Begin april ging ik samen met een paar Kleine zusters van Nazareth kijken naar een fototentoonstelling in de kerk van de Karmel op de Gulden Vlieslaan in Brussel. Kleine Broeder van het Evangelie, Giuliano Pallica, leidde ons zelf rond bij deze door hem gemaakte foto’s. Voor dit jubeljaar had hij gekozen voor het thema ‘Portes’ (Deuren). Een eerste deel geven deuren en poorten weer zonder dat er mensen aan te pas komen. In een volgend deel zagen we mensen bij de doorgangen, verderop kwamen religies ter sprake en op het einde komt ook de doorgang van de dood aan bod. Hier en daar hangen tekstfragmenten uit ‘La Divinia Commedia’ van Dante over de fictieve reis langs hel, vagevuur en hemel spelen. Ook dat zijn doorgangen naar iets nieuws. De uitleg van broeder Giulano gaf nog meer diepgang aan wat we zagen. In aanloop naar de Goede Week bleef mijn blik hangen bij de deze foto uit de basiliek van het H. Bloed in Brugge. Achter de open deur staat er een beeld van ‘Christus op de koude steen’ zoals dat genoemd wordt. Deze episode uit het lijdensverhaal vinden we nergens terug in de Bijbel maar gaat terug naar 14e eeuwse traktaten die het lijden van Christus centraal zetten. Dit beeld staat wat achterin een zijkapel en deze foto versterkt nog de verlatenheid van Christus na zijn veroordeling en geseling. Hoe ver kan een mens vernederd en gemarteld worden? Tot waar gaat de ontmenselijking van iemand? Ze gebeurde toen met Hem, ze gebeurt vandaag nog steeds in de wereld. In deze dagen gaan we met Hem tot aan het kruis, tot aan het graf. Op de derde dag veranderde alles, het licht van de Verrijzenis schitterde en nieuw leven brak door. Wat met de lijdenden vandaag? Zal voor hen ook het licht opgaan en opstanding hun deel zijn?
