We waren met negen plussers. Het was koud, maar gelukkig regende het niet. Karen vertelde ons over de vasten en dat we dan de tijd nemen om onze relatie met God, met de schepping en met de medemens eens onder de loep te nemen. Als de relatie stuk is, moeten we boeten (zoals van een visnet, de verbindingen herstellen). We kregen dan ook een visnet op papier mee, waar enkele draden niet meer verbonden waren door woorden zoals negeren, egoïstisch zijn… Om te boeten moesten we dus op bedevaart trekken en opdrachten uitvoeren, tot ons visnet helemaal hersteld was.
We werden in drie groepjes verdeeld. Per sms kregen we een Bijbelvers doorgestuurd dat we moesten opzoeken. Door de woorden in dat vers konden we de straatnaam vinden op het plan waar we naartoe moesten stappen. Niet altijd gemakkelijk, maar wel heel leuk. Als we dan in de straat waren, moesten we een opdracht doen. Ze hadden allemaal te maken met onze relatie met God, met de schepping en met de medemens. We leerden zo ook iets over Broederlijk Delen, buurtwerkingen, gewassen die groeien in de Groene Long,… Als laatste opdracht moesten we een leuk, kort versje schrijven over de avond:
Wandelen in de kou
Met mijn vrienden om me heen
Dat is waar ik van hou
En voel me niet meer alleen.
De drie groepjes kwamen tegelijk weer in het Emmaüshuis aan. We hadden allemaal één opdracht niet kunnen doen. We hebben die dan samen gedaan. Het was een psalm bidden over vergeven en nieuwe kansen. Ons visnet was zo helemaal af!
We hadden allemaal niet veel zin om naar huis te vertrekken, want het was net zo leuk om elkaar eens terug te zien. Hopelijk tot gauw nog een keer!
