Echo’s van het gezin van Claire-Alice en Jean-Jacques
We kregen bericht van pater Guido dat we als misdienaars paus Franciscus mochten gaan verwelkomen op de donderdagavond na zijn aankomst in België. Het was gepland voor ons drieën: Noémie, Nikita en Ninon, vergezeld van onze mama.
Ik moet toegeven dat het voor ons een droom was die uitkwam. We hebben het met veel plezier aanvaard. De dag voordat hij aankwam, kregen we te horen dat papa en ons zusje Nora ook mochten komen. Wat een feest om met z'n allen te gaan!
Om 18.30 uur zaten we allemaal in het wit en geel gekleed in de wachtkamer.
De sfeer was heel vrolijk en broederlijk en iedereen stond te popelen om de paus te zien aankomen. Ze hadden entertainment gepland voor alle aanwezigen, spelletjes, knutselen, tekeningen voor de kinderen, broodjes... We hadden allemaal plezier samen. Er was een doek waarop de kinderen hun naam hadden geschreven en waarop de boodschap van Welkom stond. De kinderen hielden het omhoog toen de paus voorbij kwam.
Het weer was niet echt aangenaam. Het regende hard buiten, maar desondanks wilden de mensen snel de wachtkamer uit om buiten te wachten.
Sommige mensen volgden de aankomst van de paus op Melsbroek Airport op hun smartphone. We wilden hem zo graag zien dat we de minuten aan het tellen waren.
30 minuten voordat hij aankwam op de luchthaven vroeg de politie ons te vertrekken en we stelden ons op langs de weg, met de kinderen aan de ene kant en de ouders aan de andere.
we begonnen te zingen terwijl we op de paus wachtten.
Een paar minuten later arriveerden de auto's en zonder vertraging stond de pausmobiel voor ons. De paus stapte rond 20u30 uit de auto en we verwelkomden hem door te zingen met de vlaggen van België en het Vaticaan.
Ondanks zijn reis zag hij er niet vermoeid uit. We realiseerden ons hoe gelukkig we waren om daar met hem te zijn. We waren opgetogen.
Hij schudde enkele kinderen de hand, onder wie Nikita en Ninon.
Ze waren zo blij dat ze zeiden dat ze nooit meer hun handen zouden wassen. Na ongeveer tien minuten ging de paus naar het huis van de Apostolische Nuntius, waar hij tijdens zijn verblijf in België zou slapen. Jammer genoeg voor ons vloog de tijd voorbij.
We zagen hem weer in dezelfde stemming op zaterdag met de Hope Happening, de bijeenkomst van jongeren uit heel België. Het stond niet op het programma, maar hij verraste ons met een kort bezoek ’s avonds.
Op zondag ten slotte, tijdens de mis in het Koning Boudewijnstadion, was het apotheose. Wat een kans om deel te nemen aan een mis opgedragen door de Heilige Vader, zo eenvoudig en met een goede homilie en met de zaligverklaring van Zuster Anne de Jésus. We hebben een onvergetelijke tijd gehad tijdens het bezoek van paus François aan België.
Echo’s van pastor Guido
Ik kijk met veel vreugde en voldoening terug op de momenten die ik mocht meemaken tijdens het pausbezoek. Zaterdagochtend met zo’n 3000 mensen uit heel het kerkelijke veld van België samen in de Basiliek van Koekelberg. Ik was gevraagd om mee stem te geven aan de liederen. De paus liet wat op zich wachten maar dat gaf ons de tijd om de liederen door te nemen en het lied van het jubeljaar ‘Pelgrims van de hoop’ met iedereen te repeteren. Toen er op de televisieschermen een regenboog verscheen die boven de basiliek te zien was, steeg er spontaan applaus op bij alle aanwezigen. Hetzelfde toen de eerste beelden te zien waren van de paus die de mensen buiten begroette en tenslotte zijn intrede deed. Het was een sterk en warm moment waarbij 6 mensen van verschillende horizonten in de Kerk zich kort voorstelden aan de paus en hem een vraag stelde. Daarna reikte paus Franciscus drie woorden aan die denkpistes kunnen openen voor de Belgische Kerk die duidelijk ‘in beweging’ is. Hij sprak over evangelisatie, vreugde en barmhartigheid, met een grote nadruk op het laatste. Met deze ontmoeting bracht de paus velen van ons samen en ik zag mensen van andere bisdommen en vrienden die ik al een tijdje niet meer zag. Naast de fijne ontmoeting nog iets om verheugd over te zijn.
En dan zondag: het was nog donker en koud toen we al om 6u45 aan metro Eddy Merckx verzamelden om met 14 mensen richting Heizel te trekken. Aan het station Houba Brugmann vervoegden ons nog 9 mensen. Na een tijd aanschuiven en één controle zaten we om 9u op onze plaatsen, net achter de tent van het koor maar met een groot televisiescherm voor ons.
De koningshuis werd luid toegejuicht bij hun aankomst en wat later kreeg ook de paus een enthousiast onthaal. In zijn pausmobiel reed hij langs alle tribunes waarbij iedereen hem een staande ovatie gaf. We konden de viering en de zaligverklaring van de karmelzuster Anne de Jésus prima volgen op de schermen met de nodige vertaling. In zijn slotwoorden gaf de paus mee dat hij bij zijn thuiskomst in Rome de zaligverklaring van koning Boudewijn zou in gang zetten. Met zijn zegen en bemoedigende woorden werden we gezonden. Iedereen die mee was sprak met vreugde en enthousiasme over dit moment. Het stak ons en ook de Belgische Kerk een hart onder de riem. We zijn dankbaar dat hij op bezoek kwam.