geslaagd om de aanwezigen te amuseren en te laten lachen tot het einde van hun show en dus hun motto ‘LACHEN IS GEZOND” waar te maken.
Na de show kon iedereen nog nagenieten met een ovenkoek met burger vergezeld met verse frietjes.
Lief en leed
Naar de overkant
Zie hier op deze website