Kennismaken
We verzamelen aan de St.-Janskerk in Poperinge vanaf 9.30 u. waar om 10 u. eucharistie gevierd wordt. Na enkele kortere wandelingen zijn de 16 km. misschien wel een gelegenheid om mijn ondertussen 1 jaar oude nieuwe knie uit te testen. Iets na 9 u. ben ik al ter plaatse en ik maak er kennis met nog een vijftal vroege vogels. Het klikt onmiddellijk met Guido. Guido, 80 jaar, was met zijn gezin altijd woonachtig in Poperinge, waar hij bankdirecteur was. Na zijn loopbaan verhuisde hij naar Kortrijk. Met zijn halflang haar, hippe jeans en hoge boots kan hij makkelijk 15 jaar “zeuren”. Terwijl we achteraan in de kerk van de aangeboden koffie genieten, sijpelen de andere deelnemers binnen. In totaal zullen we met zo’n 40 - tal mannen op stap gaan.
Start
De viering wordt voorgegaan door priesters Bert, Matthias en Dominique. We krijgen een mooi uitgewerkt boekje met liedjes- en bezinningsteksten. Sebastiaan is voorzanger van dienst terwijl cardioloog Dries alles begeleidt op zijn gitaar. Als de mis goed en wel begonnen is, komen nog een viertal mensen binnen met habijt aan. Ze behoren tot de congregatie “Gemeenschap Moeder van Vrede” uit de abdij Ter Putte te Gistel. Twee van hen, Alexander en Dirk, zijn ook priester. Na de viering verloopt nog heel wat tijd tot iedereen nog een kopje koffie heeft genuttigd en een sanitaire stop heeft gedaan in het enige toilet naast de sacristie.
Het is al rond 11.30 u. als we onze tocht aanvatten. Ik ben wel wat verbaasd dat ook de priesters voorgangers mee op stap gaan. Zo sportief zien ze er nu ook niet uit… Respect.
Op stap
Na een korte doortocht door het centrum komen we algauw op een mooi wandelpad en langs een oude spoorwegbedding laten we Poperinge achter ons. Ik ben wat verrast als een jonge buschauffeur van de lijn uit Brugge mij plots openlijk over zijn gezin en zijn geloof vertelt. Nu en dan loopt ons pad door een weide en gezien de hevige regenval van de laatste dagen wordt het een zompige bedoening. Gelukkig heeft bijna iedereen hoge wandelschoenen aan. Priester Bert echter heeft zijn gewone schoenen aan waar hij naar eigen zeggen gemakkelijk in is. Resultaat, natte voeten en kousen.
We zijn nog maar een paar kilometer aan het wandelen als we in de verte de Katsberg al zien liggen, maar schijn bedriegt en het zal veel verder blijken dan het lijkt.
Halte
Om 13.30 u. houden we halt op de hoevecamping “Lyssenthoekfarm”, inderdaad vlak bij het bekende militaire kerkhof. Bij onze zelf meegebrachte boterhammen mogen we naar believen nemen van twee soorten soep. We zitten allemaal samen aan de picknicktafel, op de bank of op de rand van de zandbak… Het roerei tussen mijn boterhammen smaakt heerlijk. Na het eten zijn er enkele getuigenissen van mensen die blijkbaar “geholpen” zijn op voorspraak van Sint-Jozef. Priester Matthias geeft nog wat duiding over de zin en betekenis van onze tocht. Ondertussen is Dries rondgegaan met een mooi kaartje waarop de naam en graden staat van een trappist: Westmalle, La Trappe, Chimay… Ik heb geluk, voor mij een Westvleteren 12°. Het blijkt echter een manier om ons in groepjes van 3 te verdelen.
Peter uit Oostrozebeke en Piet uit Eernegem worden mijn reisgezellen, de 3 P’s op pad.
Opdracht, luisteren en delen
We krijgen de opdracht om per groep wat afzonderlijk te vertrekken en het eerste halfuur niet te praten. Na deze stilte is het de bedoeling om elkaar te vertellen over wat geloven voor ons inhoudt en waarom we deelnemen. Het is een merkwaardige stoet van stille groepjes die langs de lange rechte Boescheepseweg richting gehucht “Den Grooten Onze Here” trekt.
Tijdens de gesprekken met Peter en Piet en later ook met anderen, stel ik vast dat velen deze tocht doen als bedanking en niet om iets te vragen. Peter is na een pijnlijke scheiding nog altijd zoekende naar zichzelf maar is dankbaar voor zijn band met God die hem toch wat rust bezorgt. Pieter is dankbaar omdat hij na een ernstig werkongeval in Frankrijk volledig hersteld is. Als bij wonder was er geen plaats in een nabijgelegen ziekenhuis en kwam hij terecht in het O.L.V. van Lourdes ziekenhuis in Waregem. Al van kindsbeen af had hij een soort bewondering voor O.L.V. van Lourdes en na zijn herstel is hij dan ook naar ginds op bedevaart geweest. We hergroeperen aan de molen van Boeschepe. Guido, met wie ik goed opschiet, doet mij zijn verhaal over zijn overwonnen borstkanker. Jean, een gepensioneerde jeugdrechter uit Aalst, vertelt mij ook zijn historie. Ruiselede is voor hem niet onbekend omdat hij regelmatig in “De Zande” moest zijn door zijn werk. Een positieve verwondering hoe iedereen zo openlijk en gemoedelijk vertelt.
Eindpunt
Het laatste stuk weg is nu serieus zwaarder geworden en de grote groep verbrokkelt. Er is echter afgesproken om na iedere klim elkaar op te wachten. Eigenlijk is het hier prachtig wandelen, langs weiden en bospaden. We komen gelukkig op tijd aan de abdij. Mijn uurwerk duidt 17 u. aan en om 17.15 u. mogen we de vespers bijwonen in de abdijkerk. Alles is hier natuurlijk in het Frans. Gelukkig hebben we volgblaadjes gekregen. Het is toch wel een heel sereen gebeuren dat indruk maakt. Na de vespers worden we per bus terug naar Poperinge gebracht waar we voor een zeer schappelijke prijs een lekkere maaltijd en een drankje voorgeschoteld krijgen. Nog even napraten, afscheid nemen van boeiende mensen en… tot volgend jaar?
Kapelaan Paul
Op bezoek bij een honderdjarige dame.
Met zes vormelingen gingen we op bezoek bij een eeuwelinge. Ik had haar op het hart gedrukt om geen moeite te doen. Ze kon het echter niet laten. Een van haar dochters komt elke week om haar boodschappen te doen, en ze had chips en cola en frisdrank klaargezet. Overbuur Carlos kwam assisteren. Na het gesprek werden de vormelingen getrakteerd, en wij, Mietje, Carlos en ik dronken een porto.
Ze waren apetrots dat ze op de foto mochten. Toen wij buiten waren en ik zei dat ik nu wel een heel kort verslagje verwachtte, was het “oei, we zullen allemaal hetzelfde schrijven”.
Ik zei dat dit niet klopt, gezinsleden die hetzelfde meemaken zullen toch de dingen anders verwoorden door hun eigenheid, doordat iedereen andere dingen hoort, ziet, aanvoelt.
En ja, hier zijn de verslagjes.
Mijn naam is Miguel Cauwels. En dit is mijn verslag over het bezoek aan de honderdjarige Mietje.
Ik vond het een leuke mevrouw en ze heeft veel moeite gedaan en ik vond het cool dat ze nog zoveel wist van haar leven en van haar puberteit en Carlos was ook zeer leuk. En nu weet ik ook dat de catechese vroeger veel langer duurde en vroeger was alles heel anders en vroeger geloofden de mensen veel meer in God dan nu.
Ik vond het een leuke ervaring, omdat het leuk is om te horen hoe het vroeger was. En de communie vroeger was helemaal anders. Maar zelf zou ik toch nog iets meer willen weten over vroeger, maar ik snap het, het is lang geleden. Niene Depuydt.
Ik vond het wel interessant. De mevrouw was er nog zeer goed bij voor haar leeftijd. Ik denk dat dat voor een deel komt omdat ze naar het nieuws kijkt. Ik had wel graag iets gehoord over haar eigen communie maar ik snap dat wel, het is al 90 jaar geleden. Ik vind het super mooi dat haar kinderen en kleinkinderen en Carlos zo goed voor haar zorgen. Zij is verzorgd en haar huis is verzorgd. Ik hoop dat ze nog vele jaren te leven heeft. Mona Desmet.
Deze week mochten we langs gaan bij Mathilde. Maar de meeste mensen noemen haar “Mietje”. Ik vind het knap voor een honderdjarige dat ze nog alleen woont. Ze zei dat ze niet goed meer te been is, maar dat ze alles wel nog goed weet. Als er iets is heeft ze een ketting met een knopje aan, als ze daarop drukt dan wordt de buurman Carlos verwittigd. Het belangrijkste vond ik dat ze zei dat het mooiste wat je kan doen is de mensen te helpen. Ze is zeer dankbaar dat de buurman Carlos elke dag langs komt Ik vond het zeer leuk, bedankt voor al het lekkers. Casper De Sutter
Het was een vriendelijke vrouw. Haar huis was zeer antiek. Ik vond het ook leuk dat we vragen mochten stellen over hoe het vroeger was. En het was heel boeiend om naar haar verhalen te luisteren. Ik vond het heel speciaal dat ze dat nog allemaal wist op haar leeftijd. Gianni Goethals
We zijn naar een honderdjarige geweest. Ik vond dat ze nog goed kan praten voor haar leeftijd. En vond het boeiend om naar haar te luisteren. Het was ook fijn om te praten over vroeger. Ze vertelde dat ze vroeger geen werk had en dat ze thuis moest blijven om het eten te maken of het huis schoon te maken. Ze woont nog steeds thuis maar ze draagt een alarmpje rond haar nek dat ze gebruikt als er iets gebeurt en ze hulp nodig heeft. Haar dochter gaat winkelen en de buurman komt nog vaak langs. Mathis Vroman.
Mietje zal op 22 september honderdeneen jaar worden!
Anne Marie
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingen
Geplande activiteiten
Voor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Voorbije activiteiten
Rommelmarkt in Ruiselede
1 mei staat bij velen met een grote stip genoteerd op hun kalender, want in Ruiselede moet men dan zijn. Al van in de vroege uurtjes zoeken de vele standhouders een gepast plekje. Er waren 422 standhouders, een record.
De rommelmarkt in Ruiselede is altijd ten voordele van goede doelen. De Salesianen hebben tehuis in Kinshasa voor de straatkinderen. Kristien en Ronny werken voor de arme, jonge moeders met vroeggeboren baby’s of ondervoede kinderen in Rwanda. Sprinkle is een opvangtehuis voor Aids -weeskinderen in Bergville Zuid-Afrika. De opbrengst wordt onder hen verdeeld.
De zon deed meer dan haar best na al het miezerige weer van de laatste tijd. Dit kon je merken, want tijdens het wandelen, slenteren, koopjes doen, een praatje slaan,… zag je alleen maar blije gezichten. In het park kon je pauzeren en genieten van een hapje en een drankje. Andere horecazaken hadden ook de handen vol. Het was een geslaagde dag!
Een dikke proficiat aan de jonge organisatoren en hun vrijwilligers, die weer alles in goede banen leidden.
De kerk was open van 9 u tot 15 u en de vrijwilligers daar noteerden exact 100 bezoekers.
Menig kaarsje werd gebrand als dank of met hoop op... gewoon even tot rust komen.
Lief en leed
Werden gedoopt
Zie hier op deze website
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.